نام پژوهشگر: محمود موسوی مشهدی
سیدمحمدحسین سیدکاشی حسن مسلمی نایینی
آلیاژهای آلومینیوم و منیزیم علی رغم خواص مکانیکی مطلوب دارای شکل پذیریِ پایینی در دمای اتاق هستند که با بالا بردن دمای فرایند تا زیر دمای تبلور مجدد فلز می توان آن را تا حد قابل توجهی افزایش داد. به دلیل پیچیدگیِ فرایند در دمای بالا، کنترل عوامل مختلفِ موثر در شکل دهی از اهمیت بسیاری برخوردار است. در رساله ی حاضر، روش بهینه سازی نوینی بر اساس الگوریتم بازپختِ شبیه سازی شده برای طراحی و انتخاب بهینه ی مسیر های بارگذاری فشار و نیروی محوری تدوین گردید. این الگوریتم که در محیط نرم افزار متلب نوشته شده، از طریق جفت شدن با زبان طراحی پارامتریک انسیس (apdl) و با استفاده از حل گر ls-dyna به شبیه سازی عددی و تحلیل اجزای محدود فرایند می پردازد. در این روش، با رویکردی تطبیقی به بازتعریف پارامترهای بازپختِ شبیه سازی شده پرداخته، و همچنین با استفاده از نتایج هر مرحله در مرحله ی بعدی، سعی در کوچک کردن فضای جستجو نموده که هر دو مورد به افزایش سرعت همگرایی منجر شده است. مجموعاً 224 حالت ابعادی برای هیدروفرمینگ مقید و هیدروفرمینگ با تغذیه ی محوری با استفاده از سه مدل ماده ی مختلف مورد بررسی قرار گرفت. با استفاده از نتایج حاصل، اثر ابعاد لوله، شعاع گوشه و نرخ کرنش بر میزان فشار داخلیِ بهینه و جابجایی محوریِ مورد نیاز برای شکل دهی موفقیت آمیز یک محصول متقارن محوری در هیدروفرمینگ گرم لوله های آلومینیومی از جنس آلیاژ 6061 آنیل شده، در دماهای تا 300 درجه ی سانتی گراد مورد بررسی قرار گرفته است. در راستای بومی سازی این دانش، دستگاهی آزمایشگاهی برای هیدروفرمینگ گرم لوله طراحی و ساخته شد ولی برای دست یابی به نتایج تکمیلی از دستگاه مجهزتری در دانشگاه ملی پوسان کره جنوبی نیز استفاده گردید. برای تائید و صحت سنجی نتایج عددی، آزمایش های تجربی بر روی نمونه های منتخب انجام گردید و تطابق خوبی بین نتایج عددی و تجربی مشاهده شد. با استفاده از مسیرهای بارگذاری بهینه، شعاع گوشه ای تا t2 بدون بروز عیب حاصل شد. در نهایت نیز با بررسی مجموع نتایج، با رویکردی صنعتی به ارائه ی راهکارها و رهنمون هایی برای طراحی موفق فرایند پرداخته شده است.
کیوان دوامی محمدکاظم بشارتی
چکیده ندارد.
بحیرا مرتضوی اکبر آفاقی خطیبی
چکیده ندارد.
مصطفی صمدزاده اکبر آفاقی خطیبی
چکیده ندارد.
پیام حیدری متین محمود موسوی مشهدی
برای انجام عملیات عمیق، روی یک ورق خام و تبدیل آن به یک ورق منشوری نامنظم از قبل طراحی شده، باید شکل اولیه ورق خام (لوح)، درست طرحی شود. در غیر اینصورت ، محصول نهایی، سالم تولید نخواهد شد. پس طراحی شکل لوح دارای اهمیت خاصی است . لوح را می توان با روشهای تجربی و یا محاسباتی، طراحی نمود، که روش محاسباتی، دارای مزایای بسیاری است . در این پروژه با استفاده از میدان خصوط لغزش و با کمک مشخصات هندسی قالب ، از قبیل زوایا و شعاع گوشه ها، طول اضلاع و ارتفاع کشش ، روشی جدید جهت طراحی لوح اولیه ارائه گردیده است . سپس با ارائه یک روش کاملا جدید، یک شبکه اورتوگونال هم سطح، پیرامون قالب ، تشکیل شده و بدین ترتیب منحنی های جریان فلز و منحنی های حرکت لوح، بدست آمده اند. سپس با کمک مشخصات مواد و استفاده از این شبکه اورتوگونال هم سطح، نیروی سمبه در طول فرآیند کشش عمیق حساب شده است . بر اساس روشهای ذکر شده، نرم افزاری نوشته شده قادر است ، شکل لوح، منحنی های جریان فلز، منحنی های حرکت لوح و نیروی سمبه را با دقتی مناسب و سرعتی قابل قبول بدست دهد. در فصل اول پروژه، خلاصه ای از تحلیل انجام شده و اهمیت آن بیان می گردد. فصل دوم به ارائه روشهای پیشنهاد شده پیشین و بحث بر روی آنها اختصاص دارد. در فصل سوم ابتدا تئوری میدان خطوط لغزش بیان شده و پس از ارائه فرضیات حاکم بر پروژه، در بخش (5-3)، چگونگی ساختن میدان خطوط لغزش پیرامون قالب ارائه می شود. در بخش (6-3) چگونگی بدست آوردن لوح اولیه ورق ارائه می گردد. در بخش (7-39 و (8-3) روش بدست آوردن منحنی های تنش اصلی مینیمم (منحنیهای حرکت لوح) و منحنی های تنش اصلی ماکزیمم (منحنیهای جریان فلز)، بیان می گردد. در بخش (9-3) چگونگی محاسبه نیروی سمبه در طول فرایند کشش عمیق، بیان می شود. در فصل چهارم فلوچارتهای برنامه ارائه می شود. فصل پنجم نیز، با ارائه چندین مثال به بحث و نتایج حاصل از برنامه و چگونگی عملکرد آن می پردازد. در فصل ششم نتیجه گیری و پیشنهادات حاصل از پروژه، بیان شده و سپس مراجع مورد استفاده آورده می شود.
داود رادمهر محمود موسوی مشهدی
امروزه یکی از پارامترهای تولید کاهش قیمت همراه با افزایش کیفیت قطعه نهایی می باشد. دراین پایان نامه ابتدا پروسه تیوب هیدروفرمینگ و فاکتورهای موثر بر آن مورد بررسی قرار گرفته شده اند. سپس روش تحلیلی برای نمونه های ساده، برای تخمین پارامترهای حاکم(فشار و نیروی محوری) ارائه گردیده است. روابط تحلیلی بدست آمده بیشتر بر پایه اصلاح روشهای قبلی می باشد، در مواردی نیز روشهای جدیدی در حل استفاده شده است. این روابط مقادیر فشار داخلی و نیروی محوری را برای حالت انبساط موضعی متقارن و مقدار فشار داخلی را برای حالت تبدیل سطح مقطع دایره به مریع پیش بینی می کند. ناپایداری پلاستیک برای موارد ناپایداری از قبیل کمانش ، چروک خوردگی و ترکیدگی مورد بررسی قرار گرفته شده اند. در حالت ترکیدگی با مقایسه معیارهای مختلف رابطه ای برای محاسبه حداکثر افزایش شعاع بدست آمده است. در انتها مدلهای ساده ای به روش اجزا محدود حل شده است .مقادیر فشار و نیروی محوری با توجه به روابط استخراج شده دراین مدلسازی مورد استفاده قرار گرفته است. در انتها مشاهده گردید که انطباق خوبی بین روابط تحلیلی و نتایج مدلسازی برقرار است.