نتایج اصلی حاصل از این پژوهش عبارت است از : 1- مدیران گروههای آموزشی بیشتر از سبک رهبری مشارکتی استفاده می کنند و میزان استفاده آنها از سبک رهبری هدایتی در پایین ترین سطح نسبت به سایر سبک های رهبری قرار دارد . 2- بین نظرات اعضای هیات علمی دانشگاه اصفهان و دانشگاه صنعتی اصفهان در خصوص سبک رهبری هدایتی تفاوت وجود دارد . اعضای هیات علمی دانشگاه اصفهان در مقایسه با دانشگاه صنعتی اصفهان سبک رهبری مدیران گروهها را بیشتر هدایتی دانسته اند . 3- بین نظرات اعضای هیات علمی بر اساس جنسیت آنها تفاوت مشاهده شد . اعضای هیات علمی مرد ، بیشتر از اعضای هیات علمی زن ، سبک رهبری مدیران گروهها را حمایتی و مشارکتی اعلام نمودند .4- بین نظرات اعضای هیات علمی با مرتبه علمی مختلف تفاوتی وجود ندارد . 5- بین نظرات اعضای هیات علمی با سوابق تدریس مختلف تفاوتی وجود ندارد . 6- بین نظرات اعضای هیات علمی با گروههای سنی مختلف در خصوص سبک رهبری حمایتی و مشارکتی تفاوت آماری مشاهده گردید ، آزمون توکی این تفاوت رادربین گروههای سنی مختلف نشان داد . 7- بین سبک رهبری مدیران گروههای آموزشی بر اساس مدرک تحصیلی آنها تفاوت مشاهده شد . مدیران دارای مدرک تحصیلی دکتری بیش از مدیران دارای مدرک تحصیلی فوق لیسانس از سبک رهبری هدایتی استفاده می کنند. 8-بین سبک رهبری مدیران گروههای آموزشی با سوابق مختلف مدیریت تفاوتی وجود ندارد . 9- بین سبک رهبری مدیران گروههای آموزشی با گروههای سنی مختلف تفاوتی وجود ندارد .