نام پژوهشگر: احمد نعمتی

مبانی فقهی و حقوقی شرط عدم مسئولیت
thesis دانشگاه تربیت معلم - تهران - دانشکده ادبیات و علوم انسانی 1391
  احمد نعمتی   غفور خویینی

چکیده شرط عدم مسولیت نیز در کنار مواردی چون عدم امکان اجرای قرارداد، تقصیر متعهد له، حسن نیت زیان دیده و قصد احسان سبب معافیت از مسولیت می باشد و سبب می گردد پیش از ورود خسارت الزام به جبران خسارت از بین برود. مخالفت شرط عدم مسولیت با نظم عمومی و اسقاط ما لم یجب از جمله ایراداتی است که منتقدان شرط عدم مسولیت به این شرط گرفته اند. شرط عدم مسولیت قراردادی در مرحله ی انعقاد کمتر مورد ایراد واقع شده است. در مرحله ی اجراء، تقصیر سنگین و تقصیر عمد که منجر به بطلان شرط می شود را همه حقوقدانان اتفاق نظر دارند. شرط عدم مسولیت غیر قراردادی یا ضمان قهری به دلیل ارتباط بسیار نزدیک با نظم عمومی حتی در مرحله انعقاد از سوی منتقدان مورد نقد قرارگرفته و آن را باطل دانسته اند. موافقان صحت شرط عدم مسولیت، ضمن قبول بطلان شرط در مرحله ی اجراء به دلیل تقصیر عمد و سنگین، ارتباط مسولیت قهری را با نظم عمومی قاطع و همیشگی ندانسته اند و معتقدند همانطور که بعد از ورود خسارت امکان صلح وجود دارد قبل از ایجاد خسارت نیز این امکان می تواند وجود داشته باشد. در حقوق ایران اصول صحت و آزادی قراردادها و قواعد تسلیط، شروط و نیز قوانینی چون قانون مدنی، تجارت، مجازات اسلامی، آیین دادرسی مدنی و قانون دریایی شرط عدم مسولیت را در موارد ویژه و گاهی بطور کلی معتبر دانسته است. شرط عدم مسولیت ضمن نفوذ در روابط طرفین قرارداد، نسبت به قائم مقام طرفین نیز اثر دارد و آنان نمی توانند شرط را نادیده بگیرند. شرط عدم مسولیت قید تعهد محسوب می شود و برای متعهد تفاوتی ندارد طرف تعهد او زیان دیده مستقیم است یا زیان دیده غیر مستقیم و متعهد له و ثالث هیچکدام نمی توانند شرط وی را نادیده بگیرند. ثالثی که زیان دیده تبعی است و برای اثبات تقصیر متعهد به قرارداد طرفین استناد می کند ناچار باید قید تعهد را بپذیرد. با توجه به صحیح بودن شرط عدم مسولیت به نفع ثالث، او نیز تواند به شرط استناد کند و از مزایای آن بهره مند گردد. با وجود شرایط صحت قرارداد، بطلان شرط، بر صحت قرارداد تأثیری ندارد و تنها شرط، باطل می گردد و الزام متعهد بدون لحاظ شرط باقی است. کلید واژه: شرط عدم مسولیت، مسولیت قراردادی، مسولیت غیر قراردادی

اثر تلقیح باکتری و کود گاوی بر خصوصیات آگرومورفولوژیک و درصد پروتئین نخود تحت شرایط تنش خشکی
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه شهرکرد - دانشکده کشاورزی 1392
  احمد نعمتی   عبدالرزاق دانش شهرکی

چکیده به منظور بررسی اثر کودهای دامی و زیستی بر برخی خصوصیات نخود رقم هاشم در سطوح مختلف تنش خشکی، آزمایش مزرعه ای در سال زراعی 92- 1391 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهرکرد اجرا گردید. آزمایش به صورت اسپیلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار انجام شد. فاکتور اصلی شامل سطوح مختلف تنش خشکی در سه سطح (80، 100 و 120 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس a) و فاکتور فرعی، شامل کود گاوی در سه سطح 0، 50 و 100 درصد نیاز کامل گیاه (20 تن در هکتار) و تلقیح باکتریایی بذور (mesorhizobium) (در دو سطح تلقیح و عدم تلقیح) بود که به صورت فاکتوریل در کرت های فرعی قرار گرفت. نتایج نشان داد که تنش خشکی به طور معنی داری باعث کاهش صفات مرتبط با رشد گیاه شامل سرعت رشد محصول و شاخص سطح برگ گردید. همچنین تاثیر تنش خشکی بر شاخص های فیزیولوژیک و مورفولوژیکی شامل محتوای نسبی آب برگ، ارتفاع گیاه و همچنین عملکرد دانه، عملکرد زیستی و اجزای عملکرد معنی دار بود به طوری که تنش خشکی سبب کاهش کلیه صفات مورد اشاره به جز سرعت جذب خالص و تعداد شاخه فرعی گردید. تیمار کود گاوی 20 تن در هکتار افزایش معنی داری را در صفات ارتفاع، تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف، وزن خشک بوته، میزان پروتئین دانه، عملکرد دانه و عملکرد زیستی نسبت به تیمار شاهد داشت. همچنین تیمار تلقیح باکتریایی در اکثر صفات مورد مطالعه تاثیر مثبت و معنی داری داشت. علاوه بر این در اثر متقابل تنش خشکی و تلقیح باکتریایی، تلقیح باعث تعدیل اثرات تنش خشکی گردید و در تیمار اثر متقابل کود گاوی و تلقیح باکتریایی، تلقیح باکتریایی تاثیر بیشتری نسبت به کود گاوی از خود نشان داد.

بررسی وصف طبیعت در آثار جبران خلیل جبران و مولوی کُرد
thesis دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه - دانشکده ادبیات و علوم انسانی 1393
  فائزه صالحی   احمد نعمتی

وصف یکی از بارزترین موضوعات شعری و ادبی است که توجه شاعران و نویسندگان را به خود جلب نموده است. شکی نیست که فنّ وصف یکی از بزرگترین اغراض شعری در ادبیات عربی وکردی است و« طبیعت» در میان این فنّ شعری از اهمیت والایی برخوردار بوده است ؛ چرا که طبیعت دارای تاثیری شگرف بر روح و جان شعراء بوده است ، بنابراین آنها در خلال اشعار خود به بیان احساسات خویش در میان این مظاهر طبیعت می پرداخته اند. شعر طبیعت در ادبیات مهجر وهمچنین در ادبیات کردی اهمیت والایی دارد و از جمله شعرای بزرگ این فن شعری می توان به « جبران خلیل جبران » و « مولوی کرد » اشاره کرد . این پایان نامه به بررسی سبک شعری این دو شاعر بزرگ و تبیین ویژگی های شعری - هنری آنها در وصف طبیعت می پردازد تا بتوان در خلال آن فرآیند تاثیر گذاری و تاثیر پذیری و میزان شباهت در قصائد ادبی این دو شاعر را در یابیم . در این پایان نامه تلاش بر آن است که ویزگی های شعری دو شاعر تبیین گردیده و سپس به مقایسه قصاند آن دو بپردازیم که این مهم در دو بخش متفاوت صورت می گیرد.در خصوص مقایسه ی وصف طبیعت در آثار دو ادیب این نکته را باید اذعان داشت که هر کدام از آن ها در آثار و اشعار خود تمامی پدیده های طبیعت همچون فصل های سال ، گل ها و درختان و روستا ، حیوانات و ... را توصیف نموده اند و در این طریق آرایش های لفظی و کلامی را در اشعارشان مراعات نموده اند . اما در خصوص افتراق آن ها نیز این نکته را باید در نظر داشت که نحوه ی نگرش جبران و مولوی کرد به طبیعت متفاوت بوده است ؛ زیرا جبران یک ادیب رمانتیسم است و طبیعت را زنده و پویا ترسیم می کند حال آن که مولوی کرد ادیبی کلاسیکی است و به طبیعت با دیدی عارفانه نگریسته است .