کشمش میوه خشک شده انگور است که به صورت خام یا به عنوان یکی از اجزای تشکیل دهنده مواد غذایی در محصولاتی نظیر فراورده های نانوایی و نوشیدنی ها استفاده می شود. ایران یکی از صادرکنندگان اصلی کشمش در سال های اخیر محسوب می گردد، ازاین رو اطمینان از کیفیت میکروبی و ایمنی این محصول از اهمیت زیادی برخوردار است. یکی از مهم ترین نگرانی ها در زمینه ایمنی این محصول، حضور قارچ های تولید کننده توکسین می باشد. به منظور جداسازی و شمارش فلور قارچی ارقام عمده کشمش (پلویی، پیکامی و تیفی) در خراسان رضوی از چهار محیط کشت ygc، pda، cz و dg18 استفاده گردید. نتایج آماری نشان داد که آلودگی قارچی نمونه های کشمش تیفی بیش-تر از دیگر نمونه ها بود. همچنین روش خشک کردن تأثیر معنی داری در میزان آلودگی قارچی نداشت. پس از خالص?سازی ایزوله ?های جدا شده، شناسایی اولیه جدایه?های حاصل به روش ماکروسکوپی و میکروسکوپی انجام پذیرفت. بر اساس نتایج به دست آمده جنس? های aspergillus و penicillium به ترتیب فراوان?ترین قارچ?های جدا شده از نمونه?های کشمش بودند. به منظور شناسایی جدایه ها در حد گونه، قطعه bp 600 از ناحیهinternal transcribed spacer 5.8srrna کپک ها به روش واکنش زنجیره ای پلی مراز تکثیر شد. براساس نتایج به دست آمده، نمونه های کشمش حاوی گونه های مختلفی از جنس های aspergillus، penicillium، rhizomucor، mucor، alternaria و cladosporium بودند که در این میان aspergillus niger بیشترین درصد فراوانی را به خود اختصاص داد. ارزیابی ایزوله های قارچی جدا شده از نمونه های کشمش با استفاده از روش مولکولی pcr به منظور شناسایی قارچ های مولّد اکراتوکسین و آفلاتوکسین نشان داد که از بین 50 ایزوله قارچی جدا شده از نمونه های کشمش در محیط کشت pda، 6 جدایه تولید کننده اکراتوکسین و 2 جدایه تولید کننده آفلاتوکسین بودند. همچنین 45 نمونه کشمش (پلویی، پیکامی و تیفی) به لحاظ حضور dna قارچ های تولید کننده اکراتوکسین و آفلاتوکسین و نیز بیان این ژن ها (به روش های pcr و reverse transcription-pcr) مورد بررسی قرار گرفتند. بر اساس نتایج به دست آمده تنها نمونه های کشمش تیفی (15 نمونه) آلوده به dna قارچ های مولّد سم اکراتوکسین بودند. این در حالی است که در هیچ یک از نمونه های کشمش، dna قارچ مولّد آفلاتوکسین مشاهده نشد. بررسی بیان ژن مولّد اکراتوکسین با استفاده از روش reverse transcription-pcr در نمونه های کشمش تیفی نشان داد که از مجموع 15 نمونه کشمش تیفی، در 11 نمونه ژن دخیل در مسیر بیوسنتز اکراتوکسین در سطح mrna بیان شد. همچنین مطالعه کمّی بیان ژن های مسیر بیوسنتز اکراتوکسین و آفلاتوکسین قارچی بر پایه روش مولکولی real-time pcr مطلق و اندازه گیری میزان سموم اکراتوکسین و آفلاتوکسین به روش hplc، نشان داد که همبستگی مثبتی بین تعداد کپی cdna حاصل از نسخه برداری از ژن های مسیر بیوسنتز اکراتوکسین (782/0=r2) و آفلاتوکسین (870/0=r2) با غلظت توکسین تولید شده وجود داشت.

یکی از انواع آلاینده هایی که سلامت شیر و محصولات لبنی را به خطر می اندازد وجود سموم قارچی از جمله آفلاتوکسین m1 است. استفاده از روش های فیزیکی و شیمیایی برای حذف مایکوتوکسین ها از مواد غذایی آلوده به دلیل مشکلات ایمنی و امکان از دست رفتن کیفیت تغذیه ای سبب انجام تحقیقاتی گسترده جهت استفاده از روش های بیولوژیکی به عنوان روشی ایمن، کارا و مطلوب گردیده است. در این تحقیق عملکرد باکتری لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس سویه la-5 مورد استفاده در محصولات لبنی پروبیوتیک در جهت کاهش آلودگی آفلاتوکسین در ماست مورد مطالعه قرار گرفته است.

امروزه آلودگی های شیمیایی ناشی از وارد شدن پلیمرها، پلاستیک ها و مواد بسته بندی سنتزی به طبیعت یکی از بزرگترین خطراتی است که زندگی بشر را تهدید می کند، از اینرو پژوهشگران همواره در صدد بوده اند ، تا راهی برای حل این مشکل اساسی بیابند. این کوشش ها در سالهای اخیر نمود بیشتری یافته است و در این راستا فیلمهای خوراکی و پوشش دهنده های قابل تجزیه از مواد بیولوژیک و پلیمرهای طبیعی ساخته می شود که ضمن کمک به حل مساله آلودگی شیمیایی، باعث ایجاد بازارهای جدید برای فروش فرآورده های کشاورزی نیز می گردد. از جمله فیلمهای خوراکی ، فیلمهای خوراکی بر مبنای کلاژن است که می توانند برای بسته بندی فرآورده هایی نظیر سوسیس و کالباس به کار می روند. اهمیت اقتصادی این فیلمها در این است که صنعتگران را قادر می سازد که ضایعات کارخانه های صنعتی کم ارزش را به فرآورده های قابل استفاده و با ارزش افزوده بالا تبدیل نمایند.