هدف ما مقایسه میازن عود و عوارض ناشی از عمل ناخنک در دو روش استفاده از اسپونژ آغشته به میتومایسین ‏‎c‎‏ و قطره پس از عمل در چشم پزشکی الزهرا زاهدان می باشد. در طی مدت 19 ماه، 63 چشم از 48 بیمار با ناخنک پیشرفته در دو گروه ‏‎a‎‏ و ‏‎b‎‏ تحت عمل جراحی قرار گرفتند. در گروه ‏‎a‎‏، 30 چشم و در گروه ‏‎b‎‏، 33 چشم عمل شدند. برای بیماران گروه ‏‎a‎‏ اسپونژ آغشته به میتومایسین 02/0% به مدت 3 دقیقه و بیماران گروه ‏‎b‎‏ قطره میتومایسین 02/0% هر 8 ساعت به مدت 3 روز پس از عمل چکانده شد. متوسط پیگیری بیماران 21/3+-5/11 ماه در گروه ‏‎a‎‏ و 22/3+_09/12 ماه در گروه ‏‎b‎‏ بود. میزان عود در گروه ‏‎a‎‏، 6/7% و در گروه ‏‎b‎‏، 9/1% و زمان ترمیم نقص اپی تلیوم در گروه ‏‎a‎‏، 0/71+-2/9 و گروه ‏‎b‎‏، 0/77+-3/3 روز بود که بای هر دو متغیر اختلاف معنی دار بود ‏‎(p<0.001)‎‏. همچنین اختلاف استیگماتیسم و ‏‎spherical power‎‏ قبل و بعد ازعمل ‏‎significant‎‏ بود ‏‎(p<0.001)‎‏.80% عودها در طول سه ماه، بعد از عمل اتفاق افتاد. پیوژنیک گرانولوما در گروه ‏‎a‎‏، 3/3% و درگروه ‏‎b‎‏، 1/9% وجود داشت ‏‎(p<0.001)‎‏. در این مطالعه به دلیل استفاده مطمئن تر و دوز کنترل شده دارو توسط خود جراح بلافاصله بعد از عمل و عوارض کمتر (پائین بودن میزان عود و پیوژنیک گرانولوما و بهبودی سریع تر نقص اپی تلیوم قرنیه) استفاده از این دارو در حین عمل توصیه می شود. همچنین لازم است در صورت وجود کاتاراکت همراه ‏‎pterygium‎‏ شاید بهتر باشد حداقل یک ماه قبل از جراحی کاتاراکت، ‏‎pterygium‎‏ بیمار برداشته شده تا تاثیر آن روی قدرت لنز داخل چشمی به حداقل خود برسد.