بدنبال، پیدایش مشکل بالکینگ پلی ساکاریدی در سیستم تصفیه پساب یک کارخانه نوشابه سازی و غلیظ شدن پساب آن. غربال سازی جهت جداسازی باکتری اصلی مولد اگزوپی ساکارید با کشت نمونه لجن فعال کارخانه بر روی محیطهای واجد ساکارز (قند اصلی مصرفی کارخانه) انجام گرفت. سپس قابلیت تولید پلی ساکارید توسط این باکتری ها در محیط معدنی (پساب سنتتیک) واجد قند ساکارز و نسبتهای ‏‎c/n‎‏ مورد بررسی قرار گرفت و یک باکتری که نسبت به سایرین تولید اگزوپلی ساکارید بالایی و صفات ویژه خود را داشت انتخاب شد و بطر آزمایشی سویه ‏‎mp-2001‎‏ نامگذاری گردید. سپس تاثیر فاکتورهای مختلف از جمله؛ فسفات، نوع ازت، نوع کربن، نسبت ‏‎c/n‎‏ میزان هوادهی، کلسیم، منیزیم، ‏‎ph‎‏، درجه حرارت، درصد تلقیح و زمان گرماگذاری در تولید مورد بررسی قرار گرفت نتایج نشان داد که حداکثر تولید پلی ساکارید در شرایط زیر: 1% تلقیح نسبت ‏‎c/n‎‏ برابر ‏‎‎‏4/256، ‏‏‎‏‎ph‎‏ برابر 7 ، هوادهی با دور 150، منبع نیتروژن نیترات سدیم، 5/0 گرم در لیتر منبع قند، 5 گرم در لیتر ساکارز، مقدار فسفات 4/7 میلی مول، منیزیم 6/1 میلی مول، کلسیم 05/0 میلی مول در درجه حرارت 30 درجه سانتی گراد و بمدت 7 روز گرماگذاری انجام می گیرد. بیشترین میزان تولید اگزوپلی ساکارید 2/27 گرم در لیتر و بالاترین ویسکوزیته 2/15757 سانتی پواز می باشد.