مطالعه حاضر به منظور تعیین ویژگیهای جامعه شناختی معتادین به مواد مخدر می باشد: این مطالعه از نوع توصیفی میباشد و جمعیت مورد مطالعه تعداد 102 نفر از معتادینی هستند که در بخش ترک اعتیاد بیمارستان فارابی از زمان شروع بکار این بخش تا پایان مرداد ماه 1378 بستری شده اند، لازم به تذکر است با توجه به اینکه دسترسی به معتادین و شناخت ویژگیهای جامعه شناختی آنها بعنوان یک طبقه آماری از طریق رجوع به خانواده ها و موسسات و نهادها و انجام همه پرسی مقدور نیست لذا نمونه گیری از یک مکان مشخص را بهترین راه دستیابی به معتادین دانستیم و مناسب ترین محل تجمع آنان را بخش اعتیاد بیمارستان فارابی تشخیص دادیم چرا که اعتیاد همه افرادی که در این مکان تحت درمان قرار گرفته اند به اثبات رسیده و نیازی به جستجو برای یافتن تک تک افراد معتاد نبوده است و اطلاعات مورد نظر ما در پرونده های بیماران درج شده است. حجم نمونه ها شامل کلیه معتادینی است که از زمان شروع بکار بخش اعتیاد (آذر ماه 1378) تا پایان مرداد 1378 در این مرکز بستری و مورد درمان قرار گرفته اند و تعداد آن 102 نفر میباشد. و عواملی از قبیل سن، تحصیلات شغل، تاهل، محل سکونت، انگیزه ترک، نوع ماده مصرفی، طریقه مصرف در نظر گرفته شده است. یافته ها و تجزیه و تحلیل آنها در این بررسی هر چند که قابل تعمیم به کل جامعه نمیتواند باشد ولی چندان هم دور از آن بنظر نمی رسد. گردآوری اطلاعات از طریق رجوع به پرونده های بیماران صورت گرفته است. میزان اعتیاد در افراد گروه سنی 25-18 سال، افراد بیکار و مشاغل آزد، سطح تحصیلی پایین، متاهلین بیشتر از سایر افراد می باشد. اکثر معتادین مراجعه کننده ساکن کرمانشاه هستند. اکثریت این افراد مصرف چند گانه مواد به روشهای مختلف را ذکر کرده اند. بیشترین علت گرایش به اعتیاد دوستان ناباب و تفنن و بیشترین علت مراجعه جهت ترک اعتیاد فشار خانواده بوده است.