منطقه ده سرد در استان کرمان در 90 کیلومتری جنوب بافت و در قسمت جنوبی زون سنندج - سیرجان واقع گردیده است و شامل تناوبی از جریانات گدازه ای ( بازالت ، بازالتیک آندزیت و تراکی آندزیت، ، مواد آذر آواری ( انواع مختلف توف و برش های قدیمی) و سنگ های رسوبی ( آهک و شیل) ژوراسیک می باشد که بصورت بین لایه ای با هم قرار گرفته اند.سنگ های آذر آواری در منطقه کمتر معمول بوده و بطور کلی از نوع کریستال لیتیک توف می باشند. بلورها عمدتا از جنس پلاژیوکلاز ، وقطعات سنگی اکثرا دارای ترکیب آندزیتی و تراکی آندزیتی می باشند.مطالعات سنگ های رسوبی منطقه ، نشانگر تشکیل آنها در مناطق کم عمق دریایی است. بر اساس داده های ژئوشیمیایی و نمودارهای عناصر فرعی مشخص گردید که جریانات گدازه ای ده سرد دارای مشخصه های آلکالن سدیک هستند . فراوانی عناصر ‏‎rb, ba, th, nb, la, sr, zr, ti, y ‎‏ همراه با الگوهای ژئوشیمیایی و دیاگرام های خاستگاه محیط تکتونیکی نشانگر شباهت های بازالت های ده سرد با بازالت های محیط تکتونیکی درون صفحه ای مثل جزایر اقیانوسی هستند. با توجه به این امر وجود آهک های مابین جریانات گدازهای می توان این طور تفسیر نمود که جریانات گدازه ای ده سرد در یک محیط ریفتی محلی مشابه با نوع دریای سرخ تشکیل شده اند.