به منظور بررسی تاثیرتراکم انرژی قابل متابولیسم و پروتئین خام بر عملکرد و صفات لاشه بره های نر قزل آزمایشی با جیره های غذایی حاوی دو سطح پروتئین خام 5/12 و 5/13 درصد و دو سطح 5/2 و 7/2 مگاکالری انرژی قابل متابولیسم در هر کیلوگرم ماده خشک به روش فاکتوریل 2*2 در قالب طرح کاملا تصادفی بمدت 12 هفته انجام شد. مواد کنسانتره ای و علوفه با یکدیگر مخلوط و در دو نوبت در شبانه روز به تغذیه بره ها رسید. آب و نمک نیز بصورت آزاد در اختیار بره ها قرار گرفت. هر 21 روز یکبار، افزایش وزن بدن، ماده خشک مصرفی و ضریب تبدیل غذایی تعیین گردید. در پایان آزمایش سه راس بره از هر واحد آزمایشی که به میانگین وزن آن گروه نزدیک بود، پس از 24 ساعت گرسنگی جهت تعیین صفات لاشه کشتار گردیدند. داده های جمع آوری شده توسط برنامه ‏‎sas‎‏ موردتجزیه آماری قرار گرفت. اثر انرژی جیره بر اضافه وزن روزانه و ماده خشک مصرفی معنی دار بود. ولی اثر آن بر ضریب تبدیل غذایی معنی دار نبود ‏‎. با افزایش انرژی قابل متابولیسم از 5/2 به 7/2 مگاکالری اضافه وزن روزانه ماده خشک مصرفی به ترتیب از 170/0 و 12/1 به 199/0 و 29/1 کیلوگرم افزایش یافت ‏‎‎‏. سطح پروتئین جیره اثر معنی داری بر اضافه وزن روزانه، ماده خشک مصرفی نشان داد ‏‎‎‏. بطوریکه در جیره های حاوی 5/13 درصد اضافه وزن روزانه و ماده خشک مصرفی در کل دوره آزمایش به ترتیب از 168/0 . 15/1 به 202/0 و 36/1 کیلوگرم افزایش یافت ‏‎. اثر متقابل انرژی و پروتئین بر اضافه وزن روزانه و ماده خشک مصرفی معنی دار بوده ‎‏، ولی اثر آن بر ضریب تبدیل غذایی معنی دار نبود ‏‎. میزان اضافه وزن روزانه و ماده خشک مصرفی در کل دوره ازمایش در جیره های حاوی 7/2 مگاکالری و 5/12 درصد پروتئین بود (207/0 و 41/1 در مقابل 147/0 و 06/1 کیلوگرم)، اثر افزایش سطح انرژی جیره سبب شد تا وزن لاشه گرم، بازده لاشه گرم، وزن دنبه وزن گوشت لخم، وزن گردن و وزن ران بطور معنی داری افزایش یابد‎‏. با افزایش سطح انرژی از 5/2 به 7/2 مگاکالری میزان صفات نامبرده به ترتیب از 36/21 کیلوگرم، 5/46 درصد، 89/9، 28/1 و 2/5 کیلوگرم به 46/23 کیلوگرم، 93/50 درصد، 8/4، 05/11، 57/1 و 2/6 کیلوگرم افزایش یافت. سایر صفات لاشه تحت تاثیر سطح انرژی واقع نشد. اثر پروتئین بر کلیه صفات لاشه به استثنای وزن لاشه گرم، وزن چربی حفره شکمی و وزن استخوان معنی دار نبود.