هدف اصلی این پروژه، طراحی یک سیستم تحریک کننده است، که بتوان از آن برای حرکت های ایستادن و گام برداشتن در افراد فلج استفاده کرد، حداقل 8 کانال مستقل تحریک کننده لازم است. میزان انقباض در عضله فلج به دو روش کنترل می شود، یکی فرکانس پتانسیل عمل و دیگری تعداد واحدهای حرکتی یک عضله. در تحریک الکتریکی، میتوان بوسیله عرض یا دامنه پالس تعداد واحدهای حرکتی را کنترل کرد و بوسیله فرکانس سیگنال میتوان فرکانس پتانسیل عمل را کنترل کرد، لذا طراحی سیستمی که قادر به تولید پالس ها با قابلیت تغییر پارامترهای آن از اهداف این پروژه است. سیستم ‏‎fns‎‏ طراحی شده در این پروژه مبتنی بر کنترل کامپیوتری است. برای تحریک الکتریکی از دو نوع استفاده می شود: مولد جریانی و ولتاژی. کنترل انقباض درمولدهای جریانی بیشتر از ولتاژی است، لذا در این پروژه، از مولد جریانی برای تحریک عضله فلج استفاده شده است. سیستم ‏‎fes‎‏ طراحی شده، بر روی فردی با ضایعه نخاعی در سطح ‏‎t7‎‏ و با سن 27 سال که چهار سال از زمان ایجاد ضایعه در این فرد می گذرد، بررسی شده است. در شروع تمرینات عضلات قادر به انقباض نبودند. پس از 10 جلسه تمرین (هفته ای یک جلسه و هر جلسه 30 دقیقه)، عضلات ران پا با انقباضات خود قادر به باز کردن کامل زانو شدند. با طراحی الگوهای مناسب تحریک امکان رکاب زدن و ایستادن برای شخص فراهم شده است.