بر آن شدیم پژوهشی پیرامون تعیین آگاهی و نگرش دندانپزشکان شهر قزوین در زمینه برخورد با اورژانسهای پزشکی در مطبهای دندانپزشکی انجام دهیم، و در نهایت با دستیابی به اطلاعات دقیق و آگاهی از نقائص موجود در زمینه آموزش فوریتهای پزشکی در دانشکده های دندانپزشکی قادر به برنامهر یزی صحیح و پیشنهاد راهکارهای مفید در زمینه پیشگیری، درمان و آموزش فوریتهای تهدیدکننده حیاتی (مدیریت فوریتها) گردیم.این پژوهش بر روی دندانپزشکان شهر قزوین در سال 1380 که به مدت 2 تا 10 سال در مطبهای خصوصی مشغول به کار هستند به اجرا درآمد. بدین صورت که پرسشنامه ها به صورت حضوری در اختیار دندانپزشکان قرار داده شد و پس از پاسخ به پرسشها یافته ها استخراج و سپس مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت.