افزایش سریع جمعیت، محدودیت فضا، قیمت زمین و حفظ زمین های کشاورزی از عوامل مهمی هستند که درکشور ما بر توسعه و ساخت ساختمانهای بلند تاثیرگذار می باشند. به دنبال رشد و توسعه فزاینده ساختمانهای بلند در دنیا که از نیمه دوم قرن بیستم آغاز شده است، در کشور ما نیز ضرورت آموزش و تحقیق در این زمینه برای جامعه مهندسین به وضوح مشخص است. در این راستا یکی از سیستمهای متعارف سازه های ساختمانهای بلند که در کشور ما می تواند کاربرد زیادی داشته باشد سیستم مهار بازویی با کمربند خرپایی است. بازدهی این سیستم در حدود ارتفاع 40 تا 70 طبقه بوده که البته می تواند برای ساختمانهای بلندتر نیز کاربرد داشته باشد. کارآیی و بازدهی این سیستم به میزان قابل توجهی به محل قرارگیری و تعداد مهارها در ارتفاع ساختان وابسته است و این پارامترها نقش موثری درکاهش هزینه ساختمان ایفا می کنند. در این پایان نامه به بررسی محل بهینه مهار بازویی در ارتفاع سازه می پردازیم. مطالعاتی که تاکنون در این زمینه انجام شده است محل بهینه را با استفاده از فرضیات ساده شده و تحت اثر بارهای استاتیکی محاسبه کرده اند حال آنکه در این پایان نامه به بررسی ساختمانهای متعارف و قابل اجرا در ایران تحت اثر بارگذاری های واقعی پرداخته و نتایج کاربردی و تحقیقاتی آن مورد بحث قرار می گیرد.