به جهت اهمیت بخش کشاورزی در توسعه اقتصادی ایران، در این پایان نامه تحولات نظامهای بهره برداری اراضی کشاورزی در 60سال اخیر، مورد بررسی قرار گرفته است. در بخش اول انواع مالکیت اراضی کشاورزی قبل از اصلاحات ارضی که به صورتهای مشاع ، مالکیت بزرگ شخصی ، دهقانی ، سلطنتی ، خالصه و موقوفه بوده است معرفی شده و نظامهای بهره برداری آن دوره یعنی نظامهای ارباب رعیتی، بنه، صحرا، نظام اجاره ای ، مکانیزه، دولتی و نظام بهره برداری خانوادگی تشریح شده است. در بخش دوم مالکیت و نظامهای بهره برداری اراضی مزروعی بعد از اصلاحات ارضی و مراحل اصلاحات ارضی و چگونگی فرار مالکان بزرگ از شمول قانون اصلاحات ارضی بر املاک آنها، مورد بررسی قرار گرفته است. نقاط قوت و ضعف شهرکهای تعاونی تولید روستایی و شرکتهای سهامی زراعی و کشت و صنعتها در این پایان نامه مورد ارزیابی قرار گرفته است. در بخش سوم مسائل بعد از انقلاب در باره چگونگی برخورد با نظامهای بهره برداری سابق و مالکیتهای اراضی مزروعی به تفصیل آمده است . در بخش چهارم ، علل تقطیع اراضی ریشه یابی شده و به مزایا و معایب آن توجه شده است.