نتیجه گیری نهایی: نتایج بیانگر آنست که بی اختیاری ادراری بر کیفیت زندگی مبتلایان تاثیر منفی می گذارد و علیرغم این تاثیر ، اکثر مبتلایان جهت درمان مراجعه نکرده بودند. به نظر می رسد عدم آگاهی زنان از درمانهای موجود یکی از علل عدم مراجعه می باشد. بنابراین پیشنهاد می شود که کادر بهداشتی - درمانی به مساله بی اختیاری ادراری توجه بیشتر نشان دهند و به زنان در جهت پیشگیری و در صورت ابتلا ، درمان بی اختیاری ادراری ، آموزشهای لازم ارائه گردد. همچنین لازم است سطح آگاهی دست اندکاران بهداشتی نسبت به مساله بی اختیاری ادراری و کیفیت زندگی ارتقا یابد و نیز مراکز تخصصی جهت تشخیص و درمان بی اختیاری دایر گردد تا به این وسیله گامی در جهت بهبود کیفیت زندگی زنان برداشته شود.