پرتابگرهای الکترومغناطیسی که به اختصار ‏‎eml‎‏ نامیده می شوند نوعی از پرتابگرها هستند که برای شتابدهی و شلیک پرتابه از نیروی الکترومغناطیسی ناشی از برهمکنش میدان مغناطیسی و هادی حامل جریان که دراینجا همان آرمیچر و یا پرتابه است استفاده می کنند. در این پروژه ضمن شناخت و بررسی عوامل موثر در راندمان و استخراج پارامترهای بهینه سازی ریلگان ، طراحی بهینه و ساخت یک پرتابگر الکترومغناطیسی جدید موسوم به ‏‎sbar‎‏ (‏‎(small bore augmented railgum‎‏ با کالیبر مربعی‏‎mm‎‏ ‏‎‎‏10*10 ‏‎‎‏و طول ‏‎2m‎‏ انجام شده است. در طراحی این پرتابگر سعی شده است از پارامترهای بهینه سازی تا حد امکان استفاده شود، چرا که لحاظ کردن یک پارامتر برای بهبود راندمان ممکن است از جهات دیگر بازده کلی سیستم را کاهش دهد. پس از تعیین ابعاد مقطع سازه، آنالیز استاتیکی آن به روش اجزا محدود و به کمک نرم افزار ‏‎nisa‎‏ انجام شد.نتایج حاصله حاکی از مناسب بودن ابعاد انتخاب شده با ضریب اطمینان بالا و صحیح بودن فرآیند طراحی می باشد.