در تجارت بین الملل این نکته روشن است که وارد کننده همیشه می خواهد پس از دریافت کالا وجه را به صادرکننده بپردازد فروشنده نیز انتظار دارد که پرداخت هر چه سریعتر انجام گیرد و سپس کالاها را ارسال کند . برهمین مبنا، روشهای گوناگونی برای پرداخت وجه معاملات بین المللی رایج گردیده استکه عبارتند از: پرداخت قیمت از پیش ، پرداخت بر روی حساب مفتوح ، پرداخت براساس وصولی و اعتبار اسنادی ، که در استفاده از هر یک از این روشها مشکلاتی مانند احتمال طولانی شدن زمان حمل کالا از سوی فروشنده به کشور خریدار، عدم آشنایی با قوانین ، عادات، عرف و نحوه انجام معاملات کشورهای درگیر در معامله، خطرات ناشی از نوسانات نرخ ارز و انتقال ارز و .. وجود دارد. این موارد در میزان اعتماد و اطمینان بین طرفین معامله تاثیر دارد و طرفین تمایل دارند روشی که حداکثر منافع آنان را تامین کنند، انتخاب کنند. بعنوان مثال روش پرداخت از پیش، حداکثر منافع را برای فروشنده تامین می کند، چرا که خریدار وجه کالا را، قبل از تحویل کالا پرداخت می کند. ولی در صورتیکه فروش براساس حساب مفتوح باشد خریدار وجه کالا را بعد از حمل و تحویل کالا پرداخت می کند.بنابراین ،این روش بیشترین اطمینان را به خریدار می دهد، اما ریسک فروشنده را بالا می برد. در این میان روش اعتبار اسنادی ‏‎(l/c)‎‏ روشی است که هم منفت خریدار و هم منفعت فروشنده را تامین می کند و بعنوان یک روش مطمئن ، بطور گسترده از آن استفاده می شود.