در چند دهه اخیر ، مصرف کودهای نیتروژن دار بدون توجه به اثرات آنها بر خصوصیات خاکها، محصولات کشاورزی و بویژه آلودگی محیط زیست به طرز چشمگیری افزایش یافته است . نیترات به عنوان عمده ترین شکل نیتروژن و به دلیل داشتن بار منفی ، به راحتی توسط آب آبیاری یا بارندگی از خاک شسته شده و به آبهای زیرزمینی منتقل و باعث آلودگی آنها می شود. آبهای زیرزمینی به دلیل کیفیت خوب و تقریبا ثابت و بهره برداری آسان ، مهمترین منبع آب، به خصوص در مناطق خشک و نیمه خشک می باشد. وجود مقادیر بیش از حد نیترات در آب مصرفی برای انسان ، دام و گیاه خطرناک است.