در طی سال های اخیر، شهر ها درصد زیادی از جمعیت جهان را به سوی خود جذب کرده اند. به طوری که تعداد کسانی که در شهرها زندگی می کنند به بیش از افراد ساکن در بیرون از شهرها رسیده است. امروزه این مراکز جمعیتی در معرض وقوع انواع سوانح طبیعی و یا سوانح انسان ساخت به دلیل پیشرفت تکنولوژی قرار دارند، که نتیجه ای جز توسعه ناپایدار شهری نخواهد داشت. از این رو و در حال حاضر دیدگاه غالب از تمرکز بر روی صرفاً کاهش آسیب پذیری به افزایش تاب آوری در مقابل سوانح تغییر پیدا کرده است. هدف از انجام این تحقیق ارزیابی و سنجش میزان تاب آوری شهر کرمان بدون در نظر گرفتن مخاطره خاصی می باشد.

گسترش شهرنشینی و به دنبال آن مشکلات خاص زندگی شهری، بیش از پیش توجه به راهبردها و چاره هایی سودمند برای بهینه سازی زندگی شهروندان را ضروری کرده است. تحقیقات انجام شده درباره ی شهر شوش نشان از مشکلات گوناگون شهرداری درمواردی همچون، مشارکت، پاسخگویی، مسئولیت پذیری، قانونمندی، عدالت محوری، توافق جمعی، شفافیت و اثربخشی و عدم رضایت مندی شهروندان است، که از عمده ترین شاخص های حکمروایی خوب به حساب می آیند. لزوم انجام تحقیقی نسبتاً جامع با تکیه بر اصول و شاخص های حکمروایی خوب شهری برای نشان دادن وضعیت کلی آن در شهر شوش و برنامه ریزی در راه ارتقاء آن ضرورت غیر قابل انکار به شمار می آید. لذا با در نظر گرفتن رویکردهای نوینی، همچون حکمروایی خوب شهری و توجه به این موضوع که حکومت شهری در مقابل حکمروایی شهری قرار می گیرد، این تحقیق با سنجش میزان اعمال شاخص های حکمروایی خوب(مشارکت، قانونمندی و...) از زوایای مختلف دریچه ای را برروی این مهم باز می کند که اولا اعمال این شاخص ها از ضروریت توسعه پایدار است و این که شهروندان می توانند در فرایند برنامه ریزی و اجرای برنامه نقش بسیار مهمی ایفا نمایند و راه رسیدن به اهداف تسهیل کنند.

چکیده ندارد.

با افزایش جمعیت در شهرهای ایران و به خصوص شهرهای بزرگ حجم تقاضا برای خدمات و کالاهای عمومی نیز افزایش یافت. ولی به علت ساختار اقتصادی-سیاسی خاص کشورمان همواره سرعت پاسخگویی به نیازها از سرعت رشد نیازها کمتر بوده است. در این میان کاربریهای پرتقاضا مانند کاربریهای آموزشی به دلایل زیادی مانند عدم هماهنگی نهادهای اجرایی شهرها، مشکلات مالی بخش آموزش و پرورش و عدم آشنایی مسئولین با موازین علمی مکانیابی مدارس در پاسخگویی به نیازهای جمعیت دانش آموزی با مشکلات زیادی مواجه بوده اند. این مسئله در مناطق شهری بزرگ مثل تهران به دلایل متنوعی مانند تراکم بالای جمعیت و کمبود زمین و قرارگیری کاربریهای مختلف در همجواری یکدیگر با شدت بیشتری مطرح می شود این مسئله موجب عدم دسترسی بهینه دانش آموزان به فضاهای آموزشی و همجواری با کاربریهای مزاحم ، در نتیجه افت کیفیت تحصیلی می شود.در این راستا مدارس ابتدایی منطقه 8 تهران مورد مطالعه قرار گرفته است . این منطقه به علت ویژگیهای مکانی و کالبدی خاص و نیز کمبود فضاهای وابسته به این کاربری ، و عبور شبکه های ارتباطی مهم از این منطقه که موقعیت مکانی و توزیع فضایی مطلوب مکانهای آموزشی ، از جمله مدارس مورد مطالعه را با مسائل و مشکلات خاصی روبرو کرده است.