تاسیس حکومت خوارزمشاهیان در شرق ایران و نحوه روابط آن با دستگاه خلافت عباسی در بغداد، که در حقیقت روابط بین دو نهاد عمده دنیای اسلام ، یعنی سلطنت و خلافت بود، مسئله اصلی پژوهش است. با شکل گیری سلطنت خوارزمشاهیان در خوارزم و افزایش قدرت و قلمرو آنان، تلاشهایی هر چند ناکارآمد برای برقراری روابط حسنه بین آنان و دستگاه خلافت صورت گرفته ، که جز تیره تر شدن روابط بین آنها حاصلی نداشت . در حقیقت ، از یک سو سلاطین خوارزمشاهی نتوانستند مشروعیت حکومت خود را از جانب بغداد کسب کنند و از سوی دیگر خلفای بغداد نتوانستند و یا نخواستند از قدرت نظامی خوارزمشاهیان در کنار قدرت دینی خود بهره گیرند.