تاسیس دولت صفوی از مهمترین رویدادهای تاریخی دهه اول قرن دهم ه. ق محسوب می شود که دستاورد مهم آن ایجاد دولتی مقتدر و متمرکز با مرزهای مشخص جغرافیایی بود. سیاست گزاران دولت جدید در راستای تحقق اهداف سلطه طلبانه شان در صدد حذف استقلال سیاسی حکومت های محلی برآمدند. اوضاع سیاسی و اجتماعی مازندران نیز در همین جهت، تحت الشعاع سیاستهای دولت مردان صفوی قرار گرفت و در طی این دوره فراز و نشیب های فراوانی پیمود. پژوهش حاضر سعی دارد تا به تحولات سیاسی و اجتماعی منطقه مذکور از زمان پیدایش دولت صفوی (907ه.ق) تا هنگام تصرف مازندران (1007ه.ق) بپردازد و زوایای مختلف آن را مورد بررسی قرار دهد.