هدف کلی پژوهش بررسی رابطه بین دینداری و سعادتمندی است. دین مجموعه ای از باورهای دینی ، اعمال دینی و تعامل الهی است و سعادتمندی شامل خشنودی و رضامندی از زندگی می باشد. به عبارت دیگر آیا بین دینداری و سعادتمندی رابطه وجود دارد؟ بین مولفه های مختلف دینداری و مولفه های مختلف سعادتمندی رابطه وجود دارد؟ علت شناسی احساس تنهایی و همچنین سایر اختلافات روانی درابعاد بیولوژیک روانی و اجتماعی-فرهنگی همواره مورد بحث و تحقیق قرار گرفته است. که علائم محوری این اختلال شامل احساس ناامیدی ، بی کسی و عزت نفس بیمارگونه می باشد.لذا در جهان بینی توحیدی توکل به خدا و اعتقاد به معاد انسان را از ناامیدی مصون می دارد و ذهنیت او را ورای جهان مادی هدایت می کند و در پرتو نور خداوند ، خود را می یابد و به عدل و فضل خداوندی امیدوار است.