دراین پژوهش نسبت بین دین و دموکراسی دراندیشه امام خمینی و خاتمی، با استفاده از روش توصیفی ، تحلیلی و مقایسه ای بررسی شده و مشخص شد که امام خمینی ، از یکطرف با تلقی و شناخت خود از دین قائل به جامعیت آن ، ارتباط آن با سیاست و عقلانیت ، نفی جمود و تحجر از آن، و همچنین پویایی آن و ارتباط آن با تمدن و نوآرویها بوده و از طرف دیگر با اعتقاد به دموکراسی و مولفه های دموکراتیکی چون قانون، آزادی در حوزه های مختلف ، اهمیت دادن به مردم و تاکید بر مشارکت آنان دین را با دموکراسی درارتباط قرار می دهد و میان آنها سازگاری ایجاد می کند. ایشان دراندیشه حکومتی خود نیز، با اعتقاد به جمهوری اسلامی بعنوان مطلوب ترین شکل حکومت و با ترکیب جمهوریت و اسلامیت به بهترین وجه میان دین و دموکراسی سازگاری ایجاد می کند.