رشد جمعیت شهرها امری اجتناب ناپذیر است. گذشته از این، برآورد شده است در قرن بیست و یکم بیش از 50 درصد جمعیت جهان در شهرهای بزرگ و کلانشهرها سکونت خواهند کرد. در این بین تأمین امکانات مناسب زندگی برای شهرنشینان از اهمیت بسیار بالائی برخوردار است، چرا که رشد شهرها به بقای زندگی شهرنشینان و فعالیت های اقتصادی مربوط به آنها بستگی دارد. فضا منبع بسیار آشکار تأمین امکانات برای توسعه شهری است. فضای زیرزمینی به فضائی گفته می شودکه زیر سطح زمین قرار دارد. شهر اصفهان با مشکلات عدیده ای نظیر قیمت بالا و فزاینده زمین، افزایش آلودگی های زیست محیطی و فشار کاربری اراضی روبه رو است.این تحقیق به دنبال تخصیص کاربری فضای شهری زیرزمینی و تعیین اولویت کاربری فضاهای شهری زیرزمینی است. معیارهای مسأله شامل کاربری های پارکینگ ،تسهیلات انبار و ذخیره، بخش تجاری ، گذرگاه و عمومی کاربری است. قیمت منطقه بندی زمین، ترافیک عبور و مرور، مساحت فضای سبز و سطح اشتغال به عنوان زیرمعیارهای مسأله در نظر گرفته شده اند. جامعه آماری و گزینه های مسأله شامل خیابان های شیخ صدوق شمالی، شیخ صدوق جنوبی، مصلی، هزار جریب، سجاد، اتوبان شهید همّت، آزادگان، شهید کشوری، میرفرندسکی، آبشار آئینه خانه در منطقه 6 شهر اصفهان و بلوار کشاورزی، ارتش، محتشم کاشانی، شریعتی، خاقانی، نظرغربی، توحید، حکیم نظامی، شهید آقارب پرست، شهدای صفه در منطقه 5 هستند. پرسش های تحقیق عبارتند از: 1- الویت بندی معیارهای مورد نظر چگونه است؟ 2- الویت بندی انواع زیرمعیارها براساس معیارهای مورد نظر چگونه است؟ 3- الویت کاربری خیابان های مورد بررسی شهر برای استفاده از فضای شهری زیرزمینی چگونه می باشد؟ از نرم افزار" expert choice" جهت بهره گیری از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی(ahp) دو مرحله ای و از مدل برنامه ریزی خطی جهت بهینه یابی، در محیط gis استفاده شده است. نتیجه این است که در الویت بندی معیارهای مورد بررسی، پارکینگ در جایگاه اول و کاربری های بخش تجاری، گذرگاه و انبار در رتبه های بعدی قرار دارند . زیرمعیارهای مورد بررسی به ترتیب ترافیک عبور و مرور، اشتغال، فضای سبز و قیمت منطقه بندی زمین وزن دهی می شوند. پیرامون کاربری پارکینگ بزرگراه شهید همت بیشترین امتیاز و بزرگراه شهید کشوری کمترین امتیاز، برای کاربری انبار خیابان هزارجریب بیشترین امتیاز و خیابان خاقانی کمترین امتیاز ، پیرامون کاربری گذرگاه بزرگراه شهید همت بیشترین امتیاز و خیابان مصلی کمترین امتیاز، برای کاربری بخش تجاری و عمومی کاربری (حالت کلی) خیابان هزارجریب بیشترین امتیاز و بزرگراه شهید کشوری کمترین امتیاز را دارا هستند.

پیدایش فرصت های نوین توسعه محلی و منطقه ای، عمدتاً درگرو توسعه صنعتی است. یکی از زمینه ها و ابعاد مهم این گونه از توسعه، احداث شهرک های صنعتی در مجاورت سکونتگاه های انسانی است. از جمله عواملی که در میزان دستیابی شهرک های صنعتی به اهداف توسعه منطقه ای تأثیر مستقیم دارد، مقوله مکان یابی احداث این شهرک ها است. مکان یابی نامناسب، مواردی همچون افزایش هزینه های حمل و نقل و جابجایی و در پی آن، افزایش هزینه تولید و نیروی کار را برای واحدهای صنعتی مستقر در شهرک های صنعتی به دنبال دارد. هدف از پژوهش حاضر آسیب¬شناسی شهرک های صنعتی اصفهان می¬باشد،بعد از دسته بندی و رتبه بندی شهرک¬ها به آسیب¬شناسی پرداخته شده است و از این طریق الگوی مناسب برای مکان¬یابی شهرک¬ها ارایه گردیده است. در این پژوهش، که دارای روش تحقیق توصیفی –تحلیلی است سعی گردیده پس از بررسی ادبیات موضوع مشکلات 12 شهرک صنعتی از نظر مکان یابی تجزیه و تحلیل قرار گیرد که برای این منظور مشکلات این قبیل شهرک ها به عنوان معیارها و زیر معیارهایی در نظر گرفته شده و از طریق پرسشنامه و نظرات کارشناسی و ، با استفاده از مدل تحلیل شبکه ای (anp) هر شهرک از این منظر مورد رتبه بندی قرار گرفته است. با توجه به اینکه در الگوهای به کار رفته پیشین در مکان یابی شهرک های صنعتی شهرستان اصفهان، معیارهای تعیین کننده¬ای از جمله الزامات تولید، دسترسی های منطقی، پتانسیل رشد منطقه، زیرساخت های صنعتی منطقه مورد غفلت واقع شده است. در این پژوهش سعی شده است که با لحاظ موارد فوق در مکان یابی الگوی مناسب ارایه گردد ، نتایج پژوهش نشان می دهد سه شهرک جی، سگزی و محمدآباد مرغ، به لحاظ مکان یابی و موقعیت استقرار و همچنین تأثیر در توسعه و رونق اقتصادی سکونتگا های پیرامون، در رتبه های اول قرار دارند و سه شهرک سپید دشت، ورزنه و اژیه در رتبه های آخر قرار می¬گیرند. آسیب¬¬شناسی مکان¬یابی شهرک¬ها نشان می-دهدشهرک ¬هایی که در رتبه¬های آخر مکان¬یابی قرار دارند دارای موقعیت جغرافیایی مناسبی نیستند و در الگویی که براساس آن مکان یابی این شهرک ها صورت گرفته خیلی از زیرمعیارهای تاثیرگذار بر مکان یابی را نادیده گرفته شده است.

ترافیک بالا و سنگین در شهرها یکی از مسائل و مشکلاتی مهمی است که شهرهای امروزی با آن روبه رو هستند. سطح بالای تراکم در شهرها ناشی از ترجیحات کاربران برای استفاده از خودروهای شخصی است و هزینه استفاده از پارکینگ، بخش قابل توجه ای از هزینه مسافران را دربر می گیرد؛ بنابراین مکان پارکینگ ها و قیمت استفاده از آن می تواند به طور قابل ملاحظه ای بر روی رفتار مسافران در انتخاب وسیله نقلیه اثرگذار باشد. مدیریت کارآمد پارکینگ ها به ویژه در مناطق پرتراکم و مرکزی شهر می تواند علاوه بر صرفه جویی در زمان تلف شده برای جستجوی فضای پارک، صرفه جویی در مصرف سوخت، کاهش استهلاک وسایل نقلیه و اثرات نامطلوب روانی، می تواند باعث کاهش حجم اتومبیل های سرگردان در جست وجوی فضای پارک و درنتیجه کاهش زمان تأخیر در شبکه می شود. هدف این پژوهش بهبود مدیریت پارکینگ از طریق وضع قیمت های بهینه بر پارکینگ ها است. مسافران با توجه به هزینه های رانندگی، قیمت پارکینگ، هزینه زمانی جست وجو برای پارک و هزینه پیاده روی، پارکینگی را برای پارک وسیله نقلیه خود انتخاب می کند که حداقل هزینه را برای او داشته باشد. از طرفی مدیران و برنامه ریزان حمل ونقل در پی حداقل کردن هزینه سیستم هستند. لذا با توجه به تابع هدف که حداقل کردن هزینه شبکه است و با درنظرگرفتن رفتار تعادلی مسافران، قیمت های بهینه تعیین می گردد. بر اساس جامعه پژوهش شبکه ای با شش مبدأ، هجده پارکینگ و پنج مقصد به عنوان نمونه در نظر گرفته شد. روش پژوهش در این تحقیق ازنظر هدف کاربردی و ازنظر روش توصیفی-علی است. نتایج به دست آمده از این پژوهش قیمت های بهینه و مقدار بهینه فضای اشغالی برای هر پارکینگ و همچنین الگوی جریان بهینه ی پارک است. از دیگر نتایج به دست آمده در این پژوهش ارتباط منفی بین متغیر قیمت و مقدار فضای اشغالی هر پارکینگ است.

در دنیای تجارت امروزی رقابت بین کسب و کارها روزبه روز بیشتر از قبل می‎شود، تا حدی که بازار و نیازهای مشتری به عنوان عاملی تعیین‎کننده در تولید محصولات و ارائه خدمات جدید به حساب می‎آیند. در عرصه خدمات سفر وگردشگری، تجربه‎ی گردشگری و رضایت گردشگران نیز عاملی تعیین‎کننده در موفقیت یک مقصد گردشگری می‎باشد؛ زیرا بر انتخاب مقصد، مصرف محصولات و خدمات و تصمیم درمورد بازگشت مجدد به مقصد تأثیر می‎گذارد؛ اما از آن‎جا که بسیاری از پژوهشگران عرصه گردشگری رضایت گردشگران و کیفیت خدمات ارائه شده را وابسته به یکدیگر می‎دانند؛ لذا ارزیابی کیفیت خدمات گردشگری یک مقصد می‎تواند به سنجش میزان رضایت گردشگران کمک کند. علاوه بر آن ارزیابی میزان رضایتمندی گردشگران از خدمات ارائه شده از جمله موارد حیاتی در برنامه‎ریزی و بازاریابی یک مقصد گردشگری به شمار می‎آید. مقصد گردشگری کلاردشت نیز از این قاعده مستثنی نیست. کلاردشت به لحاظ نزدیکی به پایتخت و قرار گرفتن در مسیر ارتباطی آن با شمال کشور و همچنین آب و هوای بسیار مطلوبش از دیرباز مورد توجه گردشگران می‎باشد و روند روبه رشد تعداد گردشگران این مقصد آن را با گردشگری انبوه مواجه کرده است. واضح است که حجم انبوه گردشگران در مقصد می‎تواند بر کیفیت خدمات گردشگری تأثیر منفی داشته باشد؛ بنابراین با توجه به این‎که پژوهش‎های اندکی در خصوص گردشگری مقصد انجام شده است، جهت آگاهی از وضعیت کیفیت خدمات گردشگری در شرایط جاری در شهر کلاردشت و بررسی رضایتمندی گردشگران از خدمات ارائه شده انجام مطالعه حاضر ضرورت می‎یابد. پژوهش حاضر با استفاده از مدل ارزیابی اهمیت- عملکرد به ارزیابی کیفیت خدمات گردشگری شهر کلاردشت از دید گردشگران داخلی که از این مقصد بازدید کرده‎اند، در هفت بعد اقامتگاه، غذا، خرید، جاذبه‎ها، فعالیت‎ها و رویدادها، محیط و دسترسی ‎‎‎‎پرداخته است. برای این کار از روش نمونه‎گیری در دسترس استفاده شد و تعداد 211پرسشنامه توزیع گردید. علاوه بر آن با استفاده از نرم افزار spss و بهره‎گیری از آزمون تی- تست، رضایت گردشگران از خدمات گردشگری مذکور نیز سنجیده شده است. نتایج حاصل از ارزیابی اهمیت- عملکرد نشان‎دهنده نقاط ضعف و قوت شهر در حوزه گردشگری می‎باشد و همچنین نقشه راهی برای مدیران این صنعت جهت سرمایه‎گذاری صحیح در گردشگری شهر کلاردشت مهیا می‎کند. یافته‎های مربوطه نشان می‎دهد، ویژگی‎هایی چون "محیط"، "غذا و نوشیدنی" و "جاذبه‎ها" از جمله نقاط قوت مقصد مذکور محسوب می‎شوند؛ و عنصر "دسترسی" از نظر گردشگران نقطه ضعف مقصد به حساب می‎آید و عملکرد مقصد در خصوص آن ضعیف بوده است. نتایج حاصل از آمار استنباطی نشان می‎دهد که در مجموع گردشگران از کیفیت خدمات ارائه شده در مقصد گردشگری کلاردشت راضی دارند.

هدف این تحقیق ، تجزیه و تحلیل تاثیرات توام متغیرهای اسمی و واقعی بر تورم ( درایران)با استفاده از مدل بردارهای خودرگرسیونی ‏‎var‎‏می باشد. با استفاده از متغیرهای رشد نقدینگی ، رشد نرخ ارز، نرخ تورم و تورم انتظاری ، به عنوان متغیرهای اسمی و متغیر شکاف تولید ناخالص داخلی حقیقی به عنوان متغیر واقعی ، مدل برآورد شد. نتایج آزمون نشان می دهد ریشه تورم صرفا پولی نبوده ومزمن بودن تورم درایران به متغیرهای واقعی نیز ارتباط دارد. در یک افق زمانی کوتاه مدت شوکهای تورم ، رشد نقدینگی و نرخ ارز بر نوسانات تورم موثر می باشد. پایداری نوسانات تورم درافق میان مدت بیشتر به نوسانات خود تورم که به عنوان تورم انتظاری از آن یاد می شود بستگی دارد . ولی درافق بلند مدت ، شوکهای بخش واقعی نیز تاثیر بسزایی بر تورم دارد. رابطه رشد نقدینگی و نرخ ارز با تورم مثبت می باشد. همچنین نتایج مدل تخمین زده شده دلالت بر درون زا بودن رشد نقدینگی در ایران دارد، و نیز متغیرهای اسمی تاثیر بلندمدت بر شکاف تولید ناخالص داخلی دارند و ثبات این متغیرها از عوامل مهم در رشد اقتصادی محسوب می شود. دلالت نتایج مقاله بر امر سیاستگذاری اقتصادی حاکی از آنست که برای کنترل تورم در ایران، نمی توان صرفا بر سیاستهای پولی اتکا کرد و در درازمدت باید بخش واقعی اقتصاد را نیز مدنظر قرار داد.