در فرآیند توسعه سیاسی برخی از عوامل موجب شتاب بخشیدن به جریان شکل گیری نهادهای قرار دادی غیرشخصی ( نهادهای مدنی ) در درون جامعه می شوند و برخی از عوامل به مثابه مانعی بر سر راه شکل گیری این نهادها عمل می کنند . به نظر می رسد ساختار پاتریمونیالیستی قدرت در ایران بنا بر خصوصیات ذاتی آن به شکل اصلیترین مانع بر سر راه شکل گیری این نهادها عمل کرده باشد. در این نوشتار سعی ما بر آن خواهد بود تا نشان دهیم که چگونه ویژگیهای ساختار پاتریمونیال موجب ایجاد نوع خاصی از الگوی رفتار اجتماعی در درون جامعه ایرانی گردیده است که از آن بعنوان روابط حامی - پیرو یاد می کنند . ویژگیهای فراقانونی این روابط و اتکا آن بر روابط شخصی این الگوی رفتار اجتماعی را مبدل به یکی از اصلیترین موانع بر سر راه شکل گیری نهادهای قراردادی غیر شخصی می کند.