سوانح و حوادث یکی از مشکلات عمده بهداشتی، درمانی و اجتماعی جوامع را تشکیل می دهند. سوانح هنوز شایعترین علت مرگ و میر در افراد زیر 38 سال را تشکیل می دهد. در سال 1980 در آمریکا، 164000 مورد مرگ در اثر تروما گزارش شده است . میزان مرگ و میر مربوط به تروما بین 15 تا 24 سالگی، از 106 مورد در هر یکصد هزار نفر در سال 1960 به 126 مورد در هر یکصد هزار نفر در سال 1978 رسید که افزایش 13 درصد را نشان می دهد در حالی که در همین فاصله زمانی مرگ و میر گروه سنی 25 تا 64 سالگان 16 درصد کاهش یافت . میزان موارد فوت ناشی از تروما از 8464 مورد در سال 1960 به 14800 در سال 1980 رسیده است و میزان بروز آن همواره در جوامع رو به افزایش است . بویژه در آمریکا میزان مرگ ناشی از تروما در بین بالغین جوان و teanegerها 50 درصد بیشتر از انگلیس ، سوئد و ژاپن بوده است . حوادث و سوانح معمولا اقشار جوان و مولد جامعه را گرفتار می کند و هزینه های مربوط به مرگ و میر، کاهش نیروی کار و معلولیت بیشتر از 75 میلیون دلار در روز برای آمریکا است . و نکته اسفناک این است که حدود 50 درصد از مرگ و میرهای ناشی از سوانح، بیمورد و قابل پیشگیری است به شرطی که درمان صحیح، آموزشهای مناسب و برنامه های پژوهشی مناسب در یک نظام عملی و کاربردی تدوین شود. در کشور عزیزمان هم با توجه به گسترش روزافزون شهرنشینی و بافت جوان جمعیت هر ساله بار اقتصادی ناشی از سوانح و حوادث فشار سنگینی را بر اقتصاد کشور تحمیل می کند. سوانح و حوادث علاوه بر مخارج بهداشتی و درمانی، با اتلاف گروه کثیری از نیروی کار جوان جامعه خسارت دو چندانی را بر جامعه ما ببار می آورد. ارتقاء آگاهی جامعه نسبت به امور مربوط به پیشگیری از بروز سوانح و حوادث و اقدام احسن در مواقع بروز حوادث ، ساماندهی وضعیت جاده ها و خیابانها و ترافیک و افزایش ایمنی خودروها و بزرگراهها، آموزشی پزشکان و پرسنل فوریتهای پزشکی نسبت به "برخورد با تروما" و ایجاد سیستم فوریتهای درمانی ویژه تروما همه از اقداماتی هستند که تاثیر بسیار مهمی در کاهش مرگ و میر و معلولیت ناشی از سوانح دارند. این پژوهش ، نگاهی به عوامل موثر بر مورتالیته و موربیدیتی در بیمارستان امام خمینی است که امیدواریم در طرح و بررسی مسئله (تروما) در کشورمان گام موثری باشد.