خبر در دنیای کنونی به ابزاری برای رسیدن به بسیاری از مقاصد تبدیل شده است. از آنجایی که قطعا هر خبری محصول فرایند "دروازه بانی خبر است"، ضروری است که معیارهای مطلوب دروازه بانی خبر برای هر رسانه تدوین و استخراج شود. در این تحقیق ما به دنبال تدوین و استخراج معیارهای مطلوب دروازه بانی خبر در رسانه ملی بودیم و از روش مطالعه کتابخانه ای و مصاحبه عمیق با جمعی از دست اندرکاران و متخصصین حوزه خبر و ارتباطات استفاده کردیم. یافته های تحقیق نشان داد که باید به 16 معیار به عنوان معیارهای مطلوب دروازه بانی خبر در رسانه ملی توجه کرد، معیارهایی مانند؛ ارزشهای دینی، منافع ملی، قانون، همبستگی ملی، فرصت و تهدید موقعیت ژئوپولتیک ایران در منطقه و جهان، پوشش فراجناحی، عدالت جغرافیایی، قومی، مذهبی پوشش خبری، شرایط جدید رقابت رسانه ای، ظهور مخاطب مقایسه گر، رسالت های رسانه، امید بخش بودن خبر و اصول حرفه ای مربوط به خبر. در نتیجه شایسته است رسانه ملی با توجه به معیارهای به دست آمده و حرکت به سوی مدیریت غیرمتمرکز خبر و دادن امکان خلاقیت به دروازه بانان خبر، با فراهم آوردن بسترهای نوآورانه ارائه خبر به تامین نیازهای خبری جامعه بپردازد.

طرح تحقیق بررسی تاثیر وسایل ارتباط جمعی بر رفتار سیاسی مطالعه ای است میان رشته ای که در چارچوب دو دیسییلین جامعه شناسی سیاسی و جامعه شناسی وسایل ارتباط جمعی شکل گرفته است . آگاهی از سیر تکاملی و فراز و نشیب هایی که در تحقیقات و تئوری های مربوط به تاثیر سیاسی رسانه ها صورت گرفته است و نقش وسایل ارتباط جمعی در فرآیند شکل گیری رفتار سیاسی هدف عمده این تحقیق بوده است . مهمترین سوالی که این تحقیق به دنبال پاسخی برای آن بوده است این است که وسایل ارتباط جمعی چگونه تاثیری بر رفتار سیاسی فرد می گذارند. فصل اول نقش وسایل ارتباط جمعی به عنوان یکی از کارگزاران جامعه پذیری سیاسی در عصر ارتباطات را در قالب تئوری های مدل سازی و الگوبرداری انتظارات اجتماعی مورد بررسی قرار داده است . در فصل دوم نیز سیر تحول دیدگاه های مربوط به تاثیر رسانه ها و مبانی اختلاف این دیدگاه ها پرداخته و آخرین رهیافت های مطالعاتی این حوزه ذکر شده است . فصل سوم نیز در چارچوب مدل های ارتباطی و با نگاهی به دیدگاههای روانشناسی اجتماعی نگاهی اجمالی داشته است به این که منبع ارتباط، ماهیت پیام و ویژگی های مخاطبات هر یک چگونه بر میزان اثرگذاری ارتباط تاثیر می گذارد. در بررسی نقش وسایل ارتباط جمعی بر رفتار سیاسی آن گونه که مطالعه موردی هفتمین دوره انتخابات ریاست جمهوری در بخش پایانی این تحقیق نیز نشان داده است ، می توان چنین نتیجه گرفت که آنچه اغلب پدید می آید اثراتی است که به تقویت عقاید و رفتارهای موجود منجر می شود و رسانه ها در تغییر عقاید، نگرش ها و رفتارها کمتر توفیق میابند.