حمایت از حقوق مالکیت ادبی – هنری به عنوان عنصر سازنده، تکامل بخش و توسعه دهنده فرهنگ از دهه های گذشته مورد توجه قانونگذاران در سراسر جهان بوده است. هدف این شاخه از حقوق مالکیت فکری که ناظر بر حمایت از آثار بدیع پدید آورندگان ادبی – هنریست، ایجاد انحصار محدود و مشروطی برای حفظ حقوق خالقان فکری می باشد. از زمان پیدایش امکان تکثیر آثار ادبی – هنری تا به حال ضرورت حمایت از این دسته اموال در دیدگاه قانون گذاران روز به روز فزونی یافته و هماهنگ با امکانات و تسهیلاتی که پیشرفت فناوری برای نقض قواعد این شاخه از حقوق فراهم آورده است، راهکار های حقوقی و فرا حقوقی توسعه و تکامل یافته اند.

صدور برات ، حسب قواعد کلی مدنی، یک عمل حقوقی است . لذا، علی الاصول، باید تابع قواعد عمومی قراردادها باشد. این امری مسلم و بدیهی است ، چون در قلمرو حقوق تجارت ، انجام معاملات تجاری تابع همان شرایط اساسی است که برای صحت هر معامله در حقوق مدنی لازم است . لیکن، وجود دو اصل بنیادی حقوق تجارت ، یعنی "سرعت " و "امنیت " و اصول حاکم بر اسناد تجاری، از جمله اصل استقلال امضائات ، اصل تجریدی تعهدات هر یک از صاحبان امضاماءها، اصل غیر قابل استناد بودن ایردات ، اصل مسئولیت تضامنی و ... موجب شده است که اعمال قواعد عمومی قراردادهای در برات دچار تغییر و تحولات گردد که قابل بررسی است .