یکی از مهمترین اهدافی که امروزه در طراحی لینکهای ارتباطی دنبال می شود تصحیح خطا در گیرنده برای کاهش احتمال خطای سیستم و یا کاهش ارسالی برای یک احتمالی خطای معین می باشد که با استفاده از کدینگ کانال انجام می پذیرد، این موضوع باعث شده است که روشهای متنوعی از کدینگ کانال عرضه شوند. کدینگ کانال به عنوان روش موثر و کارا برای تکمیل تکنیکهای مدولاسیون دیجیتال، اغلب در سیستمهای مخابرات دیجیتال پیشرفته بکار می رود. در پایان نامه حاضر، ساختار کدهای کانولوشن با کدگشایی بهینه ویتربی همراه با تکنیکهای مختلف همزمانی فریم مورد بررسی قرار گرفته است ، این بررسی به منظور استفاده از این نوع کدینگ در یک سیستم ارتباط رادیویی، برای ارسال اطلاعات فرمان انجام گرفته است . برای انتخاب پروتکل مناسب ، کل سیستم رادیویی با کدینگ کانال و مودم qpsk با استفاده از روش مونت کارلو بصورت نرم افزاری شبیه سازی شده اند. نتایج بدست آمده از شبیه سازی در یک کانال با نویزگوسی سفید جمع شونده (awgn) نشان می دهد که پروتکل همزمانی فریم همراه با کد استاندارد nasa (نرخ 1/2 و طول موثر 7) بهره ای بیش از 5db در یک احتمال خطای 10-5 برای سیتم ارتباطی مورد نظر فراهم می کند. با استناد به نتایج بدست آمده از شبیه سازی، قسمت باند پایه و if سیستم رادیویی مورد نظر با استفاده از چیپ های dsp طراحی و ساخته شده است .