نام پژوهشگر: مهدی عفیفی

بررسی اثر آگونیست و آنتاگونیست گیرنده کوله سیستوکینین بر بی دردی ناشی از کلستازیس در موش صحرایی
thesis وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی - دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی تهران 0
  مهدی عفیفی   احمدرضا دهپور

در مطالعه حاضر اثر آگونیست گیرنده کوله سیستوکینین (cck)، سرولئین و آنتاگونیست گیرنده cck، پروگلوماید، بر روی اثر بیدردی حاصل از کلستازیس یا مرفین بوسیله تست tail-flick مقایسه و بررسی شده است . tail-flick latency (tfl) در موشهای bdl و sham تا رذوز 15 بعد از عمل جراحی مقایسه و مشاهده گردید که تا روز هفتم بیدردی آنها افزایش یافته و از روز هفتم tfl به سمت baseline سیر نزولی داشته است و بیشترین اختلاف tfl در این دو گروه در روز هفتم مشاهده شد. مرفین (دوزهای 4mg/kg و 2، 1، تجویز زیر جلدی) یک بیدردی وابسته به دوز را در موشهای رت کنترل (unop) نشان می دهد. بی دردی ایجاد شده توسط کلستاز در موشهای bdl در روز هفتم بعد از عمل و نیز بی دردی ناشی از مرفین (2mg/kg) در گروه unop توسط پروگلوماید (40mg/kg، تجویز داخل صفاقی، 35 دقیقه قبل از مرفین) تقئیت گردید. تقویت پروگلوماید در موشهای bdl نسبت به موشهای sham و unop که آنها هم فقط پروگلوماید دریافت کرده بودند، اختلاف بسیار معنی داری داشت . سرولئین با دوزهای (0.02mg/kg و 0.01، 0.005، 0.001، تجویز زیر جلدی) در روز هفتم بعد از عمل باعث افزایش بی دردی یجاد شده توسط عمل کلستاز در موشهای bdl نسبت به گروههای sham و unop شد و حداکثر پاسخ با دوز 0.005mg/kg از دارو مشاهده گردید. همین دوزها از سولئین در موشهای unop وقتی 30 دقیقه قبل از موفین (2mg/kg) تجویز شدند نیز باعث افزایش بی دردی اپیوئید شدند. پروگلوماید، (40mg/kg داخل صفاقی) در روز هفتم بعد از عمل وقتی 5 دقیقه قبل از سولئین تجویز شد باعث کاهش اثر تقویت شده دوز 0.01mg/kg سرولئین (زیر جلدی) در موشهای bdl و sham شد. همین اثر از پروگلوماید (35 دقیقه قبل از مرفین) در گروه unop که نیم ساعت قبل از مرفین (2mg/kg) سرولئین 0.01mg/kg دریافت کرده بودند مشاهده گردید. دوزهای بکار برده شده سرولئین و پر.گلوماید به تنهایی هیچ اثری در بی دردی در تست tail-flick از خود نشان ندادند. قبلا توسط محققین تایید شده است که رسپتورهای کوله سیستوکینین در تعدیل درد یا بی دردی ناشب از مرفین موثر می باشند با توجه به نتایج بالا و مقایسه اثرات آگونیست و آنتاگونیست کوله سیستوکینین در گروههای کلستاتیک و یا مرفین درمانی شده تایید می شود که رسپتورهای کوله سیستوکینین در تعدیل در و یا بی دردی در بعد از عمل کلستاتیک هم موثر می باشند. البته تحقیقات بیشتری برای روشن نمودن مکاتنیسم دقیق مرکزی یا محیطی یودن این اثرات مورد نیاز است ضمن اینکه نتایج ما دلالت بر اثر قوی این پپتیدها در افزایش اثر بی دردی حاصل از کلستاز یا مرفین دارد.