در این تحقیق، تابع تقاضای حمل و نقل جاده ای کالا از استان هرمزگان مورد مطالعه قرار گرفته است . مطالعات پیشین نشان می دهد که ساختار ریاضی مدلهای تقاضای حمل و نقل عمدتا از نوع مدلهای جاذبه ای است . این مدلها با استفاده از یک سری متغیرهای اقتصادی، اجتماعی شامل جمعیت ، تولید ناخالص داخلی، تعداد شاغلین واحدهای تولیدی، ارزش افزوده، ارزش مواد اولیه استفاده شده توسط واحدهای تولیدی و مسافت مبادی و مقاصد حمل کالا، تخمین زده می شوند. برای تخمین تابع تقاضای حمل و نقل جاده ای کالا از استان هرمزگان، از مدل جاذبه با استفاده از داده های مقطعی متغیرهای مقدار بار حمل شده، جمعیت ، تولید ناخالص داخلی، ارزش مواد اولیه وارداتی استفاده شده توسط واحدهای فعال تولیدی در سال 1375 و فاصله هر استان از استان هرمزگان استفاده شده است . این مدل با استفاده از تکنیک رگرسیون حداقل مربعات معمولی به دو روش خطی - ساده و خطی - لگاریتمی برای سه حالت کل بارهای حمل شده، بارهای صنعتی و بارهای کشاورزی تخمین زده شده است . با آزمون reset رمزی هر یک از مدلهای مذکور آزمون شده اند. نتایج آزمون تصریح مدل نشان می دهد، مدل خطی - لگاریتمی برای سه حالت کل بارهای حمل شده، بارهای صنعتی و بارهای کشاورزی در مقایسه با مدل خطی - ساده بهتر تصریح شده اند. بنابراین، مدل خطی - لگاریتمی برای تابع تقاضای حمل و نقل جاده ای کالا از استان هرمزگان پیشنهاد شده است و براساس آن کشش های تابع تقاضا برای هر یک از عوامل موثر بر تابع تقاضا محاسبه شده است . نتایج حاصل از تخمین مدلها و محاسبه کشش توابع، نشان می دهد که کشش تابع تقاضا برای عامل جمعیت و ارزش مواد اولیه استفاده شده توسط واحدهای تولیدی هر استان، مثبت است . کشش تابع تقاضا برای عامل فاصله منفی است .