برش چینه شناسی مورد مطالعه در 30 کیلومتری شمال غرب قاین (منطقه نیمبلوک) قرار دارد. این برش 5/341 متر ضخامت داشته و از لیتولوژی کنگلومرا، ماسه سنگ، مارن، آهک و شیل تشکیل شده است. تعداد110 مقطع نازک از کل مقاطع تهیه گردید. در نتیجه مطالعات سیستماتیک بر روی فسیل های شناسایی شده، 15 جنس و 20 گونه، فرامینیفرا و تعداد 6 جنس و 6 گونه جلبک و دو گونه رودیست تشخیص داده شد. این مجموعه شامل: mesorbitolina subconcava, mesorbitolina sp., neorbitolinopsis conulus, neorbitolinopsis sp., conicorbitolina cuvillieri, conicorbitolina sp., dictyoconus sp., neoiraqia convexa, neoiraqia sp., charentia cuvillieri, haplophragmoides sp., lenticulina sp., trocholina altispira, trocholina sp., cuneolina sp., marsonella sp., hensonina lenticularis, bolivinopsis sp., reophax sp., quinqueloculina sp., calcisphaerulla innominita, cylindroporella sp., dissocladella bonardii, neomeris cretacea, polystrata alba, permocalculus sp., durania sp., euradiolites sp. بر اساس فسیل های موجود تعداد 1 بایوزون و دو زیر زون معرفی گردید که عبارتند از: a: hensonina lenticularis, conicorbitolina cuvillieri (interval zone) a1: neorbitolinopsis conulus (taxon range zone) a2: mesorbitolinasubconcava, neorbitolinopsis conulus (interval zone) بر مبنای محدوده چینه شناسی فسیل های شاخص این بایوزون ها سن آلبین پسین تا سنومانین پیشین؟ برای این برش پیشنهاد می گردد. مطالعات صحرایی و بررسی رخساره های سنگی در مقاطع نازک بدست آمده از برش مورد مطالعه منجر به شناسایی 11 رخساره کربناته (l2, l1, i3, i2, i1, s, m2, m1, o3, o2, o1) و یک رخساره آواری (t1) گردید. ریز رخساره های کربناته شناسایی شده در یک رمپ کربناته نهشته شده و در 3 کمربند رخساره ای در ارتباط و پیوستگی به هم قرار دارند که به ترتیب از کم عمق به عمیق شامل محیط رمپ داخلی، رمپ درونی و رمپ خارجی هستند.

چکیده ندارد.

حوضه لرستان واقع در جنوب غربی ایران، بخش از کمربند کوهزائی زاگرس را تشکیل می دهد. قسمت اعظم توالی سنگهای رسوبی پالئوسن و ائوسن در این ناحیه، به دو سازند امیران و تله زنگ محدود می شود. به منظور مطالعه بیواستراتیگرافی این دو سازند، دو برش چینه شناسی، یکی در محل تاقدیس امیران در مجاورت شهر معمولان و دیگری در 3 کیلومتری شرق ایستگاه راه آهن تله زنگ انتخاب و اندازه گیری شده است . در منطقه مورد مطالعه لیتولوژی سازند امیران عمدتا شامل تناوبی از ماسه سنگ ، شیل سیسلتسون همراه با طبقات کنگلومرائی در بخش فوقانی بوده و دارای مجموعه ای نسبتا متنوع از فرایمنیفرهای پلانکتونی می باشد. سازند تله زنگ در برش شرق ایستگاه راه آهن تله زنگ مطالعه شده و شامل توالی از سنگ های آهکی لایه متوسط تا ضخیم لایه حاوی فرامینیفرها و کف زی می باشد در این مطالعه 6 جنس و 26 گونه پلانکتونی از سازند امیران و 20 جنس و 12 گونه کف زی از سازند تله زنگ شناسائی شده است . براساس گسترش زمانی گونه های پلانکتونی، پنج بیوزون و دوزیرزون برای سازند امیران طرح و ارائه شده است . از این میان زون i و ii معرف پالئوسن تحتانی و زونهای iii و iv و v مشخصه پالئوسن فوقانی می باشند. مرز کرتاسه - ترشیاری بصورت پیوسته، در سازند گورپی واقع بوده و با انقراض فرامینیفوهای پلانکتونی ماستریشتین و اولین ظهور فرم های پالتوسن مشخص می گردد. مرز پالئوسن - ائوسن نیز در سازند تله زنگ ، در گذز از فرم های sakesaria dukhani, lockhartia diversa miscekkanea miscella به فرم های alveelina spp, sakesaria cotteri nummulites spp و در محل ظهور توام ranikothalia bermudezi, glomalveolina primaeva و nummulites glonbulus در نظر گرفته شده است . بر مبنای بیوزوناسیون و مجموعه فسیلی شناسائی شده در این منطقه، سن ماستریشتین - اسپارناسین برای سازند امیران و اسپارناسین فوقانی تا ایپرزین برای سازند تله زنگ پیشنهاد می شود. مطالعه مجموعه فسیلی نشان می دهد که در این مطنقه یک محیط دریائی عمیق با نهشته های تخریبی (سازند امیران) وجود داشته که به مرور زمان از عمق آن کم شده تا به یک محیط دریائی که عمق کربناته (سازند تله زنگ) تبدیل شده است .