این رساله با هدف بررسی تأثیر رسانه های تصویری در تئاتر، کار خود را شروع کرد و به بررسی هرگونه تأثیر این رسانه ها به هرشکلی در تئاتر پرداخت و از اختراع چاپ و استفاده از رادیو پس از جنگ جهانی دوم گرفته تا تئاتر در دنیای پست مدرن که حتی مجهز به سیستم دیجیتالی و عینک سه بعدی شده است، را مورد بررسی قرار داد و با توجه به این هشدار که پرداخت بیش از حد به فرم، محتوا را که از اهداف اصلی تئاتر بوده است ممکن است مورد خطا قرار دهد باید گفت نتایج بدست آمده حاکی از آن است که با پیشرفت روزافزون علم، تئاتر نیز نیاز به نوآوری و تکنولوژی دارد به شرطی که سیستماتیک و هدفمند باشد و اگر بدرستی حاصل گردد رسانه های تصویری در رشد و پیشرفت شکل های جدید تئاتری نقش مفیدی را بازی می کنند. اما سوال اصلی این پژوهش این بود که آیا رسانه های تصویری در رشد و پیشرفت شکل های جدید تئاتر موثر بوده اند یا خیر و پاسخی که مد نظر بوده، پاسخ مثبت است و با اشاره به این مطلب که گاه تأثیر رسانه های تصویری آن قدر زیاد شده که اثر صرفاً جنبه بصری پیدا کرده است و این یک آسیب تئاتری محسوب می شود و خالی از تفکرات اصیل تئاتر است، تمام فکر پژوهشگر بر آن بخش فعالیت هایی است که تمامی عناصر فرم و محتوایی را در کنار هم قرار داده و در رشد تئاتر ایجاد تأثیری شگرف کرده است.

پژوهشگر در این رساله با مطالعه نواع گوناگون رسانه های ایران بعد از پیروزی انقلاب اسلامی به چگونگی تاثیرات آنها بر هنر تئاتر ایران در قالب دو گروه تاثیرات مشوقانه و منتقدانه می پردازد.

تحلیل متن چیست ؟ درک و تحلیل متن چه ارتباط و کارکردی دارند؟ چگونه می توان از متن به درک درست رسید؟ درک درست متن، تابع چه معیارهایی است ؟ زاویه دید و افزایش دانسته های تئاتری در روند چه تاثیری در روند درک و تحلیل دارند؟ کدام شیوه از رویکردهای تحلیلی متن، عملی تر و کاربردی تر است ؟ درک متن و تحلیل درست ، موفقیت گروه اجرایی را تضمین می کند، مشروط بر آنکه جزئیات و کلیات متن، دقیق و صحیح بررسی شوند و گروه اجرایی، بضاعت کافی برای عینی کردن آن نگره های ذهنی را داشته باشند. در مبانی درک و تحلیل متن، منظر مشخص و متقضی برای گروه آفرینشگران ترسیم می شود. گروه آفرینشگر با بهره برداری از جمیع دانسته ها و پیش آموخته هایش ، ما به ازاهای آنها را در متن جستجو می کند و با یافتن سنخیت آنها درصدد عینیت بخشید نشان برمی آید. گروه آفرینشگر هنری باید در این عینیت بخشیدن به درک واحد و مشترکی برسند و بر حسب آن، طریقت اجرایی خود را پی ریزی کنند. بنابراین باید در وهله ی نخست ، انواع روشهای تحلیل را شناخت و منظر مشخصی برای درک و تحلیل متن انتخابی برگزید. شناخت عناصر و ویژگیهای مختص هر یک از رویکردهای تحلیلی، مراحل تجزیه و تحلیل، درک و شناخت ، پرسش و پاسخ و مراوده ی بین خواننده و متن، اصول و فنون نمایشنامه، اطلاعات جنبی متن، وقوع ما به آزارهای بیرونی و سنجش ارتباط آنها با متن، کیفیتهای گوناگون لحظات متن، شناخت فیزیک متن و تمایز شکل و محتوای متن از جمله مسایلی است که به خواندنها و تعمقهای مکرر نیاز دارد تا "درک حقیقی" به وقوع پیوندد و سپس بستری مناسب برای تحلیل و عینیت بخشیدن به آن فراهم شود.