با توجه به شیوع بیماری اسکیزوفرنی در بیماران سرپایی و بسستری در بیمارستان فارابی و عدم اطلاعات دقیق در مورد اپیدمیولوژی این بیماری، مطالعه جهت همه گیری شناسی بیماری انجام شده است . هدف از مطالعه دانستن همه گیری شناسی بیماری و مقایسهء آن با textهای مرجع می باشد برای انجام این منظور پرونده کلیه بیماران با تشخیص نهایی اسکیزوفرنی که در بیمارستان فارابی در سال 1376 بستری شده بودند بررسی شد. در بررسی بعمل آمده، مطالعه به صورت گذشته نگرو با مراجعه به اطلاعات مندرج در پرونده انجام شده است . تعداد بستری63 مورد بوده است که 45 مورد مرد و 18 مورد زن بوده است که این نسبت با کتابهای مرجع (1/1) همخوانی ندارد. سن شیوع دهه سوم و چهارم _(63/5 درصد) و مطابق با text است . 62 درصد بیماران درآمد متوسط داشته اند بیشترین میزان تحصیل دورهء راهنمایی و دبیرستان بوده است . 58/7 درصد بیماران در کرمانشاه زندگی می کنند و بقیهء بیماران در شهرستانهای اطراف ، 65/7 درصد بیماران بیکاری می باشند. علت اصلی مراجعه 25/4 درصد پرخاشگری بوده است . بی خوابی شدید، افکار پارانوئید، خندهء بی مورد، گوشه گیری، بیقراری و وسواس ، با خود حرف زدن، افکار و اقدام به خودکشی، کاهش اشتهای شدید، توهمات شنوایی و بینایی و علائم عجیب و غریب به ترتیب علل اصلی مراجعه بوده اند 27 درصد بیماران فامیلهای درجهء اول و دوم ناراحتی روانی داشته اند که 71 درصد موارد در فامیلهای درجه اول بوده است که با text همخوانی دارد.