عدم اطمینان و بی ثباتی اقتصادی که خود را در متغیرهای مختلف اقتصادی نظیر درآمد، قیمتها ، نرخ بهره، اشتغال و ... نشان می دهد، بر توابع تقاضای خانوارها و از جمله تقاضای فرزند تاثیر م گذارد. خاصیت برگشت ناپذیری تصمیم داشتن فرزند و نیز امکان به تاخیر انداختن این تصمیم دو عامل تعیین کننده رابطه بین این دو هستند. هدف از این تحقیق بررسی و برآورد تقاضای فرزند خانوارهایی است که هر کدام در سطح خاصی از عدم اطمینان و بی ثباتی اقتصادی قرار دارند. به این منظور یک مدل نظری دو دوره ای تقاضا در شرایط عدم اطمینان درآمدی مبنای کار عملی قرار گرفته است . در این مدل خانوار در دوره نامطمئن از بین دو انتخاب داشتن فرزند و موکول کردن آن به دوره بعد یکی را بسته به میزان مطلوبیت اکتسابی انتخاب می کند. نتایج حاصل از تخمین تقاضای فرزند خانوارها به کمک آمار خصوصیات اجتماعی اقتصادی خانوارها در فاصله سالهای 71 تا 74 بااستفاده از مدل دودویی لاجیت نشان می دهد که از میان متغیرهای آزمون شده، متغیرهای واریانس هزینه و نسبت درآمدهای متفرقه از کل درآمد خانوا(به عنوان شاخص هایی از عدم اطمینان درآمدی)، اثر منفی روی تقاضای فرزند خانوارهای شهری کم درآمد می گذارند. اما ماهیت دو گانه بعضی از متغیرهای آزمون شده نظیر متغیر حضور در مشاغل دولتی ، باعث شده که این متغیرها شاخص خوبی از عدم اطمینان نبوده و رفتاری غیرقابل پیش بینی و نامطمئن در تابع تقاضا از خود نشان دهند.