گاهی اتفاق می افتد که انسان با انگیزه های مختلف اقامتگاه و محل سکونت خود را ترک می کند و دیگر هیچ خبری از حیات و ممات او به دست نمی آید چنین شخصی از نظر قانون ایران مفقودالاثر نامیده می شود و برخی از حقوقدانان به تبعیت از فقهای امامیه چنین شخصی را غایب مفقودالاثر الخبر نامیده اند. با استناد به اصل استصحاب بقاء حیات ، چنین شخصی زنده فرض می شود و آثار و احکام شخص زنده در امور مالی و غیرمالی او به اجرا گذاشته می شود. در خصوص وضع زوجه غایب باید گفت که ازدواج غایب با او همچنان دارای اعتبار و آثار حقوقی است و غیبت او لطمه ای به این ازدواج وارد نمی کند.