پژوهش حاضر در صدد بررسی سیستم امنیت خلیج فارس در دهه 1970 می باشد. در راستای هدف پژوهش فرضیاتی مطرح شده است که سعی شده نشان دهند یک سیستم امنیتی واقعی که از بروز جنگ و تنش جلوگیری نماید نتوانسته در این دهه شکل بگیرد، و در منطقه خلیج فارس امنیت مبتنی بر ثبات و حفظ تمامیت ارضی ایجاد نگردید. در سال 1971 آمریکا با اجرای سیاست دوستونی در قالب دکترین نیکسون سیستم امنیتی منطقه خلیج فارس راشکل داد. یکی از اهداف این سیستم سرکوبی جنبش های استقلال طلبانه و جلوگیری از نفوذ و گسترش کمونیسم در منطقه بود. امریکا از طریق همکاری با ایران برای حفظ منافع خود کوشید با عبور نفت از تنگه هرمز موجب فروش انواع تسلیحات نظامی و حضور مستشاران در منطقه را فراهم نماید. سرانجام در اثر سیاستهای خارجی امریکا در 1979 شاه ایران سقوط نمود و با پیروزی انقلاب اسلامی ایران دکترین نیکسون نابود گردید. بنابراین، از این پژوهش حاضر می توان نتیجه گرفت که حضور قدرتهای خارجی در تامین امنیت واقعی خلیج فارس ناتوان بوده و کشورهای حوزه خلیج فارس باید زمینه های حضور ابرقدرتها را کاهش داده و با همکاری و مشارکت همه کشورهای منطقه در تامین امنیت و حفظ ثبات خلیج فارس اقدام نمایند.