سازه های فولادی در آب دریا همواره در معرض محیط خورنده دریایی بوده و می بایست سالها کارآیی لازم را داشته باشند. بکارگیری روشهای کنترل خوردگی جهت حفاظت سازه های فوق علاوه بر کاهش هزینه های تعمیر و نگهداری این سازه ها، عمر مفید آنها را افزایش داده و از به هدر رفتن سرمایه های عظیم ملی جلوگیری می کند. سیستم حفاظت کاتدی موثرترین و قابل کنترل ترین روش جهت کنترل خوردگی سازه های فولادی در دریا است . یک ویژگی خاص همراه با حفاظت کاتدی یک سازه دریایی، شکل گیری رسوبات نمکی بر روی آنها می باشد. این رسوبات همچون مانعی، باعث کاهش رسیدن اکسیژن محلول در آب به سطح فولاد شده و باعث پلاریزاسیون غلظتی و در نتیجه کاهش جریان لازم برای نگهداری سازه فولادی در یک پتانسیل از پیش تعیین شده می شوند. لذا شکل گیری این رسوبات تاثیر سودمندی در افزایش راندمان کاری سیستم حفاظت کاتدی دارد. در این تحقیق، به مساله قابلیت کاهش جریان این رسوبات ، طبیعت رسوبات نمکی بوجود آمده روی سطح فولاد پلاریزه شده و ارتباط آن با پارامترهای موثر حفاظت کاتدی پرداخته شده است . چهار پارامتر آزمایشاهی انتخاب شده و در محدوده ای که بیانگر وضعیت طبیعی آن دریا می باشد مورد تحقیق قرار گرفته اند. این پارامترها عبارتند از: -1 پتانسیل ˆ جریان ˆ زمان -2 سرعت الکترولیت -3 درجه حرارت الکترولیت -4 شرایط فیلم سطحی در این تحقیق رسوبات نمکی در آب دریای طبیعی فراهم شده از خلیج فارس شکل گرفتند و ریز ساختار میکروسکوپی این رسوبات نمکی و ترکیب شیمیایی آنها بوسیله میکروسکوپ الکترونی و آنالیز اشعه x مورد مطالعه قرار گرفته است . براساس نتایج حاصل از آزمایشات انجام شده، رسوبات نمکی شکل گرفته در پتانسیل -950 میلی ولت نسبت به الکترود مرجع کالومل، از مقاومت ، چسبندگی و انسجام بیشتری برخوردار بوده و این خواص با افزایش درجه حرارت ، کاهش سرعت جریان آب دریا و آماده سازی سطح فولاد به منظور برطرف کردن لایه های اکسیدی اولیه، بهبود می یابد.