آنفارکتوس حاد میوکارد یکی از مشکلات بهداشتی عمومی خصوصا در جهان صنعتی می باشد که با 30 درصد مرگ و میر همراه است که نیمی از این موارد در یک ساعت اول رخ داده و با آریتمی ها و فیبریلاسیون بطنی نسبت داده می شوند. یکی از انواع آنفارکتوسهای میوکارد، آنفارکتوس دیواره تحتانی می باشد که وقتی همراه با آنفارکتوس بطن راست باشد پیش آگهی بدتری دارد. در این پایان نامه شیوع انواع آریتمی ها در آنفارکتوس میوکارد تحتانی به تنهایی و انفارکتوس بطن راست همراه آن در بیماران بستری شده در ccu بیمارستان خاتم الانبیا زاهدان مقایسه شده است . بطور کلی در 200 بیمار مبتلا به انفارکتوس تحتانی به تنهایی، فیبریلاسیون بطنی در 4 درصد (8 بیمار)، فیبریلاسیون دهلیزی در 8/5 درصد (17 بیمار)تاکی کاردی سینوسی در 14 درصد (28 بیمار) برای کاردی سینوسی در 17/5 درصد (35 بیمار) و هپیوتانسیون در 10 درصد (20 بیمار). مشاهده شد، در حالکیه در 124 بیمار مبتلا به انفارکتوس تحتانی و انفارکتوس بطن راست همراه آن، فیبریلاسیون بطنی در 6/4 درصد (8 بیمار)، فیبریلاسیون دهلیزی در 19/3 درصد (24 بیمار9، تاکی کاردی سینوسی در 20ˆ9 درصد (26 بیمار)، برای کاردی سینوسی در 25 درصد (31 بیمار) و هیپوتانسیون در 41/9 درصد (52 بیمار) مشاهده شد. در نهایت نتاج بدست آمده تایید کننده فرضیه مطرح شده در پایان نامه و آن "بیشتر بودن شیوع آرتیمی ها در انفارکتوس میوکارد تحتانی و انفارکتوس بطن راست همراه با آن نسبت به انفارکتوس میوکارد تحتانی به تنهائی بوده که این مسئله نشان دهنده اهمیت در نظر داشتن انفارکتوس بطن راست در موارد انفارکتوس تحتانی می باشد که در صورت تشخیص بموقع آن میتوان تدابیر لازم را جهت آریتمی های فوق الذکر بکاربست و مورتالیته و موربیدیته ناشی از این آریتمی ها را کاهش داد.