به منظور مطالعه فلز-حلقوی شدن، یک سری از کمپلکس های دوهسته ای، [rh(ppy)2cl]2 و [ir(ppy)2cl]2 و تـــک هستـــــــــــه ای [rh(ppy)(phen-dione)](pf6)، [rh(ppy)(ph2phen)](pf6) و [ir(ppy)(phen-dione)](pf6) که ppy= 2-فنیل پیریدین، phen-dione= 10،1-فنانترولین-6،5-دایون، ph2phen= 7،4-دی فنیل-10،1-فنانترولین می باشند، سنتز شده اند و بوسیله روش های ولتامتری چرخه ای و اسپکتروسکوپیuv-vis, ir و 1h/13c nmr و آنالیز عنصری شناسایی شدند. همچنین ساختار کمپلکس [rh(ppy)(phen-dione)](pf6) با استفاده از کریستالوگرافی اشعه ایکس معین شد. ساختار کریستالی این کمپلکس نشان میدهد که آرایش هندسی اطراف رودیم(iii) هشت وجهی منحرف شده است. زاویه دهانه لیگاند های ppy و phen-dione در محدوده °09/81- °13/76 قرار دارد. طیف الکترونی همه ی این کمپلکس ها انتقالات شدید و اسپین مجاز مرکز لیگاند و انتقالات متوسط و اسپین مجاز فلز به لیگاند را نشان میدهند. دادههای الکتروشیمیایی کمپلکسهای فلز- حلقوی موج کاهشی برگشت پذیر برای لیگاندها نشان میدهند. افزون بر کو کریستال جدید [ni(phen)2(phen-dione)][ni(phen)3](pf6)4 ، پنج کمپلکس تک هستهای نیکل(ii) با لیگاندهای پلی پیریدیل: [ni(ph2phen)3](pf6)2، [ni(bpy)3](pf6)2، [ni(dpa)2(phen)](pf6)2، [ni(phen)2(4,7-me-phen)](pf6)2 و [ni(phen)2(ph2phen)](pf6)2 ( phen= 10،1- فنانترولین، bpy= 2،2-بای پیریدین، dpa= 2، ?2 دی پیریل آمین و 4,7-me-phen= 7،4- دی متیل- 10،1- فنانترولین) سنتز شدند و با روشهای آنالیز عنصری، اسپکتروسکوپی 1h-nmr, ir و v-vis ، ولتامتری چرخه ای و کریستالوگرافی اشعه ایکس شناسایی شدند. توجه به ساختار سلول واحد کو کریستال نشان می دهد که سه نوع برهمکنش غیر کوالانسی در شبکه کو کریستال وجود دارد. آرایش هندسی اطراف نیکل(ii) هشت وجهی منحرف شده است. اندازه زاوایای دهانه لیگاندهای phen-dione و phen °8/79و°3/78 به ترتیب می باشد. مطالعــــه کــریستالوگــرافــــی اشعـــه ایکـــس کمپلکــس های [ni(ph2phen)3](pf6)2، [ni(bpy)3](pf6)2 و [ni(dpa)2(phen)](pf6)2 نشان می دهد که آرایش هندسی اطراف مرکز فلزی هشت وجهی منحرف شده است و لیگاندهای پلی پیریدیل از طریق اتم های نیتروژن به نیکل(ii) کوئوردینه شده اند. ولتامتـــــری چــــرخــــه ای بــــــرای کمپلکــس های [ni(ph2phen)3](pf6)2، [ni(bpy)3](pf6)2 و [ni(dpa)2(phen)](pf6)2 نشان می دهد که کاهش ni(iii/ii) به تدریج از لیگاند bpy به dpa دشوارتر می شود. اندازه گیـــری های الکتـــروشیمیایی بـــــرای کمپلکس های [ni(phen)2(4,7-me-phen)](pf6)2 و [ni(phen)2(ph2phen)](pf6)2 نشان داد که افزایش گروه های الکترون دهنده به لیگاند phen پتانسل زوج کاهشی ni(iii/ii) را به سمت مقادیر منفی تر جابجا می کند. ممان مغناطیسی موثر (?eff) این کمپلکس ها به روش اوانس در محدوده 3.1- 3.3 bm قرار دارد. دو کـــمپلکس پنــج کــوئـــوردینه مس(ii)،[cu(bpy)(phen-dione)cl](pf6) و [cu(phen)(phen-dione)cl](pf6) سنتز شدند و با استفاده از روش های تجزیه عنصری، اسپکتروسکوپی 1h-nmr, ir و v-vis شناسایی شدند. ممان مغناطیسی موثر (?eff) این کمپلکس ها به روش اوانس در محدوده 2.01-2.08 bm قرار دارد.

در این تحقیق کمپلکس های جدیدی از مس (ii ) با فرمول: ?cu?acac??phen??dca??.2h2o ?cu?bipy???-dca??h2o??no3??2 ?cu??-n3??c2n3??phendione??2 ??cu?phendione?2?2?dca?? .?no3?3 ?cu?bpyam???-dca??h2o??2 ?no3?2 سنتز و به روش های مختلف اسپکتروسکوپی و دستگاهی شناسایی گردید. بلور های آبی رنگ ?cu?acac??phen??dca??.2h2o به روش تبخیر آرام، در دمای اتاق و در حلال متانول تشکیل شد. ساختار بلوری این کمپلکس توسط دیفرکتومتر gemini مجهز به مونوکروماتور گرافیتی و با استفاده از تابش ?=0.71073a?(mo k ?) و بر اساس تعداد کل 10651 انعکاسی که 6254 انعکاس از آن مناسب بودند، مورد پردازش قرار گرفت. سیستم بلوری این کمپلکس از نوع تری کلینیک با z=2 و گروه فضایی آن می باشد. همچنین در این بلور: است. مقدار برای این کمپلکس است. ساختار ترکیب بر اساس و با استفاده از برنامه ی تحلیل گردید. ortep کمپلکس ساختار هرم مربع القاعده با دو o از acac و دو اتم n از phen در قاعده هرم و در راس، اتم n لیگاند دی سیانامید را نشان می دهد. دو مولکول آب نیز در شبکه ی کریستال حضور دارند. پیوند های هیدروژنی که بین نیتروژن های نیتریلی لیگاند دی سیانامیدو با هیدروژن های مولکول های آب برقرار است و نیز پیوند های هیدرژنی بین خود مولکول های آب باعث تشکیل شبکه ی پلیمری 1d می گردند.

در این تحقیق کاتالیست های k-ni/sio2 و na-ni/sio2 با یک روش بسیار جدید و متفاوت از پیش ساز های کمپلکس { k(na)[ni(ncs)6 } تهیه شده است. در این روش جدید ذرات کاتالیست دارای توزیع و دانه بندی بسیار مناسب بوده و اجزای کاتالیست با یک نسبت استوکیومتری دقیق در یک ساختار هشت وجهی منظم شرکت می کنند.از طرفی چون حلال بکار رفته در تمام مراحل سنتز آب می باشد از نظر اقتصادی نیز مقرون بصرفه می باشد.لیگاند بکار رفته در دمای واکنش به گاز های فرار تبدیل شده وبه این طریق فاز فعال نیکل بخوبی روی بستر می نشیند .نتایج نشان داده است که وجود تقویت کننده قلیایی باعث کاهش انواع عوامل غیر فعال کننده کاتالیزوری می شود.کمپلکس های تهیه شده به روش اسپکتروسکوپی ft-ir شناسایی شد.پیش سازهای تهیه شده به روش های sem,dta/dsc,ft-ir,xrd شناسایی شدند.نتایج مربوط به xrd و sem پیش سازها بلورین بودن ذرات کاتالیست را نشان می دهد.این کاتالیست ها به مدت 10 ساعت در دمای 550 درجه سلسیوس کلسینه شدندو سپس به روش های xrd,sem.bet,ft-ir شناسایی شدند.نتایج sem و xrd بلورین بودن ذرات کاتالیست را نشان می دهدو از طرفی وجود فاز های سیلیکاتی در الگوی xrd مشاهده شد.اندازه گیری های مساحت سطح ویژه bet مساحت سطح ویژه بالایی را نشان می دهدکه در مقایسه با دیگر کاتالیست های تهیه شده در کار های پیشین این مقدار بالا می باشد.پس از یک مرحله پیش احیا( زنده سازی کاتالیست )، مورد تست کاتالیزوری در یک میکروراکتور قرار گرفتندو مشخص شد که هر دو کاتالیست گزینش پذیری بالایی نسبت به تولید دی اکسید کربن نشان می دهند که این مبین این است که هر دو کاتالیست در واکنش جابجایی آب-گاز بسیار فعال هستند.

در این مطالعه، دو کاتالیست بر پایه منگنز با روش جدید تجزیه حرارتی پیش سازهای [cu(h2dipic)(oh2)2][mn(dca)4]/sio2 و [mn(oh2)6]3[cr(ncs)6]2.4h2o/tio2 تهیه شده اند. ابتدا، کمپلکس کاتیونی-آنیونی [cu(h2dipic)(oh2)2][mn(dca)4] (1)، در اثر واکنش کاتیون دو ظرفیتی [cu(h2dipic)(oh2)3]2+ با آنیون دو ظرفیتی [mn(dca)4]2- و کمپلکس کاتیونی-آنیونی [mn(oh2)6]3[cr(ncs)6]2.4h2o (2) ، در اثر واکنش محلول (nh4)3[cr(ncs)6] با نمک mn(no3)2.4h2o، در حلال آب سنتز شدند. این کمپلکس ها توسط تکنیک هایft-ir ، uv-vis، xrd و تجزیه عنصری مورد شناسایی قرار گرفتند. نتایج ft-ir، نشان می دهد که، لیگاند h2dipic به صورت سه کوئوردینه ای خنثی و از طریق نیتروژن پیریدینی و اکسیژن های کربونیلی به یون cu2+ جزء کاتیونی کمپلکس (1) متصل شده است. در جزء آنیونی این کمپلکس، یون های mn2+ به صورت زنجیره ای توسط دو جفت لیگاند n(cn)2- (آنیون دی سیانامید، dca) به عنوان لیگاند پل ساز، متصل شده اند و دو لیگاند dca باقیمانده، با آرایش سیس، یکی به صورت آزاد و دیگری، متصل به یون های cu2+ وجود دارند. در کمپلکس (2)، فرکانس های ارتعاشی در 480 و cm-1 825 تأیید کننده اتصال لیگاند ncs-، از طریق نیتروژن به مرکز cr3+، می باشد. نمونه های پیش ساز، پس از افزودن مقدار معینی از sio2 و tio2 به ترتیب، به محلول آبی دو کمپلکس (1) و (2) تهیه شدند. کاتالیست های مورد نظر، بعد از کلسینه کردن دو پیش ساز در دمای 550 درجه سانتی گراد به دست آمدو توسط روش های bet، sem، tga/dsc، xrd و ft-ir مورد شناسایی قرار گرفتند. تست کاتالیستی تحت گاز خوراک co/h2 با نسبت h2/co = 2:1 در یک میکرو راکتور بستر ثابت، در فشار یک اتمسفر برای هر دو کاتالیست انجام شد. نتایج به دست آمده نشان داد که کاتالیست های تهیه شده، مطابق انتظار، فعالیت بالایی برای واکنش جا بجایی آب-گاز، دارند. برای هر دو کاتالیست، بهترین درصد تبدیل کربن مونوکسید، در دمای 380 درجه سانتی گراد و بهترین گزینش پذیری نسبت به کربن دی اکسید، در دمای 280 درجه سانتی گراد به دست آمد.

چکیده در بخش اول این پروژه به منظور بررسی اثر کاتالیستی کمپلکس های مس، [cu(bpy)2 cl]cl، [cu(phen)2cl]cl، [cu(phen)(dipic)و [[cu(dipic)(h2o)3، که در آن bpy= 2،?2-بی پیریدین، phen= 1، 10 – فنانترولین و dipic=2،6- پیریدین دی کربوکسیلات است تهیه، و سپس اثر کاتالیستی هر یک از آنها در شرایط مختلف دمایی و زمانی، حجم های مختلف پراکسید هیدروژن به عنوان اکسیدانت سازگار محیط زیست و وزن های مختلف کمپلکس به عنوان کاتالیست بر روی اکسیداسیون بنزیل الکل مطالعه شد. محصولات حاصل از اکسیداسیون توسط تکنیک های طیف سنجی مادون قرمز و کروماتوگرافی گازی شناسائی شدند. نتایج نشان دادند که کمپلکس [cu(bpy)2 cl]cl در دمای c°80 و زمان 24 ساعت در حضور 3 میلی لیتر اکسیدانت و 0.025 گرم کاتالیست بالاترین درصد تبدیل را دارا می باشد. در همه آزمایش ها انتخاب پذیری، نسبت به بنزوئیک اسید بیشتر از بنزآلدهید است. در بخش دوم اثر بازدارندگی دو ترکیب هترو سیکل آلی را بر خوردگی فولاد در محیط اسید کلریدریک 0.5 مولار توسط روشهای وزن سنجی، پلاریزاسیون، عکس برداری توسط میکروسکوپ الکترونی و محاسباتی بررسی کردیم. نتایج حاصل از تست خوردگی نشان دادند در شرایط یکسان ترکیب 2-مرکاپتوپیریمیدین به دلیل وجود حلقه آروماتیک و اتم گوگرد در ساختار خود بازدهی بالاتری نسبت به ترکیب 3-آمینو-1،2،4-تری آزول از خود نشان می دهد.

در بخش اول از این کار، دو کمپلکس تک هسته ای از کبالت (ii)و مشتقات 10،1 – فنانترولین با فرمول های (1) [co(dmphen)cl2]و [co(ph2dmphen)cl2]2.chcl3 (2) (dmphen= 2،9-دی متیل 10،1 – فنانترولین (نئوکوپروئین) و ph2dmphen= 2،9-دی متیل – 7،4دی فنیل- 10،1 – فنانترولین ( باتو نئوکوپروئین)) تهیه شد تا اثر ازدحام فضایی، نوع لیگاند و حالت اکسایش یون فلز مرکزی بر ساختار و عدد کوئوردیناسیون مورد مطالعه قرار گیرد. ساختار این کمپلکس ها به روش های ولتامتری چرخه ای، آنالیز عنصری، بلور شناسی اشعه ایکس و طیف سنجی های ir، uv-vis و 1h-nmr شناسایی شدند. کمپلکس های (1) و (2) به ترتیب در سیستم های اورتورومبیک (z=4) با گروه فضایی pnma و تری کلینیک (z=2) با گروه فضایی p? متبلور شده اند. مطالعات بلور شناسی، آرایش هندسی اطراف کبالت (ii) را چهار وجهی منحرف شده با زاویه ی تقریباٌ °82 برای دهانه لیگاند نشان می دهد. در بخش دوم، سه کمپلکس از کبالت (ii) و یک کمپلکس ازبالت (iii) با مشتقات 2،´2- بی پیریدین با فرمول- های (3) [co(biq)cl2] ،(4) [co(6-mbpy)cl2] ، [co(6,6?-dmbpy)cl2] (5) و [co(5,5?-dmbpy)3]cl3- (6) biq) = بی کینولین،6-mbpy = 6 متیل بی پیریدین، 6,6?-dmbpy = 6-´6 دی متیل بی پیریدین و 5,5?-dmbpy = 5-?5 دی متیل بی پیریدین( تهیه شد. کمپلکس های بخش دوم نیز توسط روش های ولتامتری چرخه ای و طیف سنجی های ir، uv-vis، 1h-nmr، 13c-nmr و آنالیز عنصری و بلور شناسی اشعه ایکس شناسایی شده اند. مطالعات بلورشناسی برای کمپلکس های (3) تا (5) ساختار بلوری چهاروجهی منحرف شده با زاویه ی تقریباٌ °82 برای دهانه لیگاندها را نشان می دهد. هر سه کمپلکس در سیستم بلوری مونوکلینیک با z=4 متبلور می شوند. گروه فضایی آنها به ترتیب p21/n ، p21/n و p21/c است. به دلیل وجود استخلاف در موقعیت های 5 و 5? در لیگاند 5,5?-dmbpy، ازدحام فضایی در کمپلکس(6) کمتر از کمپلکس های (1) تا (5) است. بنا براین کمپلکس [co(5,5?-dmbpy)3]cl3 دارای آرایش هندسی هشت وجهی منحرف شده با زاویه ی تقریباٌ °83 برای دهانه لیگاند می باشد . کمپلکس (6) در سیستم مونوکلینیک با z=4 و گروه فضایی p21/c متبلور شده است. داده های الکتروشیمیایی دو موج شبه برگشت پذیر وابسته به احیاء تک الکترونی cobalt(iii)/(ii) و cobalt(ii)/(i) در پتانسیل های منفی و یک موج شبه برگشت پذیر مربوط به احیاء لیگاند را برای کمپلکس های (1) تا (5) در حلال دی متیل فرمآمید نشان می دهد. مطالعات الکتروشیمیایی دو موج شبه برگشت پذیر وابسته به احیاء تک الکترونی cobalt(iii)/(ii) و cobalt(ii)/(i) در پتانسیل های مثبت و دو موج کاهشی منفی برای احیاء لیگاند را برای کمپلکس [co(5,5?-dmbpy)3]cl3 نشان می دهد. در طیف الکترونی، انتقالات درون لیگاندی، میدان لیگاند و انتقالات بار برای همه کمپلکسها مشاهده شده است. با توجه به محدودیت در حلالیت نمونه ها و انتخاب نوع حلال، شناسایی انتقالات بار از مقایسه نتایج با مراجع انجام شده است. برای کمپلکس های پارا مغناطیس، ممان مغناطیسی موثر eff)? (به روش اوانس به دست آمد که در محدوده bm 4/4-3/4 قرار دارد، و با مقادیر مربوط به کمپلکس های چهار وجهی cobalt (ii) مطابقت دارد. به دلیل وجود ازدحام فضایی در لیگاند های نئوکوپروئین، باتونئوکوپروئین، بی کینولین، 6- متیل بی پیریدین و 6،?6 دی متیل بی پیریدین، کمپلکس های (1) تا (5) ساختار چهار وجهی دارند. به دلیل دور بودن گروه های متیل از مرکز n-donor و کم شدن ازدحام فضایی، در کمپلکس (6) ساختار هشت وجهی ارجحیت دارد.

به منظور تهیه کاتالیست دو فلزی کبالت - منگنز اکسید و بررسی فعالیت آن در فرایند فیشر-تروپش، ابتدا سه کمپلکس کاتیون آنیونی جدید از منگنز و کبالت با لیگاندهای ایزوتیوسیانید ((ncs-، 2،?2 بی پیریدین (bipy) و پیریدین 2،6- دی کربوکسیلیک اسید (h2dipic) با فرمول (1) [co(h2o)6]4[mn(ncs)6]3.4h2o و (2) [co(bipy)3]4[mn(ncs)6]3 و (3).h2o [mn(bpy)3][co(dipic)2] سنتز گردید. ساختار این کمپلکس ها توسط تکنیک های اسپکتروسکوپی ft-ir، uv-vis، جذب اتمی، ولتامتری چرخه ای، تجزیه عنصری و رسانایی سنجی مورد شناسایی قرار گرفته است. نتایج طیف مادون قرمز نشان می دهد که، لیگاند h2dipic به صورت سه کوئوردینه ای و لیگاند ncs- از سر n به یون فلزی متصل شده اند. برای کمپلکس های سنتز شده انتقالات مربوط به لیگاند، میدان لیگاند و بار نیز مشاهده شده است. باتوجه به محدودیت در انتخاب حلال، انتقالات بار از مقایسه نتایج به دست آمده با مراجع شناسایی شده است. داده های الکتروشیمی برای هر سه کمپلکس موج های شبه برگشت پذیر وابسته به احیای فلزات و همچنین موج های مربوط به احیای لیگاندها را نشان می دهد. درمرحله ی دوم کاتالیست کبالت - منگنز ساپورت شده با سیلیکاژل از پیش ساز /sio2 [mn(bpy)3][co(dipic)2]. ساخته شده است. این کاتالیست، در یک میکروراکتور بستر ثابت برای تبدیل گاز سنتز به اولفین های سبک، تحت فشار یک بار، نسبت h2:co/2:1 و در نه دما بین ?c440-280 آزمایش شد. نتایج نشان می دهد که کاتالیست تهیه شده در دمای ?c340 بهترین عملکرد را نسبت به تولید اتیلن و پروپیلن، داراست. پیش ساز و همچنین کاتالیست تهیه شده توسط تکنیک های متعددی مانند xrd، ft-ir، bet، sem و روش آنالیز حرارتی tga مورد شناسایی قرار گرفتند.

در این پروژه، چهار کمپلکس دو هسته ای با فلزات fe ،co و به صورت کاتیونی- آنیونی با فرمول های ( 1) [fe (bpy)3]2 [co (dipic)2]3 و (2 ( [fe(dipic)2]3 [co(bpy)3] ، [fe(bpy)3][co(ncs)6](3) و (4 )] [fe(dipic)2]3[co(h 2o)6 تهیه شده اند. تمامی این کمپلکس ها توسط تکنیک های ft-ir ، uv- vis ، آنالیز عنصری ، هدایت سنجی و طیف سنجی جذب اتمی aas) ( مورد شناسایی قرار گرفته اند. نتایج این شناسایی ها موید صحیح بودن روش سنتز این کمپلکس های دو هسته ای و همچنین نحوه اتصال لیگاند ها به مراکز فلزی نیز می باشند . همچنین در این پروژه ، نانو کاتالیست متا فرات کبالت (co fe 2 o 4 )بر پایه دو فلز fe ، co با روشی جدید از پیش ساز sio2 / [fe (bpy)3]2 [co (dipic)2]3 نیز تهیه شده است. بدین ترتیب که، ابتدا کمپلکس کاتیونی و آنیونی [fe (bpy)3]2 [co (dipic)2]3 در اثر واکنش کمپلکس کاتیونی +3 [fe (bpy)3]2 و کمپلکس آنیونی-2 3 [co (dipic)2]نیز در حلال آب سنتز شد و سپس نمونه پیش ساز پس از افزودن مقدار معینی از sio2 تهیه شده است، که این نمونه توسط روش های ft-ir ، bet و tga مورد شناسایی قرار گرفته است . کاتالیست مورد نظر، پس از کلسینه کردن نمونه پیش ساز در دمای 500 در جه سانتی گراد و به مدت 4 ساعت بدست آمده و توسط روش های ft-ir ، xrd ، sem وtga مورد شناسایی قرار گرفته است . تست کاتالیستی تحت گاز خوراک co/h2 با نسبت 1:2 در یک راکتور بستر ثابت در فشار یک اتمسفر بر روی کاتالیست مذکور انجام شده است. نتایج بدست آمده نشان می دهد که کاتالیست تهیه شده ، مطابق انتظار ، فعالیت بالایی در تولید اولفین های c2h4 ، c3h6 و فرآیند جابجایی آب – گاز دارد .

چکیده جهت تهیه نانوکاتالیست zno/sio2 ، پیش ساز مربوطه، (nh4)2[zn(dipic)2]، ابتدا در دمای 550 درجه سانتی گراد کلسینه شده و محصول بدست آمده توسط ft-ir، xrd، tem و bet مورد شناسایی قرار گرفت. داده های tem مشخص نمود که نانو ذرات روی اکسید دارای اندازه ای بین 30-40 نانومتر بوده و شکل آنها شبه کروی میباشد. در مرحله بعد نانو ذرات تهیه شده توسط امواج فراصوتی در سیلیکاژل کاملا پخش شدند و محصول بدست آمده بعد از خشک شدن توسط ft-ir، edx،xrd و sem شناسایی شده و در نهایت فعالیت کاتالیستی آن در فرایند فیشر- تروپش مورد بررسی قرار گرفت. داده های آزمایشگاهی دلیلی بر فعال بودن کاتالیست تهیه شده در فرایند جابجایی گاز -آب میباشد. با تخریب حرارتی پیش سازهای zn-co/sio2 و cu-co/ sio2 همچنین در ادامه تحقیقات، نانو کاتالیست های مربوطه، 2h2o/sio2. [cu(h2o)5co(dipic)2]و 2h2o/sio2. [zn(h2o)5co(dipic)2]در دمای 550 درجه سانتیگراد و با سرعت گرمایشی o c/min10 کاتالیست های مربوطه تهیه شدند و سپس توسط ft-ir، xrd ، sem و bet مورد شناسایی قرارگرفتند. داده های xrd مشخص میسازد که نانو کاتالیستهای cu-co/sio2 و zn-co/sio2 به ترتیب دارای ابعاد کریستالی 50 و 80 نانومتر میباشند. بعد از احیا شدن هر یک از کاتالیستها توسط گاز هیدروژن هر کدام به طور جداگانه در فرایند فیشر- تروش مورد بررسی قرار گرفتند. داده های این بررسی مشخص نمودند که فعالیت کاتالیستی zn-co/sio2 با افزایش دما افزایش می یابد که بهترین دما برای فعالیت کاتالیست دمای320 درجه سانتیگراد میباشد. بررسی ها نشان داد که فعالیت نانو کاتالیست cu-co/sio2 ابتدا تا دمای 340 درجه سانتی گراد روند کاهشی داشته و سپس با افزایش دما فعالیت آن افزایش می یابد. بهترین دما برای تولید اتیلن توسط این کاتالیست دمای oc 300 و برای تولید محصولات سنگینتر دمای co320 دمای مناسبی میباشد. کلمات کلیدی: نانوکاتالیست، فیشر- تروپش، نانوذرات، پیشساز آلی فلزی، جابجایی گاز- آب، اتیلن

در این تحقیق ابتدا نانو ذرات اکسید نیکل (nio) در اندازه 30 نانومتر با استفاده از کلسیناسیون پیش ساز معدنی (nh4)2[ni(dipic)2] در دماهای مختلف بدست آمد. سپس نمونه های کلسینه شده در هر دما به منظور بررسی اثر دما برروی اندازه و کریستالیته ذرات، با استفاده از روش های xrd، tga، ft-ir و tem مورد شناسایی قرار گرفتند که دمای 550 درجه سانتی گراد بهترین دما برای کلسیناسیون پیش ساز مورد نظر بود. پس از تهیه موفق نانو ذرات نیکل اکسید اقدام به بررسی خواص کاتالیزوری ذرات تهیه شده در فرایند فیشر- تروپش شد که بدین منظور پس از افزایش تقویت کننده پتاسیم (که در تحقیقات قبلی، تاثیر گذاری آن مورد بررسی قرار گرفته بود) به پیش ساز تهیه شده، آنها را بر روی ساپورت های مختلف sio2، tio2 و al2o3 نشانده شد و به مدت 2 ساعت در دمای بهینه 550 درجه سانتی گراد کلسینه شدند. هر کدام از کاتالیزور های تهیه شده با استفاده از روش های xrd، tga، bet، ft-ir و sem مورد شناسایی قرار گرفتند. سپس نانو کاتالیزور های تهیه شده به روش فوق به منظور بررسی میزان فعالیت و گزینش پذیری در فرآیند فیشر- تروپش و بررسی اثر دما و نوع ساپورت بر روی فعالیت کاتالیتیکی آنها، در یک میکرو راکتور بستر ثابت مورد آنالیز راکتوری با بررسی دمایی از 300 تا 400 درجه سانتی گراد قرار گرفت که از بین آنها نانو کاتالیزور k-ni/sio2 دارای بیشترین درصد تبدیل و گزینش پذیری نسبت به محصول مطلوب اتیلن می باشد. دمای بهینه برای فعالیت این کاتالیزور 320 درجه سانتی گراد می باشد. پس از کاتالیزور تهیه شده بر پایه sio2 کاتالیزور های k-ni/tio2 و k-ni/al2o3به ترتیب دارای بالاترین میزان درصد تبدیل و گزینش پذیری می باشند. همچنین نتایج تست راکتوری کاتالیزور ها، نشان دهنده این مطلب بود که هر سه کاتالیست تهیه شده دارای فعالیت زیادی در واکنش جابجایی آب- گاز (wgs) هستند.

به منظور مطالعه کمپلکس های کاتیونی- آنیونی و بررسی خاصیت کاتالیزوری آن ها، یک سری از کمپلکس های جدید کاتیونی- آنیونی [mn(ncs)6]3 [fe(phen)3]4، [mn(bpy)3]3[fe(ox)3]2، [mn(ox)3]3 [fe(phen)3]4 و [mn(ncs)6]3 [fe(bpy)3]4 که bpy = 2،2 بی پیریدین، phen = 1،10 – فنانترولین، scn? = تیوسیانات و 2- ox = اگزالات می باشند، سنتز و بوسیله روش های مختلف ft-ir، uv-vis، جذب اتمی، آنالیز عنصری، ولتامتری چرخه ای و هدایت مولی شناسایی شدند. نتایج ft-ir، نشان می دهد که لیگاند 2- ox به صورت دو دندانه و از طریق دو اتم اکسیژن به مرکز فلزی متصل شده است. فرکانس های ارتعاشی در نواحی cm-1 480 و800 تائید کننده اتصال لیگاند scn?، از طریق اتم نیتروژن به مرکز فلزی می باشد. طیف الکترونی همه کمپلکس ها انتقالات شدید و اسپین مجاز میدان بار، مرکز لیگاند و انتقالات ضعیف و اسپین غیر مجاز میدان لیگاند را نشان می دهند. داده های الکتروشیمیایی موج کاهشی شبه برگشت پذیر را برای لیگاندها و موج کاهشی برگشت ناپذیر را برای مراکز فلزی نشان می دهد. به منظور مطالعه خاصیت کاتالیزوری این گونه از کمپلکس ها، نمونه پیش ساز، پس از افزودن مقدار معینی از sio2 به محلول آبی یکی از کمپلکس ها تهیه شد. کاتالیست مورد نظر بعد از کلسینه کردن پیش ساز در دمای 550 درجه سانتی گراد به دست آمد و توسط تکنیک های طیف بینی مادون قرمز(ft-ir )، الگوی پراش پرتو ایکس(xrd)، آنالیز توزین حرارتی(tga)، میکروسکوپ الکترونی روبشی(sem) و مساحت سطح ویژه(bet) مورد بررسی قرار گرفت. تست کاتالیستی تحت گاز خوراک h2/co = 2:1 در یک میکرو راکتور بستر ثابت، در فشار یک اتمسفر برای کاتالیست انجام شد. بهترین در صد تبدیل کربن مونوکسید، در دمای 440 درجه سانتی گراد و بهترین گزینش پذیری نسبت به محصولات مطلوب اتیلن و پروپیلن در دمای 380 درجه سانتی گراد به دست آمد.

در این پروژه، نانوکاتالیست های دو فلزی مس-نیکل، روی-نیکل و کروم-نیکل توسط تجزیه حرارتی پیش سازهایی از نوع کمپلکس کاتیونی-آنیونی تهیه شده اند. این روش تهیه به طور بالقوه دارای امتیازات زیر است: الف) با استفاده از کمپلکس های معدنی، ایجاد نسبت مشخص و معین فلزات برای مواد امکانپذیر خواهد بود. ب) تماس نزدیک فلز با کمپلکس معدنی می تواند موجب توزیع همگن فلزات روی ساپورت شود. ج) افزایش برهمکنش های فلز-فلز یا فلز-اکسید فلزی که موجب بهبود کارایی کاتالیتیکی می شود. د) کاهش اندازه ذرات فازهای فعال و افزایش مساحت سطح ویژه کاتالیست در مقایسه با روشهای دیگر بنابراین این روش تهیه، یک تکنیک ایده ال برای تهیه مواد متشکل از دو (یا بیشتر) فاز فلزی یا اکسیدی است. پیش ساز های جدید تهیه شده، توسط روش های آنالیز عنصری، هدایت سنجی، جذب اتمی، xrd ,uv-vis bet ,dsc ,tga ,sem و ft-ir مورد آنالیز و شناسایی قرار گرفتند. خواص فیزیکی-شیمیایی نانوکاتالیست ها با استفاده از تکنیک های پراش اشعه ایکس، میکروسکوپ الکترونی روبشی، میکروسکوپ الکترونی عبوری(tem) ، مساحت سطح ویژه bet و آنالیز حرارتی بررسی شد. نانوکاتالیست ها برای واکنش های هیدروژناسیون کربن مونوکساید و جابه جایی آب-گاز مورد ارزیابی قرار گرفتند. فعالیت کاتالیتیکی نانوکاتالیست های cu-ni/sio2 و zn-ni/sio2 برای واکنش جابه جایی آب–گاز با کاتالیست های مرجع تهیه شده توسط روشهای تلقیح و همرسوبی مقایسه شد. این نانوکاتالیست ها فعالیت کاتالیتیکی بالاتری از کاتالیست های مرجع تهیه شده توسط این روشهای تجاری دارند. فعالیت کاتالیتیکی بالاتر این نانوکاتالیست ها، ناشی از مساحت سطح ویژه بالاتر و اندازه ذرات کوچکتر آن ها می باشد.

چکیده : در این مطالعه، مشتق ?4- فنیل 2، ?2: ?6، ??2- ترپیریدین از اضافه کردن بنزآلدهید و هیدروکسید سدیم به 2- استیل پیریدین در حضور استات آمونیوم و مخلوط حلال های آب / اتانول و دمای 70-80 درجه سانتی گراد به دست آمد.پس از خشک شدن و خالص سازی برای تهیه چهار کمپلکس جدید [cd(4-ptpy)(bpy)(no3)] ، [cd(4-ptpy)(phen)(no3)]، [la (4-ptpy) (bpy) (no3)] و [la (4-ptpy) (phen) (no3)] با فلزات واسطه کادمیم و لانتانیم استفاده شد که در آن ها bpy = 2،?2 بی پیریدین و phen = 1، 10- فنانترولین و 4-ptpy = ?4 فنیل-2، ?2 : ?6، ??2 ترپیریدین می باشند. ساختار این کمپلکس ها به روش های ولتامتری چرخه ای، آنالیز عنصری و طیف سنجی های uv-vis ، ft-ir، h-nmr1 شناسایی شدند. نتایج ft-ir حضور لیگاند ترپیریدین را در هر چهار کمپلکس نشان می دهد، فرکانس های ارتعاشی در نواحی cm-1 1660 و 1578 تآیید کننده پیوند c=c و c=n می باشد. طیف الکترونی همه کمپلکس ها انتقالات مجاز انتقال بار (mlct) و انتقالات *??? را برای لیگاند ترپیریدین اثبات می کند. نتایج داده های الکتروشیمیایی موج کاهشی برگشت پذیر برای لیگاندها می باشد. مطالعات تجزیه عنصری نیز ساختار کمپلکس های سنتز شده را تآیید می کنند. در طیف 1h-nmr این کمپلکس ها نیز شکافتگی های پروتون ها در ناحیه ppm 7- 9 تآیید کننده حلقه های آروماتیک می باشند. مطالعه بلور شناسی پرتو ایکس کمپلکس [la(4-ptpy)(phen)(no3)] در حال انجام می باشد.

در این تحقیق ابتدا سه کمپلکس جدید دو هسته ای کاتیونی- آنیونی [co(phen)2(bpy)] [cr(dipic)2]2.4h2o (1) و [m(phen)3][cr(dipic)2]2.3h2o (m= fe, co) (2، 3) (= dipic 2، 6-پیریدین دی کربوکسیلیک اسید، = phen 1، 10- فنانترولین و = bpy2، 2َ- بی پیریدین) تهیه شد و با استفاده از تکنیک های مختلف طیف سنجی همانند ft-ir, uv-vis، آنالیز عنصری، هدایت سنجی و ولتامتری چرخه ای(cv) مورد شناسایی و مطالعه قرار گرفت. داده های ft-ir نشان می دهد که لیگاندهای dipic, phen و bpy به یون های فلزی متصل شده اند. طیف الکترونی این کمپلکس ها در حلال دی متیل فرم آمید (dmf) و غلظت های 3-10×1 و 5-10×1 مولار ثبت شد. این طیف ها نوارهای جذبی میدان لیگاند(d?d) را در محدوده مرئی و نوارهای جذبی درون لیگاندی (n??*, ???*) را در محدوده فرابنفش نشان می دهد. داده های الکتروشیمی این کمپلکس ها در حلال dmf و در حضور tbah به عنوان الکترولیت حامل توسط دستگاه ولتامتری چرخه ای جمع آوری شد. ولتاموگرام این ترکیبات نشان دهنده موج-های شبه برگشت پذیر متعلق به اکسایش و کاهش یون های فلزی و لیگاند می باشد. در بخش دوم کاتالیست آهن-کروم ساپورت شده با سیلیکاژل (fe-cr/sio2) در مقیاس نانو از پیش ساز /sio2 [fe(bpy)3][cr(dipic)2]2.3h2o تهیه شد. کاتالیست مورد نظر از کلسینه کردن پیش ساز در دمای oc600 به مدت 8 ساعت بدست آمد. پیش ساز و کاتالیست(قبل و بعد از تست راکتوری) با استفاده از تکنیک های مختلف مانندxrd ft-ir, bet, sem, و tga/dsc مورد شناسایی و مطالعه قرار گرفت. کاتالیستfe-cr/sio2 برای هیدروژناسیون مونوکسید کربن و واکنش جابجایی آب-گاز با استفاده از یک میکرو راکتور بستر ثابت آزمایش شد و آنالیز محصولات به طور مستقیم بوسیله دستگاه کروماتوگراف گازی انجام گرفت. این تحقیق نشان داد که کاتالیست fe-cr/sio2 فعالیت بالایی برای واکنش جا بجایی آب-گاز دارد.

این پروژه به سنتز، شناسایی و مطالعه ی اسپکتروسکوپی و خواص الکتروشیمیایی کمپلکس های عناصر واسطه ی mn، co، ni و cu با لیگاند 2،6- پیریدین دی کربوکسیلیک اسید می پردازد. کمپلکس های [m(h2o)5m?(dipic)2].2h2o (m/m? = co/co، cu/cu، co/cu و co/mn) و [cu(phen)2(ch3coo)]2[ni(dipic)2] (phen = 1،10- فنانترولین و dipic = 2،6- پیریدین دی کربوکسیلیک اسید) سنتز و مورد مطالعات اسپکتروسکوپی و الکتروشیمیایی قرار گرفته اند. ساختار این کمپلکس ها توسط تکنیک های اسپکتروسکوپی ft-ir، uv-vis، جذب اتمی، آنالیز عنصری و رسانایی سنجی مورد شناسایی قرار گرفته است. نتایج طیف مادون قرمز نشان می دهد که لیگاند dipic به صورت سه دندانه به وسیله ی نیتروژن پیریدین و اتم های اکسیژن گروههای کربونیل به فلز متصل شده است. در طیف الکترونی این کمپلکس ها باندهای مربوط به انتقالات درون لیگاندی ((n??*),(???*)) و نیز میدان لیگاندی (d?d) مشاهده می شود. اطلاعات الکتروشیمیایی بدست آمده برای همه ی این کمپلکس ها موج-های کاهشی غیربرگشت پذیر و شبه برگشت پذیر مربوط به یون های فلزی و دو موج کاهشی غیربرگشت پذیر برای لیگاند dipic را نشان می دهند. درکمپلکس [co(h2o)co(dipic)2].2h2o، سیستم بلوری مونوکلینیک با z = 4 است و گروه فضایی آن p21/c می باشد. a = 8/3885(17) a ? = 90 deg. b = 27/405(6) a ? = 98/38(3) deg c = 9/6332(19) a ? = 90 deg آرایش هندسی مشاهده شده در اطراف یون های coii از نوع هشت وجهی منحرف شده می باشد. دو مولکول آب نیز در شبکه ی کریستالی وجود دارد.

چکیده این پروژه به سنتز و شناسایی و مطالعه خواص الکتروشیمیایی، اسپکتروسکوپی و ساختار بلوری تعدادی از کمپلکس های عناصر واسطه می پردازد. کمپلکس های [zn(opd)2ncs]no3.opd، [mn(opd)2(ncs)2]، [co(ncs)6][cr(opd)3]2، [(en)2 cu (µ-scn) fe(bpy)2(ncs)](no3)2، [ mn(ncs)6] [zn(opd)3]2 سنتز و مورد مطالعه الکتروشیمی قرار گرفتند. کمپلکس [zn(opd)2ncs]no3.opd دارای ساختار هرم مربع القاعده نامنظم با 2z= است که گروه فضایی آن p? می باشد. طیف irآن پیک قوی مربوط به ارتعاش گروه سیانید را در cm-1 2097 نشان می دهد. طیف الکترونی این کمپلکس باندهای جذبی در nm210 و 250و 280 مربوط به انتقالات درون لیگاندی (???*, n??*) opd و scn و انتقالات mlct را در nm416 نشان می دهد. ولتاموگرام چرخه ای نیز اکسایش و کاهش مربوط به لیگاند فنیلن دی آمین را نشان می دهد. طیف ir کمپلکس mn(opd)2(ncs)2. پیک قوی مربوط به ارتعاش گروه سیانید را در cm-1 2066 نشان می دهد. طیف الکترونی این کمپلکس باندهای جذبی در nm200 و 256و 284 مربوط به انتقالات درون لیگاندی (???*, n??*) opd و scn و نیز انتقالات mlct را در nm424 نشان می دهد. ولتاموگرام چرخه ای نیز اکسایش و کاهش مربوط به لیگاند فنیلن دی آمین و فلز منگنز را نشان می دهد. طیف ir کمپلکس [co(ncs)6][cr(opd)3]2 پیک قوی مربوط به ارتعاش گروه سیانید را در cm-1 2093 نشان می دهد. طیف الکترونی این کمپلکس باندهای جذبی در nm204 و 256و 280 مربوط به انتقالات درون لیگاندی (???*, n??*) opd و scnو نیز انتقالاتmlct را در nm436 نشان می دهد. ولتاموگرام چرخه ای نیز پیک های اکسایش و کاهش مربوط به لیگاند فنیلن دی آمین و فلزات کبالت و کروم را نشان می دهد. طیف ارتعاشی کمپلکس [mn(ncs)6] [zn(opd)3]2 پیک قوی مربوط به ارتعاش گروه سیانید را در cm-1 2069 نشان می دهد. طیف الکترونی این کمپلکس باندهای جذبی در nm204 و 256و 280 مربوط به انتقالات درون لیگاندی (???*, n??*) opd و scn و نیز انتقالات mlct را در nm 416 نشان می دهد. ولتاموگرام چرخه ای نیز اکسایش و کاهش مربوط به فنیلن دی آمین و فلز منگنز را نشان می دهد. کمپلکس دو هسته ای(no3)2 [(en)2cu (µ-scn) fe(bpy)2(ncs)] نیز سنتز و مورد مطالعه الکتروشیمیایی قرار گرفت. در طیف irاین کمپلکس دو فرکانس کششی پیوند (n=c) مربوط به لیگاند ncs در حالت پل و تک کوئوردینه در cm-1 2040 و 2094 دیده می شود. باندهای جذبی ظاهر شده در ناحیه uv مربوط به انتقالات درون لیگاندی((???*, n??* لیگاند های bpy و ncs و اتیلن دی آمین است. همچنین انتقالات mlct و d-d در این ترکیب با توجه به اینکه در یک ناحیه قرار می گیرند با هم همپوشانی دارند. ولتاموگرام چرخه ای نیز اکسایش و کاهش مربوط به فلزات و لیگاندها را نشان می دهد.

چکیده در این پروژه کمپلکس های (1)، (2)، (3)، (4) و (5) که عبارتند از: (1) [cd(h2o)2(no3)2zn(dipic)2 ] (2) [cd(h2o)2(no3)2ni (dipic)2] (3) [zn(pda)(no3)(?-scn)cu(no3)2] (4) [zn(pda)(no3)(?-scn)ni(no3)2] (5) [zn(pda)3]2[cd(scn)6] سنتز و به وسیله آنالیز عنصری، هدایت سنجی و تکنیک های مختلف اسپکتروسکوپی از قبیل ft-ir، uv-vis، جذب اتمی و 1h- nmr شناسایی شده، همچنین رفتار الکتروشیمی آنها مطالعه شد. همچنین نتایج حاصل از طیف های مادون قرمز نشان می دهند که لیگاند تیوسیانید به دو صورت پل و پیوند شده از سر s ، لیگاند نیترات به دو حالت تک و دودندانه، و لیگاند pda از طریق جفت الکترون های ناپیوندی اتم های نیتروژن و به صورت دودندانه به یون های فلزی متصل شده اند. نتایج حاصل از هدایت سنجی نیز تعداد یونهای کمپلکس(5) را تایید نمود. در طیف الکترونی این کمپلکس ها باندهای مربوط به انتقالات درون لیگاندی(n??*, ???*) و نیز میدان لیگاندی (d?d) مشاهده می شود. نتایج حاصل از الکتروشیمی نیز نشان دادند که یون های روی(??) وکادمیوم(??) و لیگاندهای تیوسیانید و نیترات در محدوده پتانسیل گرفته شده(1- تا3/2-) از نظر الکتروشیمی غیر فعال بوده، ولی موج های اکسایش-کاهش مربوط به سایر یون های فلزی و سایر لیگاندها رویت می شود. در انتها رفتار الکتروشیمی کمپلکس.2h2o [ni(dipic)2co(h2o)5] مورد مطالعه قرار گرفت که در آن ارتباط الکترونی بین مراکز فلزی و احیا لیگاند تایید شد.

در این تحقیق ابتدا یک کمپلکس تک هسته ای [cr(4-ptpy)(bpy)(no3)](no3)2 و چهار کمپلکس جدید دو هسته ای: ptpy)(phendion)](no3)-[cr(4-ptpy)(phendion)](no3)[cd(4 ptpy)(phendion)](no3)- [cr(4-ptpy)(phendion)](no3) [cr(4 ptpy)(phendion)](no3) [cd(4-ptpy)(phendion)](no3) [cd(4- [(phen)cd(no3)2(?-phen-dion)cr(no3)2(phen)](no3)2 با لیگاندهای مختلفی مانند: ?4-فنیل2،?2 ?6،??2-ترپیریدین ptpy)-4 )، فندایون (1،10ـ فنانترولین 5،6ـ دایون) ، = phen 1، 10- فنانترولین و = bpy2، 2َ- بی پیریدین، تهیه شد و با استفاده از تکنیک های مختلف طیف سنجی همانند ft-ir, uv-vis، h-nmr1 و آنالیز عنصری و ولتامتری چرخه ای(cv) مورد شناسایی و مطالعه قرار گرفت. داده های ft-ir نشان می دهد که لیگاند های 4-ptpy phendion, phen و bpy به یون های فلزی متصل شده اند.طیف الکترونی این کمپلکس ها در حلال دی متیل فرمامید (dmf) و غلظت های 3-10×1 و 5-10×1 مولار ثبت شد. این طیف ها نوار های جذبی میدان لیگاند (d?d) را در محدوده مرئی و نوار های جذبی درون لیگاندی (n??*, ???*) را در محدوده فرابنفش نشان می دهد. داده های الکتروشیمی این کمپلکس ها در حلال dmf و در حضور tbah به عنوان الکترولیت حامل توسط دستگاه ولتامتری چرخه ای جمع آوری شد. ولتاموگرام این ترکیبات نشان دهنده موج های متعلق به اکسایش و کاهش یون های فلزی و لیگاند می باشد. . نتایج بدست آمده از آنالیز عنصری نیز با نتایج تئوری در توافق می باشد.در نتیجه شواهد و داده های طیفی ساختارهای پیشنهادی را تایید می کند.

این پروژه به سنتز و شناسایی کمپلکس های عناصر فلزات واسطه ی کروم و لانتانیم با لیگاندهای 4-فنیل2،?2 ?6،??2- ترپیریدین ptpy)-4)، 1،10ـ فنانترولین 5،6ـ دایون(فندایون) و فنیلن دی آمین(opd) می پردازد. در این تحقیق دو کمپلکس دو هسته ای (a,b) و دوکمپلکس تک هسته ای(c,d) سنتز و مورد مطالعات اسپکتروسکوپی و الکتروشیمیایی قرار گرفته اند. (a) [(4-ptpy)cr(no3)(?-phen-dion)la(no3)(4-ptpy)](no3)4 (b) [(phen)cr(no3)(?-phen-dion)la(phen)](no3)2 (c) [cr(4-ptpy)(pda)(no3)](no3)2 (d) [cr(dipic)(pda)(no3)] ساختار این کمپلکس ها توسط تکنیک های اسپکتروسکوپی ft-ir، uv-vis، h-nmr1، و غیر اسپکتروسکوپی آنالیز عنصری و ولتامتری چرخه ای(cv) مورد شناسایی و مطالعه قرار گرفته است. نتایج طیف سنجی مادون قرمز نشان می دهد که لیگاند 4-فنیل2،?2،?6،??2- ترپیریدین به صورت سه دندانه از طریق اتم های نیتروژن پیریدین ها به مرکز فلز متصل شده است. طیف الکترونی کمپلکس ها در حلال دی متیل فرم آمید(dmf) و غلظت های3-10×1 و 5-10×1 مولار ثبت شد. این طیف ها نوار های جذبی میدان لیگاند (d?d) را در محدوده مرئی و نوار های جذبی درون لیگاندی (n??*, ???*) را در محدوده فرابنفش نشان می دهد. داده های الکتروشیمی کمپلکس ها در حلال dmf و در حضور tbah به عنوان الکترولیت حامل توسط دستگاه ولتامتری چرخه ای جمع آوری شد. ولتاموگرام این ترکیبات نشان دهنده موج های متعلق به اکسایش و کاهش یون های فلزی و لیگاند می باشد. نتایج بدست آمده از آنالیز عنصری نیز با نتایج تئوری در توافق می باشد. در نتیجه شواهد و داده های طیفی ساختارهای پیشنهادی را تایید می نمایند. کلمات کلیدی : 4- فنیل2،?2،?6،??2- ترپیریدین، فندایون.

در این تحقیق ابتدا یک کمپلکس جدید دو هسته ای(6-methylbipyridineh)[uo2 (no3)2 (?-oh)]2 تهیه شد و با استفاده از تکنیک های مختلف طیفسنجی همانندft-ir ، uv-vis، h-nmr1 و تکنیک ولتامتری چرخه ای (cv) مورد مطالعه و شناسایی قرار گرفت. ساختار بلوری این کمپلکس با روش کریستالوگرافی اشعه x مطالعه شد. این کمپلکس در سیستم تری کلینیک (1=z) با گروه فضایی p? متبلور شده است. در این ترکیب یون های اورانیوم 6+، شکل هندسی دو هرمی با قاعده شش ضلعی منحرف شده را به خود می گیرد که در آن هر یون به دو اتم اکسیژن آزاد ، دو اتم اکسیژن از لیگاند نیترات و اتم های اکسیژن پل هیدروکسیدی متصل شده است. مطالعات کریستالوگرافی اشعه x نشان می دهد اکسیژن در این کمپلکس به صورت پل هیدروکسیدی بین دو اتم فلز قرار گرفته است. سپس چهار کمپلکس: • [la(iii)ph(nh2)(pydc)(no3)] • [la(iii)(phen)ph(nh2)(pydc)] • [la(iii)( phen-dione)ph(nh)2 (pydc)]- • [la(iii)(acac)ph(nh2)(pydc)] تهیه شد. ساختار این کمپلکس ها نیز توسط روش های ft-irو uv-vis، h-nmr1 و تکنیک ولتامتری چرخه ای (cv) مطالعه شدهاست. داده های ft-ir نشان می دهد که لیگاند 2،1-فنیلن دی آمین در این چهار کمپلکس از طریق دو اتم نیتروژن و لیگاند 6،2 –پیریدین دی کربوکسیلیک اسید از طریق اتم نیتروژن ودو اتم اکسیژن به یون فلزی لانتانیوم متصل شده اند. طیف الکترونی ترکیبات بالا علاوه بر انتقالات درون لیگاندی انتقالات میدان لیگاند و انتقالات بار از نوع lmct را نشان می دهد. به دلیل حلالیت پایین این ترکیبات مطالعات وابستگی حلال انجام نشده است. داده های الکتروشیمیایی در حلال dmso موج های کاهشی و اکسایشی مربوط به زوج های u(v)/( iv)و u(vi)/( iv) و نیز موج های کاهشی مربوط به احیا تک الکترونی لیگاندها را نشان می دهد. ?

این پروژه به سنتز و شناسایی و مطالعه خواص الکتروشیمیایی، اسپکتروسکوپی سه کمپلکس کاتیونی- آنیونی تهیه شده بر پایه عناصر واسطهfe وzn می پردازد. کمپلکس های[fe(opd)3]4[zn(cn)6]3 ، [zn(bpy)2(phen)][fe(dipic)2]2.4h2o و[zn(phen)2(opd)][fe(dipic)2]2.4h2o سنتز و مورد مطالعه الکتروشیمی قرار گرفتند. طیف ir کمپلکس 3 [fe(opd)3]4[zn(scn)6] پیک قوی مربوط به ارتعاش گروه سیانید را در cm-1 2066 نشان می دهد. طیف الکترونی این کمپلکس باندهای جذبی در nm290 و 260 و 202 مربوط به انتقالات درون لیگاندی (???*, n??*) opd و scn- و نیز انتقالات lmct را در nm428 نشان می دهد. ولتاموگرام چرخه ای نیز اکسایش و کاهش مربوط به لیگاند فنیلن دی آمین و فلز آهن را نشان می دهد. طیف ir کمپلکس های [zn(bpy)2(phen)][fe(dipic)2]2.4h2o و [zn(phen)2(opd)][fe(dipic)2]2.4h2o به خوبی لیگاندها را نشان میدهند. طیف الکترونی کمپلکس [zn(bpy)2(phen)][fe(dipic)2]2.4h2o باندهای جذبی در nm300-200 را که مربوط به انتقالات درون لیگاندی (???*, n??*) حلقه های پیریدینی مربوط به لیگاندهای فنانترولین، بی پیریدین و دایپیک و نیز انتقالاتmlct و d?dرا در nm550-400 نشان می دهد. طیف الکترونی کمپلکس[zn(phen)2(opd)][fe(dipic)2]2.4h2o باندهای جذبی در nm330-200 مربوط به انتقالات درون لیگاندی (???*, n??*) حلقه های پیریدینی لیگاندها و نیز انتقالات mlct وd?d را در nm 550-450 نشان می دهد. ولتاموگرام چرخه ای هر دو کمپلکس نیز پیک های اکسایش و کاهش مربوط به لیگاندها و فلز آهن را نشان می دهند.

در این تحقیق ابتدا سه کمپلکس جدید دو هسته ای کاتیونی- آنیونی[co(dipic)2][zn(phen)3] zn(dipic)2]][co(phen)2(bpy)]و [zn(dipic)2][co(opd)3] ،(= dipic 2، 6-پیریدین دی-کربوکسیلیک اسید، = phen 1، 10- فنانترولین ، = bpy2، 2َ- بی پیریدین ،= opd 2،1 اورتو فنیلن دی آمین) تهیه شد. سپس با استفاده از تکنیک های مختلف طیف سنجی مانندft-ir، uv-vis، همچنین آنالیز عنصری و هدایت سنجی شناسایی شد و توسط ولتامتری چرخه ای(cv) مورد مطالعه الکتروشیمی قرار گرفت. داده های ft-ir نشان می دهد که لیگاندهای phen، dipic، bpy و opd به یون های فلزی متصل شده اند. طیف الکترونی این کمپلکس ها در حلال دی متیل فرم آمید ( dmf ) و دی متیل سولفوکسید ( dmso ) با غلظت های 3-10×1 و 5-10×1 مولار ثبت شد. در طیف الکترونی این کمپلکس ها نوارهای مربوط به انتقالات درون لیگاندی (n??*),(???*) در محدوده فرا بنفش و نیز میدان لیگاندی (d?d) در محدوده مرئی مشاهده شد. داده های الکتروشیمی این کمپلکس ها در حلال dmf و dmso و در حضور tbah به عنوان الکترولیت حامل توسط دستگاه ولتامتری چرخه ای جمع آوری شد. ولتاموگرام این ترکیبات نشان دهنده موج های شبه برگشت پذیر و برگشت ناپذیر متعلق به اکسایش و کاهش یون های فلزی و لیگاند می باشد.

این پروژه به سنتز و شناسایی کمپلکس های عنصر فلز واسطه ی کروم با لیگاند های پیریدین 2،6- دی کربوکسیلیک اسید، 2-آمینوتیازول ،2-آمینوبنزوتیازول و 1،2-فنیلن دی آمین(opd) می پردازد. در این تحقیق چهار کمپلکس تک هسته ای (d , b,c (a,سنتز و مورد مطالعات اسپکتروسکوپی و الکتروشیمیایی قرار گرفته اند. (a) ath [cr(dipic)2].2(h2o) (b) h3o+ [cr(dipic)2] (c) [cr(opd)2(h2o)2](no3)3 (d) abth [cr(dipic)2] ساختار این کمپلکس ها توسط تکنیک های اسپکتروسکوپی ft-ir، uv-vis، آنالیز عنصری و ولتامتری چرخه ای (cv) مورد شناسایی و مطالعه قرار گرفته است. نتایج طیف سنجی مادون قرمز نشان می-دهد که لیگاند پیریدین 2،6- دی کربوکسیلیک اسید به صورت سه دندانه از طریق اتم نیتروژن پیریدینی و اتم های اکسیژن گروه کربونیل به یون کروم(iii) متصل شده است.طیف الکترونی کمپلکس ها در حلال آب و غلظت های3-10×1 و 5-10×1 مولار ثبت شد. این طیف ها نوارهای جذبی میدان لیگاند (d?d) را در محدوده مرئی و نوارهای جذبی درون لیگاندی (n??*,???*) را در محدوده فرابنفش نشان می دهد. داده های الکتروشیمی کمپلکس ها در حلال dmfو در حضور tbahبه عنوان الکترولیت حامل توسط دستگاه ولتامتری چرخه ای جمع آوری شد. ولتاموگرام این ترکیبات نشان دهنده موج های متعلق به اکسایش و کاهش یون های فلزی و لیگاند می باشد. نتایج بدست آمده از آنالیز عنصری نیز با نتایج تئوری در توافق می باشد. در نتیجه شواهد و داده های طیفی ساختارهای پیشنهادی را تایید می نمایند.

هدف از این کار به دست آوردن یک رابطه ی کمی بین انرژی پیوندهای هیدروژنی مجزا و داده های nmr است. در بخش اول این تحقیق کمپلکسهای استخلافدار دی فرمیل فرمامید و در بخش دوم برخی کمپلکسهای دارای چند پیوند هیدروژنی مورد بررسی قرار گرفته است. به این منظور روی تمام ساختارها محاسبات nmr در سطحb3lyp/6-311++g** انجام شده است. برای رسیدن به یک رابطه ی منطقی بین داده-های nmr و قدرت پیوندهای هیدروژنی مجزا تمامی داده های nmr از قبیل ایزوتروپیک، آنیزوتروپیک، جابجایی شیمیایی، ثابتهای کوپلاژ تک پیوندی و دو پیوندی 1jn-h، 1hjh…o و 2hjn-oبرای پیوندهای n-h…o و ثابتهای کوپلاژ تک پیوندی و دو پیوندی 1jn-h، 1hjh…n و 2hjn-n برای پیوندهای n-h…n و سهم هر یک از پارامترهای چهارگانه تشکیل دهنده ثابت کوپلاژ در برابر انرژی پیوندهای مجزا به دست آمده از سایر روش ها رسم شده است. علاوه بر آن همبستگی بین داده های nmr و چگالی الکترونی در نقطه بحرانی پیوند (bcp?) به دست آمده از روش اتم ها در مولکولها ((aim و انرژی برهمکنش دهنده-پذیرنده به دست آمده ازروش اوربیتال پیوندی طبیعی (nbo) مورد بررسی قرار گرفته است. روابط خطی خوب با ضرایب همبستگی قابل قبول برای هر دو دسته پیوند هیدروژنی n-h…o و n-h…n مشاهده می شود .

مدولاسیون فضایی یک روش جدید استفاده از سیستم های mimo‎ می باشد. این روش نیاز به حداقل دو آنتن در فرستنده دارد و آنتن ها به صورت همزمان داده ارسال نمی کنند. در واقع در هر بازه سیگنال دهی، تنها یک آنتن فعّال می باشد و همین عامل سبب جلوگیری از تداخل بین کانالی و تداخل بین آنتنی می شود. در نتیجه آشکارسازی در گیرنده ساده تر خواهد بود و این مهمترین مزیت مدولاسیون فضایی نسبت به سایر روش ها از جمله v-blast‎ و کدگذاری فضا-زمان می باشد. در این روش موقعیت فضایی آنتن ها نیز دارای اطلاعات می باشد. در واقع رشته بیت ارسالی به زیررشته های ‎k‎ بیتی تقسیم می شود و این اطلاعات ‎k‎ بیتی نیز به دو شکل ارسال می شوند. بخشی از ‎k‎ بیت اطلاعات با استفاده از اندیس آنتن و بقیه اطلاعات توسط مدولاسیون های خطی مانند ‎mqam‎, mpsk‎ و ... و با روش های رایج ارسال می شود. ‏چندین روش جهت بهبود عملکرد مدولاسیون فضایی مطرح شده و نشان داده شده است که با استفاده از کدگذاری کانال به صورت مناسب و یا استفاده از حالت های استفاده نشده از آنتن ها و همچنین استفاده از تعداد آنتن های بیشتر در دو سمت فرستنده و گیرنده می توان به احتمال خطای کمتری بدون کاهش بازده طیفی دست یافت که هریک از روش های اشاره شده سبب افزوده شدن مقداری پیچیدگی اضافی به سیستم خواهد بود. همچنین رابطه ای به شکل بسته برای احتمال خطای مدولاسیون فضایی تعمیم یافته که حاصل بسط مدولاسیون فضایی می باشد مطرح شده و با فرض فعال بودن یک آنتن‏، این رابطه برای مدولاسیون فضایی نیز قابل استفاده خواهد بود‎.

در این کار تحقیقاتی با استفاده از دو ترکیب 6،2- پیریدین دی کربوکسیلیک اسید (h2dipic) و 4-هیدروکسی-6،2- پیریدین دی کربوکسیلیک (h2dipic-oh) و همچنین برخی از فلزات واسطه ردیف اول و آمین های مختلف نظیر 2،2-دی پیریدین آمین (dpa)، اورتوفنیلن دی آمین (opd) و متفورمین هیدروکلرید (met.hcl) سیزده ترکیب متفاوت تهیه و توسط طیف سنجی ir، nmr، uv-vis شناسایی شد. ساختار فاز جامد این ترکیبات به وسیله پراش پرتو-x تعیین شد. رفتار الکتروشیمیایی برخی از این کمپلکس ها نیز به وسیله ولتامتری چرخه ای (cv) مورد بررسی قرار گرفت. [dpah][hdipic]•h2o (1), [opdh][hdipic]•h2o (2), mn(dipic)(h2o)3 (3) daph+cl-.3h2o (4), [opdh]2[co(dipic)2]•h2o (5), [h3o][daph][cu(dipic)2]•3h2o (6), [daph][zn(dipic)(dipich)]•4h2o (7), [hmet][vo2(dipic)]•h2o (8), [hmet][vo2(dipic-oh)]•h2o (9), [h2met][(v2o4)(dipic)2] (10), [h2met][vo2(dipic-oh)]2•h2o (11), [h2met][zn(dipic)2]•3h2o (12), [h3o][cr(dipic)2] [h3o+.cl?] (13) بر این اساس از واکنش h2dipic با dpa و opd به ترتیب دو نمک آلی جدید (1) و (2) تهیه و به وسیله تکنیک های طیف سنجی ft-ir، nmr شناسایی شدند. ساختار نهایی این ترکیبات به وسیله بلورشناسی پراش پرتو ایکس تعیین شد. داده های حاصل از مطالعات در فاز گازی و محلول در توافق نسبتاً خوبی با داده های ساختاری در فاز جامد است. از واکنش بین h2dipic و opd با نمک های فلزی منگنز کلرید، کبالت کلرید، مس نیترات و روی کلرید به ترتیب ترکیبات (3 و 4) ، (5)، (6) و (7) تهیه و به وسیله طیف سنجی زیر قرمز و uv-vis شناسایی شد. ساختار نهایی این ترکیبات به وسیله پراش پرتو ایکس تعیین شد. نتایج ساختاری این ترکیبات نشان می دهد که h2dipic به شکل مونو آنیون [hdipic]- (ترکیب 7) یا دی آنیون [dipic]2- (ترکیب های 3، 5، 6 و 7) و به صورت یک لیگاند سه دندانه به این فلزات کئوردینه می شود در حالیکه opd به شکل کاتیون [opdh]+ و یون مخالف (ترکیب 5) در ساختار بلوری شرکت می کند و یا اینکه در نتیجه واکنش دو مولکول opd با یکدیگر، یک فرایند تشکیل حلقه صورت گرفته و ترکیب هتروسیکل جدید 2،3- دی آمینو فنانزین تشکیل می شود (ترکیب 4)، که این ترکیب در مرحله بعد به شکل یون مخالف [daph]+ در ساختار کمپلکس شرکت می کند (ترکیب های 6 و 7). مقایسه خواص مغناطیسی دو ترکیب (3) و (5) نیز به وسیله تکنیک مغناطومتر نمونه مرتعش (vsm) مورد بررسی قرار گرفت. برهمکنش کمپلکس (8) با dna نیز به وسیله تکنیک طیف سنجی uv-vis بررسی شد. واکنش h2dipic، h2dipic-oh و met.hcl با نمک های فلزی کروم، روی و وانادیوم نیز مورد بررسی قرار گرفت. از واکنش متفورمین و h2dipic با آمونیوم متاوانادات و وانادیل سولفات به ترتیب کمپلکس های (8) و (10) و از واکنش متفورمین و h2dipic-oh با آمونیوم متاوانادات و وانادیل سولفات به ترتیب کمپلکس های (9) و (11) به دست آمد. این کمپلکس ها به وسیله تکنیک های ft-ir، nmr، uv-vis شناسایی شدند. نتایج به دست آمده از این تکنیک ها در توافق با داده های ساختاری بلورشناسی به وسیله اشعه ایکس می باشند. ساختار کمپلکس های به دست آمده (کمپلکس های 8، 9، 10، 11) نشان می دهد که متفورمین به دو شکل یک پروتونه [hmet]+ (کمپلکس های 8 و 9) و یا دو پروتونه [h2met]2+ (کمپلکس های 10 و 11) و به صورت یون مخالف در ساختار این کمپلکس ها شرکت می کند. از واکنش متفورمین و h2dipic با روی کلرید و کروم کلرید به ترتیب کمپلکس های (12) و (13) به دست آمد. نتایج ساختاری این ترکیبات نشان می دهد که متفورمین در کمپلکس (12) به صورت دو پروتونه [h2met]2+ وجود دارد در حالیکه در ساختار کمپلکس (13) شرکت نمی کند.

در این مطالعه ابتدا تاثیر 11 عامل فرمولاسیونی مختلف آمیزه لاستیکی بلت سیمی بر چسبندگی به سیم در قالب دو طرح آزمایش تاگوچی و فاکتوریل کسری مورد مطالعه قرار گرفت. در طرح تاگوچی ، در آمیزه مستر (مرحله اول بدون عوامل پخت) تاثیر جایگزینی کائوچوی پایه با 3 کائوچوی مصنوعی مختلف، آلیاژسازی دوده، تغییر مقدار رزورسینول، تغییر مقدار مونوباند (استئارات کبالت) و تغییر مقدار سیلیکا به طور همزمان مورد مطالعه قرار گرفت و فرمولاسیون بهینه برای آمیزه مستر انتخاب شد . پس از انتخاب فرمول بهینه مستر، در آمیزه فاینال ( مرحله دوم با حضور عوامل پخت ) تاثیر 4 عامل فرمولاسیونی شتاب دهنده سولفونامیدی، شتاب دهنده مرکاپتانی ، رزین چسبندگی و گوگرد در قالب طرح فاکتوریل کسری بررسی شد و بهترین ترکیب عوامل فرمولاسیون برای حصول چسبندگی بهینه مشخص شد. سپس اثر استفاده از مواد نانو و جایگزین شدن آنها به جای دوده (به دو روش خشک و محلولی) و در نهایت تاثیر مواد نانو اصلاح شده (بنتونیت ) بر روی خواص فیزیکی - مکانیکی و چسبندگی آمیزه بلت سیمی مورد مطالعه قرار گرفت و مقدار بهینه این جایگزینی مشخص شد.

این تحقیق سنتز کمپلکس های معدنی جدید، شناسایی و مطالعه رفتار الکتروشیمی آن ها و تهیه نانو ذرات اکسیدی می باشد، کمپلکس های: [[(opd)2cd(µ-scn)2]2ba(phen)2].cl2-1 [[(opd)3ba(µ-cn)2]2cd(cn)2] -2 [(dipic)cd(µ-dipic)ba(opd)2(h2o)] -3 [(dipic)cd(µ-dipic)ba(bpy)2(h2o)2] -4 سنتز شدند و توسط تکنیک های ft-ir،1h-nmr ،uv-vis ، آنالیز عنصری و هدایت سنجی شناسایی و مطالعه الکتروشیمی کمپلکس ها با استفاده از تکنیک ولتامتری چرخه ای، انجام شده است. نانو ذرات بدست آمده از تخریب حرارتی کمپلکس[(dipic)cd(µ-dipic)ba(opd)2(h2o)] با استفاده از تکنیک های xrd، sem و eds مورد بررسی قرار گرفت. در طیف ft-ir پیک های نواحی cm-1 1632، cm-1 1365، به ترتیب به شیوه های ارتعاشی ?(c=o) و ?(c-o) گروه کربوکسیلات لیگاند دایپیک مربوط می شود. که برای کمپلکس (3) در نواحیcm-1 1619 و cm-11384و برای کمپلکس (4) در نواحی cm-1 1626 وcm-1 1376 نمایان شده است. از آن جایی که اختلاف فرکانس این دو نوار کششی بیشتر از 200 می باشد، کوئوردینه شدن گروه کربوکسیلات به کادمیم تایید می شود. پیوند های n-h، c=c و c-n لیگاند اورتو فنیلن دی آمین به ترتیب در نواحیcm-1 33500-3200و cm-11620-1450 و cm-1 1000-1350 ظاهر شده است. برای لیگاندهای بای پیریدین و فنانترولین نوار جذبی در نواحی cm-1 1626-1400 و cm-13100-2900 به ارتعاشات کششی c=c و c-h نسبت داده شده اند.در مطالعه الکتروشیمی کمپلکس های مذکور، پیک های اکسایش- کاهش لیگاندهای دایپیک و بای پیریدین در ناحیه v1- تا 2- و اورتو فنیلن دی آمین در ناحیه v5/0 تا 2/1- در ولتاموگرام کمپلکس های مورد نظر به ثبت رسیده است. داده های حاصل از طیف الکترونی uv-vis اطلاعاتی درباره انتقالات درون لیگاندی ???* و n??* در ناحیه 200 -300 نانومتر را برای این ترکیبات نشان می دهد و به دلیل پر بودن لایه ظرفیت کادمیم و باریم هیچ نواری در ناحیه مرئی برای آن ها مشاهده نشده است. تجزیه عنصری و 1h-nmr ترکیبات فوق تأیید کننده ساختار پیشنهادی کمپلکس های مورد نظر است. در نهایت برای نمونه کلسینه شده، الگوی xrd با نمونه استاندارد (0356-041-00) با فرمول cdbao2 مطابقت دارد و نانو ذره حاصله در سیستم اورتورومبیک متبلور گردیده است. میانگین اندازه ذرات، پارامترهای شبکه و اندیس های میلر برای اکسید مورد نظر محاسبه شد. نتایج sem سطح غیر یکنواخت و ذرات بهم چسپیده را نشان می دهد، و تصویرeds حضور عناصر کادمیم و باریم و اکسیژن را در نمونه سنتز شده تایید می کند.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.