جنس cucumovirus یکی از اعضای خانواده bromoviridae می باشد و سه عضو ویروس موزاییک خیار، ویروس کوتولگی بادام زمینی و ویروس بی بذری گوجه فرنگی را شامل می شود.جدایه های ویروس موزاییک خیار بر اساس روش های سرولوژیک، نقشه پپتیدی پروتئین پوششی و تشابه ژنومی rna های ویروس گروه بندی می گردند. روش های مبتنی بر pcr نسبت به روش های سرولوژیک دارای حساسیت بیشتری هستند. جدایه های ویروس موزاییک خیار بر اساس ژن ناحیه پروتئین پوششی و ناحیه غیر کد شونده انتهای ژن در دو زیرگروه اصلی i و ii گروه بندی می شوند. حدود 140 نمونه با علایم ویروس موزاییک خیار از مناطق مختلف استان های اصفهان، چهار محال و بختیاری و مرکزی انجام گرفت. پس از استخراج rna کل از نمونه های آلوده به cmv، آزمون rt-pcr با جفت آغازگر تکثیر کننده ناحیه ژن پروتئین پوششی و ناحیه غیر کد شونده انتهای ژن rna3 انجام گرفت و قطعه ی 940 جفت بازی تکثیر گردید. نواحی توالی یابی شده در تمامی جدایه های این تحقیق شامل ناحیه ی ژن پروتئین پوششی با 657 جفت باز بود که توانایی کد کردن 218 آمینواسید را دارا می باشد. نتایج حاصل از همردیف سازی توالی های حاصل از این تحقیق با توالی های موجود در بانک ژن نشان داد که تمامی جدایه های این تحقیق (به جز جدایه ماش دستگرد اسفرزه (kf873621)) با درصد تشابه 94 تا 99% تشابه در زیرگروه ia و همراه با جدایه های so، bn57، mgh91، vir، ei1، di1 و gi1 قرار گرفتند. جدایه mde (ماش دستگرد اسفرزه) با 91 تا 92 درصد تشابه همراه با جدایه های zmbj و nt9 در زیرگروه ib قرار گرفتند. در درخت فیلونی رسم شده نیز تمامی جدایه های این تحقیق در زیرگروه i ویروس موزاییک خیار قرار گرفتند. نتایج این تحقیق نشان داد که اعضای زیرگروه ia و ib روی گیاهان میزبان در ناحیه مرکزی ایران وجود دارند و این در حالی است که اعضای زیرگروه ia فراوانی بیشتری دارند و جدایه های کمی تا کنون از زیر گروه ib و ii از ایران گزارش گردیده است.

در چند دهه اخیر شهرهای بزرگ کشور به سرعت رشد یافته و با گسترش سریع و بی برنامه خود با مشکلات و کمبودهای فراوانی در زمینه های کالبدی، فضایی و خدمات مواجه شدند پس از انقلاب و جهت حل مشکل مسکن سیاستهای مختلفی بکار رفته است از جمله این سیاستها تقسیم زمین و فعالیتهای آماده سازی زمین بوده که در برنامه اول و دوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی بخش مسکن مطرح گردیده است . در کشورهای دنیا عمدتاکشورهای توسعه یافته سرمایه داری یکی از مهمترین محورها در زمینه برنامه ریزی شهری بوده است که این پیشرفت را می توان در دو عامل سرمایه و کنترل بر بازار زمین و مسکن جستجو کرد. این رساله برنامه ریزی توسعه زمین برای کاربرد مسکونی را مورد مطالعه قراار می دهد و کاربرد زمین مسکونی، اشاره به استقرار فعالیت ویژه مسکونی در زمین دارد و زمین بعنوان یک منبع اقتصادی و تخصیص بهینه فعالیت مسکونی در زمین موضوع برنامه ریزی برای کاربرد مسکونی قرار می گیرد. بنابراین برنامه ریزی توسعه زمین برای کاربرد مسکونی تخصیص بهینه مکان-زمان و ظرفیت زمین به فعالیت مسکونی است . با توجه به شرایط و محدودیتهای کشور سوالاتی در این ارتباط مطرح می شود که هدف رساله پاسخگویی به این سوالات با توجه به وضعیت خاص شهر یزد می باشد. جهت دستیابی به اهداف رساله، مطالعه و بررسی تئوریک زمین و تجارب دنیا و ایران در زمینه برنامه ریزی زمین برای کاربرد مسکونی (زمین و مسکن) صورت می گیرد و سپس نمونه موردی انتخاب و مورد بررسی و تحلیل قرار می گیرد و در نهایت راهبردها و فضاهای مورد نیاز برآورد و همچنین دستاوردهای برنامه ریزی زمین برای کاربرد مسکونی ارائه می گردد. روشهای مورد استفاده در تحلیل داده ها از روشها و تکنیکهای موجود در دانش ریاضی و آمار توصیفی و همچنین روش تحلیل ساده غالبا در این رساله مورد استفاده قرار می گیرد.