پنتااریتریتول یکی از الکهای پلی هیدریک است که کاربرد عمده آن در صنایع رنگسازی (تولید رزین های آلکیدی) و صنایع نظامی می باشد. در رابطه با این کاربردها مساله خلوص بالای پنتااریتریتول بسیار طرح است در صورتیکه پنتا اریتریتول بدست آمده از واحدهای تولیدی اغلب دارای ناخالصیهای چون فرمالدهید، فرمات سدیم، فرمال ها واترها (مخصوصا دی پنتا اریتریتول) می باشد. بدین ترتیب لزوم جداسازی این ناخالصیها از پنتااریتریتول ضروری بنظر می رسد. با در نظر گرفتن چنین ضرورتی، در این پروژه ابتدا به بررسی روشهای مختلف جهت تخلیص پنتاایتریتول پرداختیم که مشخص شد روشهای کریستالیزاسیون و هیدرولیز می توانند روش های مناسبی جهت این جداسازی باشند. البته تلفین این دو روش می تواند کارآیی فرایند را افزایش دهد. در فاز بعدی در مورد هر یک از روشهای ذکر شده به بررسی اثر پارامترهای مختلف عملیاتی نظیر دما، زمان، ph و... بر درصد خلوص پنتااریتریتول پرداختیم و نتایج آزمایشها نشان داد که: در هیدرولیز استفاده از حداکثر دمای ممکن، کاتالیزور اسیدی (hcl) و زمان حدود 2 ساعت مناسبترین شرایط می باشد. کریستالیزاسیون از نوع سرمایشی ناپیوسته بدون دانه بوده است و نتایج نشان می دهد که اختلاف بین بهترین و بدترین شرایط عملیاتی حدود 4 درصد بوده است . وجود همزن و افزایش سرعت سرد کردن تاثیر منفی بر درصد خلوص دارد. نتایج کریستالیزاسیون مجدد در دمای محیط نشان می دهد که حذف فرمال ها (خصوصا) و اترها بطور کامل امکانپذیر نیست و دمای کریستالیزاسیون مجدد باید بالا باشد.