الاستومرهای پلی یورتان دارای خواص فیزیکی،مکانیکی و چسبندگی مناسب جهت کاربردهای مختلف از جمله پوشش سطوح،چسب ها،صنایع پزشکی،الکترونیک، و غیره می باشند.هدف از انجام این تحقیق،بررسی خواص فیزیکی،مکانیکی و چسبندگی الاستومرهای پلی یورتان برپایه 2و4- تولوئن دی ایزوسیانات،مخلوط پلی پروپیلن گلیکول و پلی بوتادین ال و 1و4- بوتان دی ال می باشد.بررسی تاثیر طول سگمنت نرم و متوسط عاملیت پلی ال ها بر خواص نهایی به عنوان دو پارامتر موثر انتخاب گردید.بدین منظور،ابتدا کمینه و بیشینه درصد سگمنت سخت برای دستیابی به خواص مناسب در پلی یورتان های برپایه پلی پروپیلن گلیکول و پلی بوتادین ال بررسی شد.سپس نمونه هایی حاوی یک پلی ال سنتز شد.با مشاهده خواص حاصل از نمونه های سنتز شده،فرمولاسیون مناسب تعیین و الاستومرهای پلی یورتانی برپایه مخلوط دو پلی ال به روش محلولی سنتز گردید.الاستومرهای پلی یورتانی برپایه مخلوط دو پلی ال دارای استحکام کششی بالاتری نسبت به نمونه های منفرد بوده و مقادیر استحکام کششی قابل مقایسه با پلی یورتان الاستومر برپایه پلی الهای نیمه بلوری (مانند پلی تترامتیلن گلیکول) است.همچنین بهبود پایداری حرارتی واستحکام چسبندگی نمونه ها مشاهده شد. نتایج حاکی از آن است که تشکیل شبکه های سه بعدی در ماتریس نرم رابری در کنار کاهش طول سگمنت نرم در بهبود خواص موثر است.همچنین اندازه گیری مقادیر انرژی آزاد سطوح و مقایسه آن با پلی اتیلن نشان می دهد که می توان روکش های سطوح با آبگریزی قابل مقایسه با پلی الفین ها ولی با انعطاف پذیری بالاتر تهیه نمود.