برنج از محصولات مهم استان فارس و از جمله غلاتی است که منحصراً برای تغذیه و مصارف انسانی کشت می شود. استفاده از نهاده های تولید، به ویژه نهاده های جدید از مهمترین عوامل موثر بر ریسک تولید این محصول می باشد. بر همین اساس این مطالعه با اهداف بررسی آثار نهاده ها برمیانگین و ریسک تولید محصول برنج و همچنین تعیین عوامل موثر بر پذیرش تکنولوژی مکانیکی در مرحله کشت توسط شالیکاران انجام گرفته است. در همین راستا ابتدا از روش سه مرحله ای ارائه شده توسط جاست و پوپ (1978) و سپس از مدل لاجیت استفاده گردیده است