سازه های گوناگونی ممکن است در طول مدت بهره برداری خود در معرض بارگذاری های ضربه ای و تصادفی قرار گیرند. رفتار سازه ها تحت چنین شرایط شدید بارگذاری از مهم ترین و حیاتی ترین مسائل برای حفظ جان مردم و جلوگیری از تخریب سازه ها می باشد. برای بهبود مقاومت ضربه ای و بالا بردن طاقت و ظرفیت جذب انرژی در المانهای بتنی استفاده از انواع الیاف سازه ای مرسوم می باشد. در حال حاضر الیاف فولادی بعلت مقاومت بالا و در دسترس بودن بعنوان یکی از پرکاربرد ترین الیاف سازه ای مورد استفاده می باشند. این الیاف در کنار خصوصیات مثبت مذکور با معایبی نیز همراه هستند. مقاومت بالای الیاف پلیمری موسوم به پلی وینیل الکل در کنار ویژگی های مثبت دیگر این محصول را جایگزین مناسبی برای کاربردهای تسلیح بتن می نماید. در تحقیق حاضر به بررسی اثر ضربه ، اندازن گیری فاکتورهای طاقت ، جذب انرژی و رفتار تحت اثر فشار تک محوری بین بتن های مقاومت بالای مسلح به الیاف پلی وینیل الکل و بتن های مقاومت بالای مسلح به الیاف فولادی پرداخته شده است. آزمایشهای فشار تک محوری، خمش با بارگذاری چهار نقطه ای و آزمایش ضربه افتان تکرار شونده بر روی نمونه های بتنی صورت گرفته و نتایج آزمایشات نشان می دهد که الیاف پلیمری مذکور عملکرد مناسبی در خمش و بهبود طاقت بتن داشته اما در زمینه مقاومت های فشاری و ضربه نتایج الیاف فولادی قدری بالاتر می باشد. در مجموع با توجه به ویژگی های مثبت در زمینه دوام و خوردگی نسبت به الیاف فولادی و هزینه پایین تر جایگزین مناسبی برای الیاف فولادی می باشند.

سنتز نامتقارن یکی از مهمترین مسیرهای ساخت داروها و ترکیب های بیولوژیکی می باشد. ترکیب های متنوعی از داروها با این روش تهیه می گردند. از این دسته می توان داروی تالیدومید را نام برد. این دارو به منظور رفع حالت تهوع در زنان باردار سنتز گردید. این ترکیب که به شکل یک مخلوط راسمیک تهیه شده بود دارای عارضه جانبی جهش ژنتیکی در کودکانی بود که مادرانشان دارو را مصرف نموده بودند. این دارو دارای دو انانتیومر بوده است که یکی جنبه دارویی و دیگری خصلت جهش زایی داشته است. از این جهت اهمیت سنتز نامتقارن و تهیه ترکیب های انانتیو خالص هرچه بیشتر مشخص می گردد. در این پایان نامه با تکیه بر اصول سنتز نامتقارن به تهیه ترکیب های فعال نوری مختلفی پرداختیم. در اولین پروژه با بهره گیری از سیستم کاتالیزوری اسید آمینه l- آلانین و مایع یونی [bmim] br، محیط واکنش کایرالی را تهیه نمودیم که با استفاده از آن موفق به احیاء کتون های پروکایرال در حضور ماده کاهنده nabh4 و ساخت الکل های نوع دوم فعال نوری با درصد انانتیومر اضافی پائین تا متوسط شدیم. اسید های آمینه در حلال های متداول آلی نا محلول می باشند اما آنها در مایع های یونی به خوبی حل می گردند. ما با استفاده ازاین موضوع اسید آمینه را در مایع یونی حل کرده و بدین ترتیب یک محیط کاتالیزوری کایرال همگن تهیه نمودیم. اسید آمینه در این محیط نقش القاءکننده فعالیت نوری را به عهده داشت. در پروژه های دوم و سوم با تغییر روش سعی در تهیه یک بستر کاتالیزوری جامد شامل پلیمر فعال نوری با خواص اکسید کننده گی داشتیم که موفق به ساخت دو گونه از این پلیمرهای کوئوردینانسی با ویژگی کاتالیزوری نامتقارن شدیم. به این منظور اقدام به ساخت دو منومر با خواص متفاوت اکسنده گی و القاء فعالیت نوری نمودیم. ابتدا کمپلکسی از فلز مس (ii) را تهیه نمودیم. این ترکیب به راحتی سولفیدها را در حضور مقادیر اندکی از آب اکسیژنه اکسید می نمود. سپس یکسری دی اسید- ایمید های فعال نوری را توسط دی انیدرید های تجاری و اسیدهای آمینه انانتیو خالص سنتز نمودیم. در مرحله آخر این دو منومر معدنی و آلی را در یک محیط کاتالیزوری از پیریدین و تیونیل کلرید پلیمر نمودیم. این پلی (استر- ایمید- سالن) های فعال نوری جدید توانایی اکسایش برخی ترکیب های آلی مانند سولفیدها را در آزمایشگاه ما نشان داده اند. با توجه به خلوص بالای سنتزی، عدم تغییر در حلال های آلی رایج و همچنین پایداری بالای حرارتی، در آینده می توان به دلیل توانایی سنتز طیف وسیعی از این پلیمرهای فعال نوری، از آنها به عنوان بستر کاتالیزوری ناهمگنی برای سنتز ترکیب های دارویی فعال نوری بهره برد.