چکیده هدف از این تحقیق بررسی اثر پودر کنگرفرنگی بر عملکرد کبد و نیز فراسنجه های خونی در بلدرچین ژاپنی مسموم شده با تتراکلریدکربن بود. در این پژوهش، از 100 قطعه جوجه بلدرچین ژاپنی یک روزه در قالب طرح کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل 2×2 استفاده شد. جوجه بلدرچین ها بطور تصادفی به 4 گروه مساوی 25 قطعه ای تقسیم شده و به مدت 42 روز پرورش داده شدند. تیمارهای آزمایشی شامل: 1) شاهد (دریافت کننده جیره شاهد)، 2) کنگرفرنگی (جیره شاهد مکمل شده با 2 درصد پودر کنگرفرنگی)، 3) تتراکلریدکربن (جیره شاهد بعلاوه 1 میلی لیتر تتراکلریدکربن به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) و 4) کنگرفرنگی + تتراکلریدکربن (جیره شاهد مکمل شده با پودر کنگرفرنگی + تتراکلریدکربن همچون تیمارهای قبلی) بودند. تتراکلریدکربن از روز 29 پرورش هر سه روز یکبار تا پایان دوره به صورت تزریق داخل صفاقی اعمال گردید. جهت اندازه گیری غلظت سرمی آلبومین، پروتئین تام، کلسترول، تری گلیسرید و غلظت های سرم خون آنزیم های کبدی آلانین آمینوترانسفراز (alt)، آسپارتات آمینو ترانسفراز (ast) و آلکالین فسفاتاز (alp)، در پایان دوره آزمایش از سیاهرگ گردن بلدرچین ها خونگیری صورت گرفت. در پایان دوره و پس از کشتار جوجه ها، نمونه های کبدی جمع آوری گردیده و پس از رنگ آمیزی به روش هماتوکسیلین- ائوزین برای بررسی بافت شناسی مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج نشان داد که پودر کنگرفرنگی به طور معنی-داری غلظت کلسترول سرم و غلظت alt سرم خون را کاهش داده در حالی که تتراکلریدکربن به طور معنی داری غلظت تری گلیسرید سرم و غلظت سرمی آنزیم ast را افزایش داده است (05/0p<). بعلاوه، بررسی اثرات متقابل کنگرفرنگی و تتراکلریدکربن نشان داد که کنگرفرنگی به طور معنی داری غلظت سرمی آنزیم alp را کاهش داده است (05/0p<). نتایج هیستوپاتولوژی کبد نشان داد که تتراکلریدکربن موجب تخریب سلولی، ایجاد ساختارهای حباب مانند، چروکیده شدن فضای سینوزوئیدی و التهاب در بخش هایی از پارانشیم کبد شده و نیز باعث وضعیت غیر طبیعی مجرای صفراوی و سرخرگ کبدی شده است. در حالی که در گروه دریافت کننده توأم کنگرفرنگی و تتراکلریدکربن در مقایسه با گروه تتراکلریدکربن، وضعیت بهتری در پارانشیم کبدی، سیاهرگ مرکزی لوبول، سینوزوئیدها و نیز مجرای صفراوی و سرخرگ کبدی مشاهده می شود. واژگان کلیدی: بلدرچین ژاپنی، تتراکلریدکربن، فراسنجه های خونی، کبد، کنگرفرنگی

این آزمایش به منظور بررسی تأثیر کنجاله سویای تخمیر شده و سطح پروتئین جیره بر عملکرد، مورفولوژی روده و جمعیت میکروبی دستگاه گوارش جوجه های گوشتی انجام شد. بدین منظور تعداد 240 قطعه جوجه گوشتی سویه تجاری راس 308 (جنس نر) در 20 واحد آزمایشی توزیع و برای مدت 42 روز بر روی بستر پرورش یافتند. تعداد چهار تیمار آزمایشی شامل دو نوع کنجاله سویا (تخمیر شده و تخمیر نشده) و دو سطح پروتئین جیره (پروتئین بالا و کم پروتئین) که هر تیمار شامل 5 تکرار و 12 قطعه جوجه در هر تکرار بود در قالب طرح کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل (2×2) مورد بررسی قرار گرفتند. توزین جوجه های گوشتی و مصرف خوراک در دوره های آغازین (1 تا 10 روزگی)، رشد (11 تا 24 روزگی) و پایانی (25 تا 42 روزگی) انجام شد. در سن 35 روزگی از هر واحد آزمایشی یک قطعه پرنده به منظور بررسی جمعیت میکروبی دستگاه گوارش و مورفولوژی روده باریک انتخاب و کشتار گردید. در پایان آزمایش (42 روزگی)، از هر تکرار 2 قطعه پرنده با وزن نزدیک به میانگین وزنی تیمار انتخاب و جهت بررسی خصوصیات لاشه کشتار شدند. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد که تغذیه جوجه‏های گوشتی با کنجاله سویای تخمیر شده بدون تأثیر بر وزن جوجه های گوشتی در 42 روزگی سبب کاهش معنی دار مصرف خوراک و افزایش وزن شد (05/0>p). تغذیه جوجه‏های گوشتی با جیره‏های کم پروتئین سبب کاهش معنی-دار افزایش وزن و افزایش ضریب تبدیل غذایی شد (05/0>p). استفاده از کنجاله سویای تخمیر شده سبب کاهش معنی دار وزن نسبی پانکراس جوجه های گوشتی شد (05/0>p)، اما تأثیری بر سایر ترکیبات لاشه نداشت. کاهش سطح پروتئین جیره باعث کاهش معنی‏دار درصد سینه و افزایش درصد چربی محوطه بطنی جوجه های گوشتی شد (05/0>p). جایگزینی کنجاله سویای تخمیر شده به جای کنجاله سویا سبب افزایش معنی دار ارتفاع پرز و نسبت ارتفاع پرز به عمق کریپت و کاهش معنی دار عمق کریپت در دوازدهه، افزایش معنی دار ارتفاع، عرض و مساحت پرز در ژژنوم و همچنین ارتفاع پرز در ایلئوم جوجه های گوشتی شد (05/0>p). باکتری های اسید لاکتیک در چینه دان جوجه های گوشتی تغذیه شده با کنجاله سویای تخمیر شده به طور معنی داری بالاتر از پرندگان تغذیه شده با کنجاله سویای تخمیر نشده بود (05/0>p)، اما تفاوت معنی داری در جمعیت کل باکتری های در چینه دان و ایلئوم و همچنین جمعیت کلی فرم ها در ایلئوم وجود نداشت. کاهش سطح پروتئین جیره بر موفولوژی روده جوجه های گوشتی تأثیری نداشت، اما سبب افزایش معنی دار جمعیت کل باکتری های در ایلئوم و همچنین جمعیت کل باکتری های اسید لاکتیکی در چینه دان جوجه های گوشتی شد (05/0>p). نتایج این آزمایش نشان داد جایگزینی کامل کنجاله سویای تخمیر شده به جای کنجاله سویای خام بدون تأثیر منفی چشمگیر بر عملکرد تولیدی سبب بهبود خصوصیات مورفولوژی روده و باکتری های مفید دستگاه گوارش جوجه های گوشتی می شود.

به منظور مطالعه تأثیر پودر نعناع فلفلی و ویتامین e بر مورفولوژی روده جوجه¬های گوشتی تحت شرایط تنش گرمایی، 192 قطعه جوجه یک روزه (راس، 308) به 4 تیمار شامل جیره پایه (شاهد)، جیره پایه مکمل شده با سطوح 1 و 2 درصد پودر نعناع فلفلی و جیره پایه مکمل شده با 300 میلی¬گرم ویتامین e در کیلوگرم با چهار تکرار و 12 پرنده در هر تکرار در قالب طرح کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل 2×4شامل 4 تیمارآزمایشی و دو جنس اختصاص داده شد. به منظور اعمال تنش گرمایی، دمای سالن از روز 35 دوره پرورش، روزانه به مدت 8 ساعت در دمای 34 درجه سانتی¬گراد تنظیم گردید. جهت بررسی ریخت شناسی روده باریک، در روز 42 دوره پرورش از هر واحد آزمایشی 2 قطعه جوجه (یک نر و یک ماده) بصورت تصادفی انتخاب و کشتار شدند. نتایج نشان داد که تیمارهای آزمایشی منجر به افزایش غیر معنی¬دار طول بخش¬های مختلف روده باریک ¬شدند. مکمل نمودن جیره پایه با 300 میلی¬گرم ویتامین eبه ازای هر کیلوگرم جیره، وزن نسبی ژژنوم در جوجه خروس¬ها را نسبت به شاهد کاهش داد (05/0>p). تیمارهای آزمایشی منجر به افزایش طول پرزهای بخش¬های مختلف روده شد و این افزایش در جوجه خروس¬های تیمار شده با 300 میلی¬گرم ویتامین eبه ازای هر کیلوگرم جیره معنی¬دار بود(05/0>p). تیمارهای آزمایشی منجر به کاهش غیر معنی¬دار ضخامت پرزهای روده شدند. تاثیر تیمارهای آزمایشی بر عمق کریپت¬ها معنی¬دار نبود، اما منجر به افزایش غیر معنی¬دار نسبت طول پرز به عمق کریپت و نیز نسبت طول پرز به عرض پرز گردید. مساحت پرزهای روده تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نداشت. تأثیر تیمارهای آزمایشی بر ضخامت لایه عضلانی دئودنوم، ژژنوم و ایلئوم معنی دار بود (05/0p<)، به طوری که ضخامت لایه فوق در بخش¬های دئودنوم و ایلئومدر پرنده¬های تغذیه شده با جیره مکمل شده با پودر نعتاع فلفلی و ویتامین eبیشتر از شاهد بود اما ضخامت لایه فوق در بخش ژژنومکمتر از تیمار شاهد بود. بطور کلی مطالعه حاضر نشان داد که پودر نعناع فلفلی با دارا بودن پتانسیل افزایش طول روده، افزایش طول پرزهای روده، کاهش ضخامت پرزهای روده، افزایش نسبت طول پرز به عمق کریپت، افزایش نسبت طول پرز به عرض پرز و نیزافزایش ضخامت لایه عضلانی در بخش دئودنوم و ایلئوم روده توانایی بهبود عملکرد جوجه¬های گوشتی در شرایط تنش گرمایی را دارد.

به منظور ارزیابی تأثیر عصاره الکلی گیاه نعناع فلفلی بر فعالیت کبد و فراسنجه¬های خونی جوجه¬های گوشتی مسموم شده با تتراکلریدکربن تحت شرایط تنش گرمایی، 160 قطعه جوجه¬ گوشتی یک روزه (راس، 308) به 4 تیمار با 4 تکرار در قالب طرح کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل 2×2 شامل دو سطح عصاره الکلی نعناع فلفلی ( 0 و 2 میلی¬لیتر به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) و دو سطح تتراکلریدکربن (0 و 1 میلی¬لیتر به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) اختصاص داده شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره پایه بر پایه ذرت و سویا (شاهد)، جیره پایه بعلاوه عصاره نعناع فلفلی (2 میلی¬لیتر به ازای هرکیلوگرم وزن بدن)، جیره پایه بعلاوه تتراکلریدکربن (1 میلی¬لیتر به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) و جیره پایه بعلاوه عصاره نعناع فلفلی و تتراکلریدکربن همانند گروه¬های قبلی، بودند. به منظور اعمال تنش گرمایی، دمای سالن از روز 35 آزمایش، روزانه به مدت 8 ساعت در دمای 34 درجه سانتی¬گراد تنظیم گردید. نتایج نشان داد که عصاره نعناع ¬فلفلی سبب افزایش مقادیر آلبومین، پروتئین¬تام و hdl-کلسترول و کاهش تری¬گلیسرید، کلسترول کل، ldl-کلسترول، بیلی¬روبین و آنزیم¬های کبدیalt ، ast و alp سرم خون شد (05/0< p)، در حالی که تتراکلریدکربن به طور معنی¬داری به ترتیب سبب کاهش و افزایش مقادیر فوق شد (05/0< p). تیمار حاوی سطح 2 میلی¬لیتر عصاره نعناع فلفلی و صفر میلی¬لیتر تتراکلریدکربن سبب کاهش معنی¬دار غلظت تری¬گلیسرید، کلسترول کل، ldl-کلسترول، بیلی¬روبین و آنزیم¬های کبدی alt، ast و alp و افزایش معنی¬دار مقادیر آلبومین، پروتئین¬تام و hdl-کلسترول سرم خون شد (05/0< p). نتایج هیستوپاتولوژی کبد نشان دهنده تاثیر منفی تتراکلریدکربن همچون افزایش وزن نسبی کبد، تخریب سلولی، ایجاد ساختارهای حباب مانند، چروکیده شدن فضای سینوزوئیدی، التهاب در بخش¬هایی از پارانشیم کبد، وضعیت غیر¬طبیعی در مجرای صفراوی و سرخرگ کبدی بود. بعلاوه، تتراکلریدکربن منجر به متلاشی شدن آندوتلیوم عروقی و ایجاد نکروز در اطراف سیاهرگ¬ها شد، در حالی که پرنده¬های دریافت¬¬کننده توأم عصاره نعناع فلفلی و تتراکلریدکربن در مقایسه با گروه تتراکلریدکربن، وضعیت بهتری در پارانشیم کبدی، سیاهرگ مرکزی لوبول، سینوزوئیدها و نیز مجرای صفراوی و سرخرگ کبدی داشتند. بطور کلی نتایج این مطالعه نشان داد که عصاره الکلی نعناع فلفلی سبب تعدیل اثرات استرس اکسیداتیو ناشی از القای تتراکلریدکربن در جوجه¬های گوشتی تحت تنش گرمایی می¬شود.

درخت ها، گراف هایی همبند و بدون دور هستند و ویژگی های آن ها، پایه های نظریه ی گراف است. یک درخت n گرهی برچسب دار شده توسط 1، 2، ...، n، بازگشتی است، اگر برچسب دار شده توسط ‎1‎ به عنوان ریشه تعین شود و برای هر 2? k ?n برچسب ها گره ها در یک مسیر یکتا از ریشه تا گره برچسب دار شده توسط k یک دنباله ی افزایشی تشکیل دهد. شاخص های توپولوژیکی، پارامترهای عددی یک گراف هستند که توپولوژی آن را مشخص می کنند و معمولاً پایای گراف هستند.