این تحقیق به منظور تاثیرو مقایسه سطوح مختلف کاروتنوئیدهای آستازانتین و بتاکاروتن برعملکرد فیزیولوژیک تولید مثل ماهی طلایی ازآذرماه 1390 لغایت اردیبهشت 1391 در مجتمع تکثیر و بازسازی ذخایر ماهیان استخوانی شهید انصاری رشت انجام گرفت. به این منظور، شش جیره حاوی کارتنوئیدهای آستازانتین(50a ,100a ,150a) و بتاکاروتن(50b 100,b150b) با مقادیر50 ،100 و 150 میلی گرم درکیلوگرم جیره ازآستازانتین وبتاکاروتن ویک جیره شاهد بدون کارتنوئیدافزودنی تهیه شد. این تحقیق در قالب یک طرح کاملا تصادفی در هفت تیمارو سه تکرار طراحی گردید. به این منظور تعداد 1050 قطعه ماهی مولد بامیانگین وزنی 19/2±21/47 گرم در 21 وان فایبرگلاس توزیع وبا جیرههای تهیه شده به مدت پنج ماه تغذیه شدند. در حین مراحل تغذیه از کبد وتخمدان مولدین نمونهبرداری شد. درپایان اردیبهشت، پس از اطمینان از رسیدگی جنسی، مولدین ماده با نرهای یکسان(تغذیه شده باجیره شاهد) تکثیر شدند. کلیه ویژگی های تکثیر، انکوباسیون و مراحل لاروی تیمارهای مختلف مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج نشان دهنده وجوداختلاف معنی?داری برای شاخص گنادی مولدین درمرحله سوم رسیدگی جنسی بود ولی میزان هماوری کل، نسبی و کاری مولدین در تیمارهای مختلف، اختلاف معنی داری رانشان نداد. میزان کارتنوئید کل تخمدان در طی مراحل رسیدگی جنسی روند نزولی را نشان داد. نتایج نشان دهنده رابطه معنی داری بین شاخص کبدی وگنادی با میزان کارتنوئیدکل کبد وتخمدان درمرحله سوم و چهارم رسیدگی جنسی بود. درمرحله تکثیر، میانگین درصد لقاح وقطر تخمها در تیمارهای حاوی کارتنوئید، بیشترازتیمارشاهدبود(05/0?p). ضمنا در مرحله انکوباسیون میزان درصد بازماندگی در تیمارهای150a و150b در مراحل مختلف، نسبت به تیمارهای دیگر وتیمارشاهد بالاتر بود(05/0?p). در مرحله پرورش لارو متوسط درصد تخم لقاح یافته ولارو تولید شده به وزن مولدین درتیمار150a نسبت به دیگر تیمارها وتیمارهای آستازانتین نسبت به تیمارهای بتاکاروتن بالاتر بود(05/0?p). متوسط وزن لاروهای تیمار150a درقبل از جذب کیسه زرده وپایان مرحله لاروی، نسبت به تیمار شاهدو تیمارهای دیگر بالاتر بود(05/0?p). درصد بازماندگی لاروها درتیمار150a و150b درپایان مرحله لاروی نسبت به تیمارهای دیگر برتری محسوسی داشت(05/0?p). درفاصله بین لقاح تامرحله گاسترولاسیون، مقدار آستازانتین وبتاکاروتن درتمامی تیمار ها مورد مصرف قرار گرفته و به شدت کاهش یافت. کاهش مقدار بتاکاروتن نسبت به آستازانتین دراین فاصله زمانی کمتربود. میانگین درصد بازماندگی تخم ها درتیمار های حاوی کارتنوئید بالادرانکوباتورهای با تراکم بالا و معمولی اختلاف معنیداری رانشان نداد. نتایج این تحقیق نشان داده که کارتنوئید آستازانتین در بیشترین مقدارخود درجیره توانسته است باعث بهبود خصوصیات تولیدمثلی ماهی طلایی شود.

در این پژوهش، ویژگی های ریخت شناسی برای شناسایی قارچ های بی هوازی موجود در شکمبه گوسفند بلوچی در اقلیم خشک مورد بررسی قرار گرفته است. از محیط کشت نیمه تعریف شده c جهت کشت، جداسازی و خالص سازی قارچ های بی هوازی استفاده گردید. نمونه برداری از محتویات جامد و مایع شکمبه گوسفند انجام شد و از این نمونه به عنوان منبع قارچ جهت تلقیح به محیط کشت استفاده گردید تا قارچ ها در این محیط رشد کرده و مراحل جداسازی و خالص سازی انجام شد. از روش جدیدی به نام رول باتل برای خالص سازی قارچ های بی هوازی استفاده شد. کاربرد چند آنتی بیوتیک ضد باکتریایی همچون آمپی سیلین، پنی سیلین، استرپتومایسین، اکسی تتراسایکلین و کلرامفنیکل به منظور جداسازی و خالص سازی قارچ های بی هوازی از محتویات دستگاه گوارش ضروری است. با توجه به ویژگی های ریخت شناسی، جنس هایneocallimastix, piromyces و گونه های piromyces communis, piromyces minutus, piromyces rhizinflata, cecomyces communis در شکمبه گوسفند بلوچی شناسایی شدند.

در این پژوهش، ویژگی¬های ریخت¬شناسی برای شناسایی قارچ¬های بی¬هوازی موجود در شکمبه گاو سیستانی در اقلیم خشک مورد بررسی قرار گرفته است. محیط کشت مورد استفاده جهت کشت، جداسازی و خالص¬سازی قارچ¬های بی¬هوازی، نیمه تعریف شده وکاملا بی¬هوازی بود. نمونه برداری از محتویات جامد و مایع شکمبه گاو نر بالغ سیستانی انجام شد و از این نمونه به عنوان منبع قارچ جهت تلقیح به محیط کشت استفاده گردید تا قارچ¬ها در این محیط رشد کرده و مراحل جداسازی و خالص¬سازی انجام شود. از روش جدیدی به¬نام رول باتل برای خالص¬سازی قارچ¬های بی¬هوازی استفاده شد. از آنتی¬بیوتیک¬های ضد باکتریایی همچون آمپی¬سیلین، پنی¬سیلین، استرپتومایسین، اکسی تتراسایکلین و کلرامفنیکل به منظور جداسازی و خالص¬سازی قارچ¬های بی¬هوازی از محتویات دستگاه گوارش استفاده شد. با توجه به ویژگی¬های ریخت¬شناسی، جنس neocallimastix و گونه¬های orpinomyces joyonii, piromyces mae, piromyces communis, piromyces minutus, piromyces rhizinflata در شکمبه گاو سیستانی شناسایی شدند.