shivering یا لرزش یکی از واکنشهای بدن در مقابل سرماست که تولید گرما می کند. همچنین shiveing بعد از اعمال جراحی طولانی مدت به خصوص اگر بیهوشی عمومی با هالوتان گرفته باشند نیز به همین دلیل اتفاق می افتد ولی غیر از اثر خویش که تولید گرما و افزایش دمای بدن است آثار سوء هم دارد از قبیل: نیاز به افزایش o2 (که تا 4 برابر حالت عادی هم می رسد)، کشش بخیه های عمل و درد بعد از عمل، افزایش icp، افزایش iop که به همین دلیل بایستی جهت درمان آن اقدام شود. تا به حال روشهای داروهای مختلفی برای برطرف کردن shivering بعد از عمل وجود داشته و بکار رفته که عبارتند از: گرم کردن بیمار، تجویز o2، داروهایی از قبیل متیل فندیت ، پتدین، کلونیدین (استخراج میلر چاپ چهارم 1371). هدف از این مطالعه، مقایسه ای بین دو داروی پتدین که در حال حاضر بیشتر استفاده می شود و کلونیدین که کمتر موجود است ، ولی در مقلات جدید و کتب جدید یک روش جدید ذکر شده است ، می باشد. روش تحقیق ما بدین ترتیب بوده است که بعد از اعمال جراحی که g.a با استفاده از هالتون گرفته اند و از لحاظ سن بیماران در محدوده سنی 20-40 سال قرار داشتند و از لحاظ سلامت در asai بوده اند در صورتی که بعد از عمل shivering داشتند یکی از دو داروی وریدی پتدین 25mg و کلونیدین 75mg را تزریق کرده و با توجه به میانگین زمان بهبودی شیورینگ و عوارض ایجاد شده متوجه شدیم که اختلاف چندانی بین دو گروه وجود ندارد، نکته قابل توجه این است که زمان بهبودی در گروه پتدین کمی کمتر بوده است . یافته های ما به این ترتیب بوده است که در گروه 70 نفری که پتدین دریافت کردند، میانگین زمان بهبودی از 2/4 shivering دقیقه بود و در گروهی که کلونیدین دریافت کردند 4ˆ4 دقیقه بود، در ضمن در بین یافته هایمان به اختلاف hr و bp برخوردیم که در گروهی که پتدین دریافت می کردند اغلب hr و stablebp بود و در گروهی که کلونیدین دریافت می کردند گاها افت hr و bp وجو داشت ، با توجه به فرمولهای آماری اختلاف معنی داری از این لحاظ بین دو گروه وجود نداشت . پیشنهاد ما به همکاران با توجه به یافته ها این است که از هر دو دارو می توان استفاده کرد ولی آنچه مهمتر است مراقبت لحظه به لحظه از بیمار است .