نام پژوهشگر: جواد محمدزاده

بررسی وتحلیل طنز در آثار داستانی ابراهیم عبدالقادر مازنی
thesis دانشگاه تربیت معلم - سبزوار - دانشکده الهیات و معارف اسلامی 1390
  جواد محمدزاده   هادی شعبانی

چکیده طنز گونه ای است که می توان به راحتی کسی را با آن دست انداخت،از میدان به در کرد و بدی هایش را آشکار کرد.در ادبیات عرب،شاعر با هجو شخصی یا قومی سعی می کند حریف را از میدان به در کند،با توجه به تاثیر گذاری طنز در بیان زشتیها و عیبهای جامعه،چه در مقوله سیاسی یا اجتماعی می توان اذعان کرد که زبان طنز رساتر و برتر از زبان دیگر نوشته هاست.در طنز،هدف خنده نیست،بلکه هدف چیزی شبیه هزل و استهزاء است که با آن می توان کسی را تحقیر،مضحکه و مسخره خاص و عام کرد. طنز وسیله ای برای بیان و انتقال هدف مورد نظر از نویسنده به خواننده است.اما در این زمینه ابراهیم عبدالقادر مازنی(1890-1949م)نویسنده و طنز پرداز برجسته مصری دستی توانا داشته است.وی مردم مصر،دنیا و حتی خود و خانواده اش را با طنزی گزنده و نیشدار به باد تمسخر گرفت.طنز مازنی با وجود خودجوشی و سادگی اش،طنزی هدف دار است که از این طریق معایب و زشتیهای جامعه را آشکار کرده و اهداف اجتماعی و سیاسی را محقق کرده است.مازنی در داستانهایش نفس،احساس،عواطف و عقده های روانی انسان را مورد بررسی قرار داده است و با سبکی طنزگونه با تکیه بر تفاوت میان خصلتها و اختلاف طبیعتها و سرشتها به این امر پرداخته است.حوادث و شخصیت داستان هایش از واقعیت بهره برده و نمایانگر خود او هستند و قهرمانان داستان هایش یکدیگر را با طنزی گزنده مورد تمسخر قرار می دهند.البته همه داستان های وی طنزگونه نیستند،بلکه هدف آنها تسلی و دلداری دادن است.مازنی هم به هزل و طنز پرداخته و هم چنان جدی است که در لباس ناصحی مشفق و دلسوز در می آید و به پند و اندرز می پردازد. کلید واژه ها:طنز،اصلاح معایب،داستانهای طنز گونه،ادبیات داستانی،ابراهیم مازنی

غزل نزار قبانی دراسه أسلوبیه علی المستوی اللغوی « مجموعتا الرسم بالکلمات و هکذا أکتب تاریخ النساء »
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه علامه طباطبایی - دانشکده ادبیات و زبانهای خارجی 1390
  جواد محمدزاده   جلال مرامی

عنوان این پایان نامه سبک شناسی غزلیات نزار قبانی در سطح زبانی و در دو مجموعه ( الرسم بالکلمات و هکذا أکتب تاریخ النساء) می باشد . هدف از این پایان نامه بررسی ویژگی های زبانی غزل در اشعار نزار قبانی بویژه در این دو مجموعه می باشد .در جهت رسیدن به این هدف، مطالب پایان نامه در دو باب تدوین شده است.باب اول شامل سه فصل می باشد که فصل اول به بررسی زندگی نامه شاعر و فصل دوم به بررسی غزل و عوامل موثر در توسعه و گسترش آن از دوره جاهلی تا عصر حدیث و همچنین به عوامل موثر درگرایش نزار به سرودن غزل اختصاص یافته است و فصل سوم نیز درباره سبک و سبک شناسی و مهمترین گرایشات سبک شناسی از جمله ساختار گرایی پرداخته شده است .اما باب دوم که باب اصلی پایان نامه می باشد شامل پنج فصل است .فصل اول به موسیقی در شعر نزار – موسیقی بیرونی و موسیقی درونی - اختصاص دارد . آشکارترین عاملی که زبان را از کاربرد معمولی خود منحرف می کند و جنبه زیبایی شناختی آن برای همه مشخص و معلوم است « موسیقی شعر » است . در دودیوان نزار قبانی ، موسیقی سهمی برجسته و ممتاز دارد و از نکات جالب توجه در کار نزار ، هماهنگی وزن اشعار با موضوع آن هاست و یکی از مهمترین ابزار ها در ایجاد موسیقی درونی نزد نزار ، پدیده تکرار می باشد که محصول توزیع متناسب صامت ها و مصوت ها می باشد . اما فصل دوم مربوط به سطح دلالی است به طوری که کاربرد فراوان واژه هایی مربوط به جسد زن در این دو دیوان شعر نزار را به حسی بودن و جنسی بودن سوق داده است .فصل سوم به تصاویر شعری در شعر نزار پرداخته شده است و مشخص شد که تصاویر شعر نزار در بافت کلی غزل خوش می نشیند و به انسجام وساختار آن یاری می رساند.فصل چهارم به بررسی هنجارگریزی در شعر نزار اختصاص داده شد و در این فصل مشخص شد نزار قبانی با ابداعات و تخیل قوی خود چنان قدرت و توسعی به زبان بخشید که توانست با هم نشینی غیر عادی واژه های عادی و یا انحراف از عادات و شیوه های معمول تفکر و اندیشه ، اثری بیافریند که احساسات و عواطف خواننده و شنونده را تسخیر کند . مشخصه جدیدی در غزل نزار نمود زیادی داشته و آن عشق نزار به خویشتن و خودبرتربینی شاعر بوده است که این گرایش به نام نرجسیه در فصل پنجم که فصل نهایی پایان نامه می باشد مورد بررسی قرار گرفته است.