نام پژوهشگر: عالی حسینی
مهرزاد محمدی عالی حسینی
استفاده از آنتی بیوتیک های تجاری برای کنترل بیماری ها، دارای اثرات مضر جانبی است. این مهم، محققین را ناگزیر به یافتن جایگزین های مناسب برای این مواد نموده است. بنابر این در تحقیق صورت گرفته اثر دو مکمل غذایی شامل کلوستات bacillu subtilis pb6 (2.2×107cfu/g) با نام تجاری kemin® و مکمل ماکروگارد استخراج شده از مخمر saccharomyces cerevisiae بر روی رشد، فاکتور های خونی و بافت روده ماهی قزل آلای رنگین کمان (oncorhynchus mykiss) مورد بررسی قرار گرفت. پروبیوتیک کلوستات و ماکروگارد هر کدام به میزان 1? و 2? به ازاء هر کیلو گرم وزن خشک غذای تجاری مورد استفاده قرار گرفت. وزن ابتدایی ماهی های مورد استفاده 50/2 ± 68/35 گرم و مدت پرورش 50 روز در نظر گرفته شد. پرورش بچه ماهیان در 27 عدد آکواریوم 64 لیتری (با حجم آبگیری 56 لیتر و ابعاد 40 × 40 سانتی متر طول و عرض و ارتفاع آبگیری 40 سانتی متر) و با تراکم 15 عدد ماهی در هر آکواریوم انجام گرفت. در انتهای دوره پرورش پس از زیست سنجی شاخص های رشد، پارامتر های هماتولوژی و بافت شناسی روده مورد بررسی قرار گرفت. شاخص های رشد شامل ضریب رشد ویژه، میزان رشد روزانه، افزایش وزن بدن، درصد افزایش وزن بدن، ضریب چاقی و ضریب تبدیل غذایی افزایش معنی داری در تیمارهای کلوستات و ماکروگارد نسبت به گروه شاهد نشان دادند (05/0p<). با بررسی پارامتر های هماتولوژی نیز، افزایش معنی داری در میزان گلبول قرمز و گلبول سفید در تیمار های حاوی مکمل غذایی کلوستات و ماکروگارد نسبت گروه شاهد مشاهده شد (05/0p<). اما سایر فاکتور های خونی مانند هماتو کریت (pcv)، حجم متوسط گلبولی (mcv)، میزان متوسط هموگلوبین گلبولی (mch) و غلظت هموگلوبین گلبولی (mchc) تفاوت معنی داری را نسبت به گروه شاهد نشان ندادند (05/0p>). میزان لنفوسیت ها، نوتروفیل ها و مونوسیت ها در شمارش افتراقی گلبول های سفید در تیمارهای حاوی پروبیوتیک کلوستات و ماکروگارد تفاوت معنی داری نسبت به گروه شاهد نشان دادند (05/0p<)، در صورتی که تغیرات ائوزنوفیل و بازوفیل ها با گروه شاهد معنی دار نبود (05/0p>). طول پرز های روده در تیمار 1 درصد کلوستات تفاوت معنی داری نسبت به گروه کنترل نشان داد (05/0p<)، در سایر پارامتر های بافت روده (عرض پرزها، تعداد و اندازه سلول های جامی شکل) در هیچ یک از تیمار ها تغییر معنی داری مشاهده نشد (05/0p>).
مصطفی رمضانپور امین اوجی فرد
هدف از این تحقیق بررسی بیولوژی تولید مثل و عادات تغذیه ای ماهی گوازیم دم رشته ایی (nemipterus japonicus) بود. نمونه های ماهی گوازیم از صید تجاری موجود در لنگرگاه بوشهر (آب های خلیج فارس و آبهای محدود به استان بوشهر) به مدت یک سال از شهریور 1391 تا شهریور 1392 ، انجام گرفت. اندازه گیری پارامترهای زیستی، تولیدمثلی و تغذیه ایی ماهی به صورت نمونه برداری منظم ماهانه ثبت شد. در فرآیند زیست سنجی از 315 نمونه کوچکترین و بزرگترین نمونه به ترتیب دارای طول چنگالی 168 میلیمتر و 270 میلیمتر بود. همچنین محدوده وزنی از 98 تا 380 گرم بود. شیب خط در فرمول طول چنگالی- وزن ماهی برای جنس نر، جنس ماده و کل نمونه ها، به ترتیب 89/2، 62/2 و 83/2 محاسبه شد. مطالعات تغذیه ای نشان داد که شاخص خالی بودن معده (cv) %01/39 است که اشاره به نسبتا پرخور بودن این ماهی دارد. شاخص فراوانی حضور شکار به ترتیب برای خرچنگ، ماهی، میگو، پلی کت، ماهی مرکب، لابستر و هشت پا به ترتیب 015/29، 989/13، 808/8 ، 145/4 ، 072/2 ، 036/1 و 518/0 درصد محاسبه شد. فراوانی ماهانه شاخص گنادی برای ماده ها و نرهای گوازیم دم رشته ای، نشان داد که شاخص گنادی دارای یک پیک در بهار و به طور مشخص در اردیبهشت ماه است که همسو با نتایج تخمریزی این ماهی بود. میانگین هماوری مطلق و نسبی، به ترتیب 474213 و 778/2293 محاسبه شد.
عماد سعدونی امین اوجی فرد
سی باس آسیایی از گونه های بالقوه کاندید پرورش در سیستم استخرهای خاکی در ایران می باشد چراکه رشد سریعی داشته و توانایی سازگار شدن در شرایط محیطی مختلف را دارا بوده و همچنین دارای تقاضا در بازارهای داخلی و خارجی است. از این رو، شاخص های رشد، بقا و ترکیب عضله ماهی سی باس آسیایی (lates calcarifer، وزن متوسط 0/36±20/70گرم) بررسی شد. آزمایش درون سه استخر خاکی 0/5هکتاری با تراکم ذخیره سازی 3500 عدد لارو انجام شد. غذا دهی 5 بار در روز به صورت اشباع و به مدت 135 روز انجام گرفت. دما و شوری به ترتیب 27/36 درجه سانتی گراد و 18/66قسمت در هزار حفظ شد، درحالی که اکسیژن محلول به کمتر از 5/7 قسمت در میلیون نرسید. در پایان دوره، وزن نهایی 7/85±474/71 گرم، ضریب تبدیل غذایی 0/02±0/98، ضریب رشد ویژه 0/03±0/29، نرخ بازده پروتئین 0/05±2/30 درصد و بقا 85 درصد حاصل شد. همچنین پروتئین و چربی عضله به ترتیب 0/60±21/98 و 0/09±1/99 درصد بود. نتایج نشان داد که سی باس آسیایی می تواند از گونه های ایده آل کاندید آبزی پروری در استان خوزستان باشد.
فاطمه چهارلنگ مجتبی علیشاهی
مکمل های پروبیوتیکی می توانند در بهبود فلور میکروبی روده ی ماهی و عملکرد رشد تاثیر بسزایی-داشته باشند. این پژوهش جهت ارزیابی تاثیر مکمل های غذایی شامل لاکتوباسیلوس پلانتاروم، لاکتوباسیلوس بولگاریکوس و لاکتوباسیلوس کازئی بر روی عملکرد رشد و فلور میکروبی روده کپور معمولی صورت گرفته است. به این منظور480 قطعه بچه ماهی کپور معمولی (با میانگین وزن6 ±40 گرم) به طور تصادفی در 4 گروه مساوی (با سه تکرار) تقسیم شدند و تغذیه با جیره ی محتویcfu g_1) ) 107× 5 لاکتوباسیلوس پلانتاروم (گروه (a، لاکتوباسیلوس بولگاریکوس(گروه b)، -لاکتوباسیلوس کازئی (گروه (cو جیره ی فاقد مکمل پروبیوتیکی (گروه d) برای 60 روز صورت گرفت. جهت ارزیابی میزان حضور باکتری و تاثیر روی فلور میکروبی سیستم گوارش، تغذیه از روز -60 تا 75 با جیره ی فاقد پروبیوتیک صورت گرفت. نتایج نشان داد که مقدار لاکتوباسیلوس های -روده در روز 30 و60 آزمایش بطور معنی داری در مقایسه با گروه شاهد افزایش پیدا کرد (05/0p<). در روز 30 آزمایش گروه b و c بیشترین مقدار لاکتوباسیلوس در مقایسه با گروه شاهد نشان دادند (05/0p<). کل باکتری های روده در روز 30 آزمایش بطور معنی داری در گروه a و b با گروه c و گروه شاهد تغییر کرد (05/0p<). در روز 75 آزمایش ضریب رشد ویژه ماهی تغذیه شده با جیره ی حاوی لاکتوباسیلوس بولگاریکوس بطور معنی داری در مقایسه با گروه شاهد افزایش یافت (05/0p<). در روز 60 و75 آزمایش ضریب تبدیل غذایی ماهی -تغذیه شده با جیره ی حاوی لاکتوباسیلوس کازئی بطور معنی داری نسبت به گروه شاهد افزایش یافت (05/0p<). میزان بازدهی پروتئین ماهی تغذیه شده با جیره ی حاوی -لاکتوباسیلوس کازئی در روز 30 آزمایش بطور معنی داری نسبت به گروه شاهد افزایش یافت-(05/0p<). افزایش رشد نسبی ماهی تغذیه شده با جیره ی حاوی لاکتوباسیلوس کازئی در روز30 و75 آزمایش بطور معنی داری نسبت به گروه شاهد افزایش یافت (05/0p<). در مجموع نتایج مطالعه حاضر نشان داد افزودن باکتری لاکتوباسیلوس بولگاریکوس در جیره ی ماهی کپور معمولی باعث افزایش جمعیت باکتریهای سودمند فلور میکروبی روده گردیده و از طریق عملکرد رشد این ماهی را بهبود می بخشد. از این رو این باکتری می تواند به عنوان یک گونه پروبیوتیکی در تغذیه ماهی کپور معمولی محسوب شود .
محمد جواد پاپری مقدم رضا داودی
تحقیق حاضر جهت تعیین lc50 96h سم نییم آزال و بررسی اثرات مزمن دوزهای زیر غلظت کشنده این سم (12/0، 24/0 و 36/0 ppm) بر شاخص های بیوشیمیایی و هماتولوژی خون و مورفولوژی آبشش ماهیان کپور معمولی (cyprinus carpio) با میانگین وزن 12/0± 56/10 گرم انجام گرفت. تعداد 120 قطعه ماهی کپور معمولی به تعداد مساوی در 3 گروه تیمار و یک گروه شاهد و هرکدام سه تکرار تقسیم گردیدند. ماهیان در معرض غلظت های 0، 1، 41/1 و ppm 2 ماده موثره سم به مدت 96 ساعت قرار گرفتند و مرگ و میر آنها ثبت شد. سپس lc50 96h با روش آنالیز finney’s probit، ppm 19/1 تعیین شد. الگوی رفتاری ماهیان در طول آزمایش مشاهده شد و عدم تعادل درشنا، بروز رفتارهای غیر طبیعی، واکنشهای عصبی به محرکهای خارجی، افزایش ضربات سرپوش آبششی و بی اشتهایی از مهمترین تغییرات رفتاری بود که در این ماهیها مشاهده گردید. نتایج آنالیز شاخص های بیوشیمیایی خون پس از 28 روز بیانگر تفاوت معنی دار تاثیر حشره کش زیستی نییم آزال بر میزان پروتئین(g/dl)، alp(u/l) وtg(mg/dl) بود (05/0p<) به طوری که این مقادیر با افزایش دوز سم کاهش یافته بودند. بیشترین میزان پروتئین(53/3)، tg (67/136) و alp (66/196) در گروه شاهد مشاهده گردید. پارامترهای دیگری نظیر cr (mg/dl)، bun (mg/dl)، ch (mg/dl)، glu (mg/dl) و ast(u/l) با افزایش دوز سم افزایش معنی دار(05/0p<) داشتند. کمترین میزان cr (23/0)، bun (6)، ch (129) و glu (83/55) و ast (56/4) در گروه شاهد مشاهده گردید. آلبومین با افزایش دوز سم کاهش و alt با افزایش دوز سم افزایش داشتند (05/0p>). نتایج آنالیز شاخص های هماتولوژی خون پس از 28 روز بیانگر تفاوت معنی دار حشره کش زیستی نییم آزال بر میزان hb(g /dl)، hct (%)، rbc (×106 mm3) و lym(% of wbc)بود (05/0p<) بطوریکه این مقادیر با افزایش دوز سم کاهش یافته بودند. پارامترهای دیگری نظیر pmn(% of wbc) و wbc(103cell /ml) با افزایش دوز سم افزایش معنی دار(05/0p<) داشتند. کمترین میزان pmn (27) و wbc (66/32) در گروه شاهد مشاهده گردید. در خصوص فاکتورهای mcv(fl) ،mch(pg) ، mchc(%)، mon(% of wbc)، bas(% of wbc) و eos(% of wbc) تغییرات معنی داری را شاهد نبودیم (05/0p>). بیشترین میزان hb (7/5) و hct (3/26)، rbc (6/1) و lym (33/73) در گروه شاهد مشاهده گردید. برای انجام مطالعات بافت شناسی، نمونه برداری از بافت آبشش در گروه-های تحت تیمار و شاهد انجام شد. از نظر آسیب شناسی بافتی نیز پرخونی، التهاب، تورم و هیپرتروفی در بافت آبشش ماهیان در معرض سم، مشاهده شد.