تغییرات فیزیولوژیکی، روانی و اجتماعی که در نتیجه سیر طبیعی زمان در سالمندان رخ می دهد، آنان را در معرض آسیب های جدی ناشی از زمین خوردن و عدم تعادل قرار می دهد. هدف اصلی از انجام این پژوهش بررسی تأثیر یک دوره تمرینات پیلاتس بر تعادل ایستا و پویای مردان سالمند سالم بود. این تحقیق از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون - پس آزمون و فرآیند پیگیری با یک گروه آزمایشی بود.30 مرد سالمند با میانگین سن13/3±59 سال، قد61/3±173 سانتی متر و وزن83/4±72 کیلوگرم، که از سلامت عمومی برخوردار بودند، پس از در نظر گرفتن کلیه معیارهای حذف و انتخاب، به عنوان آزمودنی در این تحقیق شرکت کردند. درپیش آزمون، ازتست تعادلی لک لک (تعادل ایستا) وزمان برخاستن و رفتن (تعادل پویا) استفاده شد. سپس تمامی آزمودنی ها به مدت 8 هفته (سه جلسه در هفته)، تحت تأثیر تمرینات پیلاتس قرار گرفتند و درپس آزمون و آزمون ماندگاری، که مشابه با مرحله پیش آزمون بود، شرکت کردند. برای توصیف دادها از میانگین و انحراف استاندارد وبرای مقایسه تغییرات درون آزمودنی در سه مرحله متفاوت قبل از اعمال متغیر مستقل، پس از اعمال متغیر مستقل و یک ماه پس از اعمال متغیر مستقل، از مدل آماری اندازه گیری مکرر و برای مقایسه بین گروهی از آزمون تعقیبی بنفرونی در سطح معنی داری 05/0 ? ? استفاده شد. نتایج نشان داد که تمرینات پیلاتس تأثیر مثبت و معنی داری بر تعادل ایستا وپویای آزمودنی های سالمند سالم دارد. و ماندگاری اثر این نوع تمرینات در درازمدت تأیید شد